«Μία από τις ρίζες του κακού είναι ότι κάποιοι ωφελούνται από
την αμφίσημη δημόσια ζωή (προοδευτισμός στα λόγια, οπισθοδρόμηση στις πράξεις),
από τις παρωπίδες, από τη σύγχυση, να μην ξέρεις ποια είναι η αλήθεια, ποιος
είναι ο σωτήρας, ποιος είναι ο φταίχτης, αν υπάρχει κάποιος που δεν είναι
φταίχτης, τι έχει αξία, ποιος είναι ο στόχος...
Οτι κάποιοι ωφελούνται από την
ημιμάθεια, τον ανορθολογισμό, τη στερεοτυπική σκέψη, τον φανατισμό, τον
τσαμπουκά, το νταβατζιλίκι, την αναταραχή, τη βία.Είναι αυτοί που βολεύονται με
την ακινητοποίηση της χώρας στην παρακμιακή υποστάθμη μιας κοινωνίας βαρβάρων,
γιατί έτσι διατηρείται η καθεστηκυία κακή, στρεβλή, νοσηρή κατάσταση των
πραγμάτων, η δική τους επικερδής τάξη.
Και είναι από όλα τα ιδεολογικά μέτωπα,
από όλα τα χρώματα, όπως και όσοι ασκούν τη βία – οι εθναμύντορες με τις μαύρες
μπλούζες και τα ρόπαλα, οι κρανοφόροι/κουκουλοφόροι με τη βαριοπούλα, οι
μισαλλόδοξοι, οι φατριαστές, οι παραπλανημένοι, που θεωρούν τις φθορές, τον
εκφοβισμό, το αίμα ως τα αποδοτικότερα μέσα πίεσης, επίλυσης διαφορών,
διατήρησης κεκτημένων, επίτευξης στόχων.Διότι ο καιροσκοπισμός και η βία δεν
εκπορεύονται από τις ιδέες, αλλά από τον εαυτουλισμό, τον κυνισμό, τη
στενοκεφαλιά, τη μικρόνοια, την αδιαλλαξία...
Το δημόσιο χρέος έγινε ιδιωτικό, τα ταμεία χάσκουν
ετοιμόρροπα, το κρατικό τέρας –διηνεκές δίχτυ ασφαλείας– απομυζά δανεικά και
τους λίγους κόκκους ευημερίας, αλλά οι νοοτροπίες του τυχοδιωκτισμού και του
βολέματος παραμένουν. Αλλιώς θα είχαμε μια κανονική χώρα.
Εχουμε έναν τόπο όπου
σχεδόν ανεμπόδιστα δρουν εθελότυφλοι υπερπατριώτες, θολωμένοι αγανακτισμένοι,
οργίλοι ριζοσπάστες παλιάς και νέας κοπής, που χωρίζουν τη βία σε αριστερή και
δεξιά, καλή και κακή, συνωμοσιολόγοι, «επαναστάτες» που σπρώχνουν μπάρες, δεν
πληρώνουν τα χρέη τους ενώ έχουν και κατέχουν, αμετροεπείς, τραμπούκοι που
βρίζουν, βανδαλίζουν, ξηλώνουν γήπεδα, σπάνε πεζοδρόμια, καίνε, ξυλοκοπούν,
δολοφονούν όσους έχουν διαφορετική θέση, άποψη, θρησκεία.
Εγκαθίστανται μέσα
στον φανατισμό, στο παραλήρημα των ειλημμένων θέσεων, και εξανίστανται με
εκείνους που ζουν εντεύθεν «αληθειών». Φανεροί ή κεκαλυμμένοι τύραννοι,
δυνητικοί δήμιοι πολλαπλασιάζουν επικίνδυνα τους ιπποδρόμους με τις πομπώδεις
ωμότητες που βαφτίζονται ναοί της δημοκρατίας».
(Αρθρο της
Τ.Καραϊσκάκη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου