«Η περίπτωση της ιταλικής κρίσης έχει μερικές ομοιότητες με
την ελληνική και πολλές διαφορές. Μια βασική ομοιότητα είναι πως η κορυφή του
παγόβουνου της ιταλικής κρίσης είναι το δημόσιο χρέος. Άλλη μια ομοιότητα είναι
η καθυστέρηση πολλών μεταρρυθμίσεων τις δυο τελευταίες δεκαετίες, η ολοκλήρωση
των οποίων θα προσάρμοζε την ιταλική οικονομία στις ραγδαίες διεθνείς εξελίξεις
στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης. Από τις μεγάλες οικονομίες της Ε.Ε. μόνο η
Γερμανία το 2000 επί καγκελαρίας Σρέντερ με την ατζέντα 2010 προχώρησε τις
μεταρρυθμίσεις και απόλαυσε στη συνέχεια τους καρπούς τους...
Εν αντιθέσει με την Ελλάδα το 70% του ιταλικού δημόσιου χρέους
οι γείτονες δεν το οφείλουν σε ξένους, αλλά στους Ιταλούς αποταμιευτές και
επενδυτές. Μια ιταλική χρεοκοπία (στάση πληρωμών) λοιπόν θα έπληττε πρώτα τους
Ιταλούς και τα ασφαλιστικά τους ταμεία.Στην περίπτωση της Ελλάδας η στάση
πληρωμών θα έπληττε διεθνή κεφάλαια και ευρωπαϊκές τράπεζες. Από μια στάση
πληρωμών η Ελλάδα θα υπέφερε από τις δευτερογενείς συνέπειες. Εν αντιθέσει με
την Ελλάδα η Ιταλία έχει ακμαίο παραγωγικό ιστό ο οποίος χρειάζεται
εκσυγχρονισμό.
Η Ελλάδα χρειάζεται να δημιουργήσει σχεδόν εκ του μηδενός.Όπως
και στην Ελλάδα, στην Ιταλία το μέτωπο του "εθνολαϊκισμού” επί της ουσίας
επιχειρεί να εκβιάσει τις μεγάλες οικονομίες της Ευρώπης ούτως ώστε να
αναλάβουν μέρος του κόστους προσαρμογής, υπό την απειλή πως μια ιταλική
χρεοκοπία θα έχει μεγαλύτερο κόστος από τη διαγραφή μέρους του χρέους και την
επιδότηση μέρους της κρατικής σπατάλης και της μείωσης της ανταγωνιστικότητας.
Εν αντιθέσει με την Ελλάδα που δεν είχε
ισχυρά χαρτιά στα χέρια της και είναι μια χώρα πλήρως εξαρτημένη, η Ιταλία
μπορεί να επιφέρει ισχυρά πλήγματα στις ευρωπαϊκές οικονομίες. Κανείς δεν
μπορεί να προβλέψει την έκβαση αυτής της αναμέτρησης, αλλά αυτό που μπορούμε να
εκτιμήσουμε είναι πως οι αναταράξεις θα είναι πολλές και ενδεχομένως πολύ
μεγαλύτερες από αυτές που προκάλεσε η ελληνική κρίση. Οι χώρες του Νότου της
Ευρώπης είναι πολύ πιθανό να βρεθούν πάλι πολύ σύντομα εκτός αγορών λόγω απαγορευτικής
αύξησης των επιτοκίων με πρώτη και καλύτερη την Ελλάδα.
Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κάποιος πως η τύχη του Ευρώ
και της Ευρωζώνης θα κριθεί το Καλοκαίρι του 2018. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε
τις αντιδράσεις που θα υπάρξουν στις αγορές αλλά και στις ευρωπαϊκές χώρες στο
ενδεχόμενο η ΕΚΤ να παρατείνει ή και να αυξήσει το πρόγραμμα ποσοτικής
χαλάρωσης. Η Ελλάδα θα είναι μεταξύ των χωρών που θα υποστούν τις μεγαλύτερες
συνέπειες από μια ιταλική κρίση. Τούτο θα συμβεί γιατί προς την Ιταλία κατευθύνεται
το μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών εξαγωγών, ενώ οι Ιταλοί κατέχουν ένα από τα
μεγαλύτερα μερίδια των ξένων τουριστών που επισκέπτονται κάθε χρόνο τη χώρα μας».
(Αρθρο του Κ.Στούπα από το capital.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου