Το παράδειγμα που μας λείπει...

«Aυτά τα παιδιά έχουν μεγαλώσει με αξίες.H ιστορία τους και ο τρόπος που σκέφτονται και συμπεριφέρονται, ο τρόπος που συνεχίζουν να ζούνε ακόμα και τώρα που είναι σταρ, είναι το παράδειγμα που μας λείπει, το είδος πολίτη που θα έπρεπε να θέλουμε όλοι να γίνουμε Λίλα Σταμπούλογλου Λίλα Σταμπούλογλου 9 Ιουλιου 2018, 07:19 facebook twitter 1 email 

«Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι στη δεκάδα με τους πιο ακριβοπληρωμένους παίκτες του ΝΒΑ. Και είναι και ο παίκτης με τη μεγαλύτερη αύξηση κερδών σε σχέση με την περασμένη σεζόν (500% πάνω χάρη στο νέο του συμβόλαιο με του). 

Δεν το συζητάμε, είναι σούπερ σταρ αθλητής, στο απόγειό του. Τις ώρες που περνάει εκτός γηπέδου, θα μπορούσε να αράζει σε μια βίλα με πισίνα και να μη σηκώνεται απ’ το κρεβάτι του για λιγότερα από δέκα χιλιάδες δολάρια, όπως έκανε κάποτε και το πρώην τοπ μόντελ Λίντα Ευαγγελίστα. Δεν το κάνει όμως. Σηκώνεται και τρέχει από εδώ κι από εκεί για να βοηθήσει κόσμο. Και ο ίδιος και τα αδέλφια του, τα οποία επίσης έχουν καταφέρει να βαδίζουν μια λαμπρή αθλητική πορεία. 

Μέσα σε μια βδομάδα, έχω διαβάσει δυο ειδήσεις που αποδεικνύουν πόσο καλόκαρδοι και ευαισθητοποιημένοι είναι οι Αντετοκούνμπρος. Το Σάββατο που μας πέρασε, έτρεξαν αγώνα δρόμου 5 χιλιομέτρων (Antetokounbros 5K) για την ενίσχυση δομών στήριξης ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Και λίγες μέρες μόλις πριν, μάθαμε από ποστ γυναίκας- αυτόπτη μάρτυρα της σκηνής, ότι ο Γιάννης βοήθησε ηλικιωμένο που λιποθύμησε απ’ τη ζέστη: 

«Είσαι τεράστιος αθλητής και σήμερα διαπίστωσα πόσο τεράστιος άνθρωπος είσαι… Σ’ ένα στενάκι του Γουδιού, γυρνώντας από μάθημα. Ένας παππούς καταρρέει σχεδόν… Τρέχω να τον κρατήσω και τον ακουμπάω με την πλάτη σ’ ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο… Και κάπου εκεί νιώθω δύο χέρια πίσω μου να με βοηθάνε σηκώνοντάς τον κι ακουμπώντας τον στο πεζοδρόμιο. Τρέμοντας κάλεσα το 166 και όλα τα υπόλοιπα τα έκανες εσύ. Και δεν ήταν λίγα», έγραψε η γυναίκα. 

Είναι μερικά μόνο απ’ τα καλά που έχουν γραφτεί γι’ αυτά τα παιδιά, τα οποία, είναι κάτι παραπάνω από φανερό, έχουν μεγαλώσει με αξίες. Και τώρα που το όνομά τους έγινε διάσημο, δίνουν ένα παράδειγμα που η κοινωνία έχει ανάγκη να δει, και ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη να μιμηθεί. Οι Αντετοκούνμπρος, η ιστορία τους και ο τρόπος που σκέφτονται και συμπεριφέρονται, ο τρόπος που συνεχίζουν να ζούνε ακόμα και τώρα που είναι σταρ, είναι το παράδειγμα που μας λείπει, το είδος πολίτη που θα έπρεπε να θέλουμε όλοι να γίνουμε αλλά σπάνια βλέπουμε, το είδος ανθρώπου που πάει την κοινωνία εμπρός και όχι πίσω. 

Και βέβαια, να πούμε και το εξής: οι Αντετοκούνμπρος θα μπορούσαν να είχαν γράψει κι εμάς στα παλιά τους τα παπούτσια, και την Ελλάδα και τους Έλληνες. Δεν φημιζόμαστε δα και για την ανοχή μας στους ξένους. Αντιθέτως, ο ρατσισμός ζει και βασιλεύει μεταξύ μας. Και ψηφίζεται κιόλας και μπαίνει και στη Βουλή, δυστυχώς. Ούτε το κράτος τους προσφέρει παροχές και διευκολύνσεις. Κι αν δυσκολεύει μία τους πολίτες του, τους μετανάστες τους δυσκολεύει δύο. (Είναι γνωστό, καθώς η ιστορία τους έχει ειπωθεί δεκάδες φορές, ότι δεν μπορούσαν επί χρόνια να πάρουν την ελληνική ιθαγένεια λόγω γραφειοκρατίας, παρόλο που θεωρούνταν ξεχωριστά ταλέντα στο μπάσκετ) 

Κι όμως, ακόμα και μετά από τόσες δυσκολίες, σε μια χώρα αφιλόξενη στον πυρήνα της, οι Αντετοκούνμπρος λένε και ξαναλένε πόσο αγαπούν αυτή τη χώρα, την οποία θεωρούν πατρίδα τους. Ο Γιάννης και ο Θανάσης μάλιστα μπήκαν σε καμπάνια του ΕΟΤ κι έγιναν πρεσβευτές του ελληνικού τουρισμού. Και είμαι σίγουρη ότι θα προθυμοποιηθούν να μας βοηθήσουν και σε άλλα, αν τους ζητηθεί. 

Πόσο μεστό και ουσιαστικό παράδειγμα αγάπης προς την πατρίδα κι αυτό που δίνουν, μετρημένο και αληθινό. Και πόσο μακριά απ’ τα χιλιάδες παραδείγματα πατριδοπληξίας που βλέπουμε τελευταία. Υ.Γ.: «Όλοι μαζί θα αλλάξουμε την Ελλάδα» είπε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο στον αγώνα δρόμου Antetokounbros 5K. Μακάρι Γιάννη μου, αλλά χρειάζεται να βρεθούν αρκετοί ακόμα σαν κι εσάς».

                                   (Αρθρο της Λ.Σταμπούλογλου από το protagon)