Ρεαλισμός και... αυταπάτες

«Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί τόσα χρόνια κρίσης δεν έβαλε ποτέ ένα κανάλι μια συζήτηση της βουλής του 2005 με 2007, τότε που η κυβέρνηση Καραμανλή ξεπερνώντας και τα πιο τρελά όνειρα της αριστεράς διέλυε το κράτος μοιράζοντας χρήμα όχι κρατικό, χρήμα δανεικό από ομόλογα, αυτά που λήγουν σήμερα και αδυνατούμε να πληρώσουμε; 

Να θυμηθούμε πως την ώρα που οι υπουργοί μοίραζαν τζάμπα χρήμα οι βουλευτές της αριστεράς και της κεντροαριστεράς εξανίσταντο γιατί οι παροχές δεν ήταν «δίκαιες», ήταν μικρές και έπρεπε να δοθούν περισσότερες;

- Πότε θα αρχίσουν μαζικοί διορισμοί στο δημόσιο;

- Με ποιο τρόπο θα μπορέσει να αυξηθεί ο μισθός στο δημόσιο, να ελαττωθούν τα χρόνια υπηρεσίας και να αυξηθεί πάλι η σύνταξη;

- Κάποτε ένας υπάλληλος έπαιρνε αύξηση και με μια δικαστική απόφαση δεκάδες χιλιάδες εξίσωναν το μισθό ή τη σύνταξή τους προς τα πάνω. Πως θα  τα καταφέρουμε ξανά;

- Υπήρξαν εποχές που το κράτος όριζε συγκεκριμένα επαγγέλματα να είναι κλειστά και να έχουν κοινό ακριβό τιμοκατάλογο. Πως μπορούμε να τον επαναφέρουμε;

- Πριν από το ξέσπασμα της κρίσης οι συνδικαλιστές μπορούσαν να φτάνουν στα υψηλότερα αξιώματα του δημοσίου και των ΔΕΚΟ και ουσιαστικά να διοικούν το κράτος. Με ποιο τρόπο θα αποκτήσουν ξανά αυτή τη δύναμη;

- Η τοπική αυτοδιοίκηση ήταν η χαρά της μικροδιαφθοράς (ή και μεγάλης όπου τους έπαιρνε). Με ποιο τρόπο θα μπορέσουμε να κάνουμε ρουσφετάκια;

- Πως θα μπορέσουμε να αυξήσουμε το δημόσιο πάνω από ένα εκατομμύριο και ταυτόχρονα να συνταξιοδοτούμε τις γυναίκες στα 15 χρόνια ώστε να χώσουμε μέσα όσους περισσότερους μπορούμε;Όταν μιλάμε για διάλογο για την κεντροαριστερά αυτά είναι τα θέματα. 

Αυτή είναι η ουσία, κράτος, συνδικαλισμός, ρουσφέτια, διαπλοκή. Διαμαρτύρονται πολλοί γιατί λένε ότι οι λέξεις έχουν χάσει το νόημα τους. Ότι εκτοξεύονται κατηγορίες για «φασίστες», «εθνίκια», «γερμανοτσολιάδες» και πολλά άλλα σε όσους απλά διατυπώνουν μια άλλη άποψη. Νομίζω ότι κοιμάστε. 

Πότε μίλησε η αριστερά ρεαλιστικά για να το κάνει τώρα; Τόσα χρόνια όλη η ρεμούλα γύρω από το δημόσιο δεν ντύνονταν με όμορφες λέξεις; Σήμερα νομίζετε ότι άλλαξε η συμπεριφορά της; Όχι βέβαια. Απλά σήμερα όλο και περισσότεροι ανοίγουν τα μάτια τους και βλέπουν. Και η ατζέντα που αναφέραμε στην αρχή; Είναι ψέματα; 

Είναι θέματα που τόσα χρόνια που κυβέρνησε η κεντροαριστερά δεν τα έλυσε και δεν θα τα λύσει ούτε τα επόμενα 100 χρόνια αν κυβερνούσε συνεχώς. Απλά πρόκειται για θέματα που συγκινούσαν και συγκινούν τον καθένα που αφελώς δεν ερευνά αν τα όμορφα λόγια έγιναν ποτέ πράξη».

                  (Απόσπασμα άρθρου του Θ. Παπαδημητρίου –Δημιουργία ξανά)