Παράλογη όξυνση...

«Χθες ο Αλέξης μου θύμισε έντονα τον Πάνο Καμένο. Ελάχιστους έως καθόλου αριθμούς, υψηλούς τόνους με βαριές εκφράσεις, εξωφρενικές διαστρεβλώσεις της οφθαλμοφανούς πραγματικότητας, συναισθηματικές εκφράσεις αναμεμειγμένες με ισχυρές δόσεις συνωμοσιολογίας και μια κουτσαβάκικη σκηνική παρουσία σφράγισαν την γενική του εμφάνιση. 

Παρά την σιγουριά που έχει μάθει να εκπέμπει όταν μιλά, ακόμα και η κουτσή Μαρία καταλαβαίνει ότι η καρδούλα του τρέμει την ήττα που έρχεται. Ο Κυριάκος είναι στις ομιλίες του όλο και πιο συγκροτημένος, όλο και πιο στιβαρός. Κάθε φορά μιλά και περισσότερο ως πρωθυπουργός, πάει να πει πιο υπεύθυνα, πιο τεκμηριωμένα και πιο προσγειωμένα. Είναι λογικό. Ξέρει πως όσα πει σήμερα, αύριο θα τα βρει μπροστά του.  Αντιθέτως ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρει πως η μοναδική πιθανότητα που έχει είναι να γυρίσει το παιχνίδι με μη συμβατικά  μέσα.

Αν το πολιτικό σκηνικό θα οδεύσει πάνω στις σημερινές ράγες, τότε το παιχνίδι είναι οριστικά χαμένο για τον Αλέξη. Αυτό το ξέρουν πολύ καλά και στο Μαξίμου και στην Κουμουνδούρου. Άρα, η παράλογη όξυνση που είδαμε χθες, είναι μόνο η αρχή. Κι αυτό είναι το επικίνδυνο.Αυτές οι αθλιότητες    για τα ανύπαρκτα «βάστα ΔΝΤ» που δήθεν έλεγε η ΝΔ (ενώ αυτός τώρα τους παρακαλά), για την δήθεν υπονόμευση της χώρας στο εξωτερικό απ’ τον Κυριάκο, για την ακροδεξιά μετατόπιση της ΝΔ και τα παρόμοια, ...δεν είναι παρά η έναρξη της πόλωσης.

Το που θα φθάσει και ποια μέσα θα χρησιμοποιήσει είναι άγνωστο, πάντως όσο ο Αλέξης θα βλέπει ότι το παιχνίδι δεν γυρίζει, τόσο θα σκαρφίζεται οξύνσεις. Δεν θα μείνει μόνο στα λόγια από το πόντιουμ της Βουλής, θα προχωρήσει σε πράξεις.Ποιες είναι αυτές;

Πιστεύω ότι ένα δημοψήφισμα, αιφνιδιαστικό και άκρως διχαστικό, το ‘χει στο πρόγραμμα. Ποιος ξέρει και τι άλλο. Πάντως, παρά τις δέκα ή δώδεκα μονάδες δημοσκοπικής διαφοράς που έχουν παγιωθεί, η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ‘ναι παιδικός περίπατος. Τύποι σαν κι αυτόν, επειδή ανεβαίνουν σπάνια στην κορυφή, προτιμούν να την ανατινάξουν παρά να την χάσουν. Ο χρόνος μέχρι τις εκλογές θα είναι και απρόβλεπτος και κολασμένος».

  

                        (Απόσπασμα άρθρου του Δ. Καμπουράκη από το liberal.gr)