Μόνο θλίψη...

Μόνο θλίψη προκαλούν οι παρακάτω εικόνες, καθώς καταγράφονται σε ένα από τα πιο γνωστά χωριά του Ζαγορίου, τους Κήπους. Ένα χωριό που θα μπορούσε να πλασσάρεται ως το μοναδικό στην Ελλάδα με 10 πέτρινα τοξωτά γεφύρια (μικρά και μεγάλα). Που θα μπορούσε να έχει φτιάξει σεσημασμένες διαδρομές, ώστε ο επισκέπτης να θέλει να δει και τα δέκα αυτά γεφύρια και όχι μόνο δυο τρία που είναι και τα πλέον γνωστά.  Πώς όμως να το κάνει αυτό όταν δεν έχουν φροντίσει να βελτιώσουν καν την πρόσβαση και για να τα δει κανείς σήμερα πρέπει να ψάχνει με χάρτες και να περνάει μέσα από χειμάρρους και δίπλα από στάνες με επιθετικά σκυλιά και σκουπίδια να τον συνοδεύουν παντού; Τα παρακάτω παγκάκια υπάρχουν δίπλα από τον δρόμο για Νεγάδες- Φραγκάδες και δείχνουν ακριβώς το πρόβλημα σε όλο του το μεγαλείο. Δεν ντρέπονται άραγε οι υπεύθυνοι του Δήμου Ζαγορίου αλλά και οι εντόπιοι για το σκηνικό; Θα μπορούσε κανείς να δει κάτι ανάλογο στο Πήλιο, ας πούμε;  Μια περιοχή μέσα στα δάση και να μην είναι σε θέση να φτιάξει όχι ένα αλλά δεκάδες παγκάκια σε σημεία τουριστικού ενδιαφέροντος; Τι νομίζουν δηλαδή, ότι οι ξένοι θα έρθουν μόνο για το αρνί και το κοκορέτσι; Μα αυτά τα βρίσκουν κι αλλού. Και οι αρκετοί ξενώνες που υπάρχουν εκεί; Θα κρατήσουν τους επισκέπτες "εντός και επί τα αυτά"; Τι θα δουν μόλις βγουν παραέξω; Δεκάδες ακινητοποιημένα αυτοκίνητα χωρίς πινακίδες δεξιά και αριστερά του κεντρικού δρόμου, το Μουσείο του Αγάπιου Τόλη μονίμως κλειστό και μικρές  χωματερές σε καθε πλαγιά, μόνο τιμή δεν περιποιούν στο κατά τα άλλα όμορφο χωριό.