Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016
Περίπου...
«Στην περίπου ευρωπαϊκή χώρα, το περίπου
κράτος της οργανώνει περίπου στρατόπεδα. Είναι τα περίφημα «στρατόπεδα ανοιχτού
τύπου», στοιχείο κι αυτό της ιδιοπροσωπείας μας, όπως το τσίπουρο και ο ήλιος.
Στρατόπεδα που δεν είναι στρατόπεδα, αφού όποιος θέλει μπαίνει όποτε θέλει και
όποιος θέλει βγαίνει επίσης όποτε θέλει. Στρατόπεδα, κάτι σαν ποιητικές
μεταφορές της πλατείας Βικτωρίας, που όμως ικανοποιούν τα δύο μεγάλα ταμπού της
μεταπολιτευτικής μας ψυχής. Το πρώτο είναι το συρματόπλεγμα – κακό όπως όλες οι
απαγορεύσεις, ακόμη κι όταν προστατεύει το παρτέρι από το μηχανάκι.
Το δεύτερο
είναι ο στρατός, ο οποίος δεν πρέπει επ’ ουδενί να συμμετέχει σε καιρό ειρήνης
σε καμία επίλυση προβλήματος. Ακόμη κι αν αυτό το πρόβλημα αφορά την προστασία
των συνόρων.
Τι θα γινόταν αν, λέω αν, η Ελλάδα δήλωνε ότι κρατάει μεν
ανοιχτά τα σύνορά της, πλην όμως όσοι τα περνούν θα είναι αναγκασμένοι να
μείνουν σε κλειστά στρατόπεδα για χρονικό διάστημα που θα το όριζε η χώρα;
Ωσπου να γίνει η ταυτοποίηση και ο διαχωρισμός ανάμεσα στον πρόσφυγα και τον
οικονομικό μετανάστη. Και ποιος θα τα φρουρεί αυτά τα στρατόπεδα; Ο στρατός
μαζί με την αστυνομία. Μπορεί η ροή να μην είχε καταργηθεί, σίγουρα όμως θα
είχε περιορισθεί. Αφού όλοι θέλουν να πάνε στην Κεντρική Ευρώπη το συντομότερο
δυνατόν, θα έβρισκαν άλλους δρόμους, εκτός απ’ τα νησιά, αν ήξεραν ότι εδώ θα
κρατηθούν για ένα χρονικό διάστημα.
Η χώρα θα μπορούσε να διαπραγματευθεί με τους εταίρους, να
απαιτήσει βοήθεια και να ελέγξει τα σύνορά της και την επικράτειά της. Ομως,
όπως η φύση απεχθάνεται το κενό και ο μέσος Ελλην τη λογική, έτσι και η
προοδευτική μας συνείδηση παθαίνει αλλεργία στο άκουσμα των λέξεων στρατόπεδο
και στρατός. Ως εκ τούτου η κυβέρνησή μας, προκειμένου να μη δυσαρεστήσει τις
οργανώσεις του κόμματός της, προτίμησε να μετατρέψει ολόκληρη τη χώρα σε
στρατόπεδο κλειστού τύπου. Χωρίς καν να σκεφτεί ότι η εξίσωση προσφύγων και
μεταναστών τούς πρόσφυγες αδικεί. Ομως ποιος έχασε τη σκέψη του για να τη βρει
αυτή;
Είναι ευρωπαϊκό το πρόβλημα, είναι παγκόσμιο το πρόβλημα,
παραμένει όμως και ελληνικό πρόβλημα. Και ο τρόπος με τον οποίον το
διαχειριστήκαμε ώς σήμερα δείχνει, για ακόμη μία φορά, την ανήκεστο βλάβη που
έχουν προκαλέσει στη δημόσια ζωή τα ταμπού και οι ιδεοληψίες της
μεταπολίτευσης».
(Άρθρο του Τ.Θεοδωρόπουλου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Έντυπη
Το βλέμμα... του ηγέτη
«Λοιπόν, αν ψάχνουν ποια είναι η αιτία που ο Τσίπρας με
κλειστές τράπεζες με εντολή των Ευρωπαίων ξεσηκώνει τα πλήθη, η διαφορά είναι
στο βλέμμα. Στο βλέμμα του. Το βλέμμα κάνει την διαφορά στην Ιστορία!».Το
έγραψε ο Λάκης Λαζόπουλος. Θα μπορούσε κανένας να πει ότι εμπορεύεται ιδέες,
αλλά τους έχει προλάβει. Είναι δημόσιος κατήγορος από καιρό ο ίδιος. Για όσους
βρίσκονται έξω από την δική του -επαγγελματική- ηθική.Είναι δημαγωγός κι ο
ίδιος που ξέρει να συναρπάζει, να «ακούει». Ξέρει τι θέλει το πλήθος, ως αγράμματος χειραγωγός…
Υπήρχε στην Γερμανία ένας άνθρωπος που ήξερε καλά τι θέλει να ακούσει το πλήθος. Ο λόγος
του Χίτλερ στην ταπεινωμένη χώρα είναι τόσο απλοϊκός, όσο αυτός του Λάκη
Λαζόπουλου. Ο λαός έχει δίκιο. Φταίνε οι άλλοι, οι ξένοι, οι Εβραίοι.
Ο Λάκης εκφράζει- και χειραγωγεί τον λαό. Οι Έλληνες είναι
καλοί. Οι Γερμανοί είναι κακοί. Ο Σόιμπλε είναι κακός γιατί είναι ανάπηρος. Οι
Έλληνες –όλοι οι Έλληνες- πρέπει να πάρουν βραβείο γιατί είναι καλοί.Πολλοί
καλλιτέχνες, καθόλου πολιτισμός
Είναι απορίας άξιο πως σ΄αυτή τη χώρα με τόσους επαγγελματίες
καλλιτέχνες δεν έχουμε πολιτισμό. Τσιγάρα ατέλειωτα, νύχτες μαγικές και πάντα
νύχτα και φεγγάρι- είναι πικρό το μεροκάματο του επαγγελματία «λαϊκού»
καλλιτέχνη! Τόσο έντεχνο κι όμως καθόλου τέχνη!
Ο λόγος, ο ολοκληρωτικός, χρησιμοποιεί συχνά αόριστες και ποιητικές
εκφράσεις, που δεν μπορούν ούτε να ελεγχθούν ούτε να διαψευστούν. Ποιος μπορεί
να αρνηθεί ότι «το βλέμμα κάνει τη διαφορά στην Ιστορία;» όπως είπε ο
Καλλιτέχνης για τον Ηγέτη- εν προκειμένω τον Αλέξη Τσίπρα- που βλέπει στον
Λαζόπουλο τον καλύτερο προπαγανδιστή του;
Βέβαια το βλέμμα- που δεν βλέπουν τα ξεσηκωμένα πλήθη- από
μόνο του δεν κάνει τη διαφορά. Πρέπει να συναντηθεί με την Ιστορία, όπως τόσα
και τόσα βλέμματα που είχαν συνεπάρει τα πλήθη. Εν προκειμένω, δεν μετρά τι
είπε ο Αρχηγός. Μετρά το βλέμμα του και η Ιστορία.
Με έννοιες αόριστες- καθολικής αποδοχής- θετικές, όπως
υπερηφάνεια, αξιοπρέπεια, νίκη- μαζί με έθνος, φυλή, πατρίδα, προγόνους, αίμα –
θεμελιώνεται μια ψυχική σχέση που απευθύνεται στα συναισθήματα, όχι στο μυαλό,
που πρέπει να δώσει τη θέση του στην «καρδιά» -τη ψυχή μας. Εμείς είμαστε ένας
ανώτερος λαός, η γιαγιά έχει δίκιο κι ο αγράμματος διδάσκει.
Σ’ αυτή΄τη σχέση (Λαός- Αρχηγός- Ιστορία) έχει μικρή σημασία
ό,τι ο Αρχηγός είπε. ‘Οπως κι ο
Λαζόπουλος είπε ό,τι ήθελε να ακούσει ο Λαός. Δεν μας ενδιαφέρει τι είπε. Μας
ενδιαφέρει η Ιστορία και το Βλέμμα. Του Ηγέτη.
Με αυτό τον τρόπο ο κόσμος παγιδεύεται με τρόπο απειλητικό και
τρομοκρατικό σε ένα δίλημμα, όπου – από την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης,
υπάρχουν ένας θεός, μια αλήθεια και δυο στρατόπεδα. Οι Καλοί και οι Κακοί.
Εμείς και οι Άλλοι.
Αυτό εξηγεί θαυμάσια γιατί οι αφιονισμένοι οπαδοί, όλων των
εποχών μισούν τους Άλλους. Είναι προδότες, ένοχοι, «αμαρτωλοί» που «φταίνε».
Και φυσικά -όπως έλεγε -με το βλέμμα να γυαλίζει- η απολύτως μουσολινική μορφή
Ζωή «δεν έχεις δικαίωμα να έχεις εκπομπή σε ένα κανάλι που το αφεντικό σου
χρωστάει!». Η ευθύνη μετατοπίζεται πλέον στους δημοσιογράφους και σε όσους
διαφωνούν μαζί μας. Δεν έχει σημασία αν τα λεφτά είναι νόμιμα, αλλά το ότι εσύ
έχεις και μεις δεν έχουμε. Δεν φταίνε πια οι διεφθαρμένοι Πασόκοι, αλλά οι
Πασόκοι που δεν είναι μαζί μας.
Αυτός ο «αριστερός» κανιβαλισμός που χαϊδεύει τα πιο βίαια
ένστικτα του «κοσμάκη», η ιδέα της «φυλετικής» Αριστεράς, όπου εμείς αντλούμε
ηθική από τους ήρωες προγόνους μας, η καλλιέργεια ενός αντιγερμανικού φυλετικού
μίσους με πατριωτικές κορώνες χρειάζεται λίγη προσοχή: ο Χίτλερ που υποσχόταν
εθνικοποιήσεις, ο Μουσολίνι- που εντυπωσίασε τον Καζαντζάκη-, ο Στάλιν που
μαχόταν για την εργατική τάξη, όλοι με καλές προθέσεις ξεκίνησαν- υπέρ του
Λαού, της Εργατικής Τάξης, του Έθνους[...]
Μην ανησυχείτε. Τίποτα από όσα λέμε στην Ελλάδα δεν το
εννοούμε. Δεν θα κλείσει η κυβέρνηση τα κανάλια της «διαπλοκής». Το μόνο που
θέλει είναι καλή θέση στο πάνελ».
(Απόσπασμα άρθρου του Ν.Λακόπουλου από το "Ανοιχτό Παράθυρο")
Αριθμοί... και αλήθειες
«Μια άλλη αλήθεια που δεν πολύ-λέγεται, είναι πως το πρώτο
δίμηνο του 2016 μπήκαν στην Ελλάδα παράνομα 20 φορές περισσότεροι απ’ ό,τι
είχαν μπει το αντίστοιχο πρώτο δίμηνο του 2015! Και τότε ακόμα (στον πρώτο μήνα
διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ) είχαν μπει 10 φορές περισσότεροι απ’ όσο το
αντίστοιχο πρώτο δίμηνο του 2014, επί Σαμαρά! Δηλαδή σε δύο χρόνια μέσα,
αυξήθηκαν οι» ροές» προς την Ελλάδα κατά 200 φορές!
Χώρια που επί Σαμαρά, όσοι
έμπαιναν κάθε χρόνο άλλοι τόσοι έβγαιναν! Δηλαδή γυρνούσαν μόνοι τους στις
πατρίδες τους, αφού όλοι σχεδόν τότε ήταν παράνομοι μετανάστες κι όχι πρόσφυγες.
Αυτό ήταν το «κόστος μετάβασης»από την πολιτική Σαμαρά στην πολιτική Τσίπρα στο
«μεταναστευτικό»:Αυξήθηκαν οι «ροές» παρανόμων προς την Ελλάδα κατά 20-200
φορές! (ανάλογα με το μήνα του έτους)…
Και επί Σαμαρά οι συντριπτικά περισσότεροι ήταν λαθρομετανάστες!
Ενώ τώρα από το «ανθρώπινο τσουνάμι» που χτύπησε τη χώρα μας, είναι περίπου 60%
πρόσφυγες και 40% λαθρομετανάστες…Αλλά πάλι μπαίνουν πολλοί λαθρομετανάστες.Και
το τελευταίο διάστημα είναι πια περίπου μισοί-μισοί…Αν θέλετε να αρχίσει να
υπάρχει λύση στο πρόβλημα, επιστρέψτε επειγόντως στην Αποτροπή που υπήρχε,
δοκιμάστηκε και απέδωσε.Επί Σαμαρά, βεβαίως…
Μια άλλη αλήθεια που δεν λέγεται, είναι ότι το 2013 και το
2014, για κάθε 1 που ερχόταν στην Ελλάδα, 18 πήγαιναν στην Ιταλία!Τώρα αυτό
έχει αντιστραφεί:Για κάθε ένα που πηγαίνει στην Ιταλία, 18 έρχονται στην
Ελλάδα!Γιατί η Ιταλία εφαρμόζει την πολιτική που ο Σαμαράς «πέρασε» στην
Ευρώπη: Διαχωρισμός, διευκόλυνση των προσφύγων να ζητήσουν άσυλο σε άλλες χώρες
της Ευρώπης, Επαναπατρισμός των λαθραίων και Αποτροπήγια να μην έρχονται άλλοι.
Κι έτσι ελέγχθηκαν οι «ροές» προς Ιταλία…Ενώ η κυβέρνηση του
Τσίπρα εγκατέλειψετην πολιτική Σαμαρά και στράφηκαν όλες οι «ροές» προς τα
δω».
(Απόσπασμα άρθου από το antinews.gr)
Ανήλικες... νύφες
«Πρόσφατα η Δανία ανακοίνωσε πως θα χωρίζει τα παντρεμένα
ζευγάρια προσφύγων που έρχονται στο έδαφός της για να μείνουν εκεί, όταν
πρόκειται για περίπτωση όπου οι άντρες έχουν παντρευτεί με
"παιδιά-νύφες", απόφαση που βρίσκει ωστόσο αντίθετο τον ιμάμη Oussama
El-Saadi που καλεί την κυβέρνηση να αναθεωρήσει.
Η αρμόδια
υπουργός Inger Støjberg προχώρησε πρόσφατα σε ανακοίνωση, όπου και ξεκαθάριζε
πως η Δανία θα χωρίζει τις ανήλικες νύφες από τους συζύγους τους. "Είναι
εντελώς απαράδεκτο πως αυτή τη στιγμή υπάρχουν ανήλικα μέσα στα άσυλα προσφύγων
της χώρας που ζουν με τους συντρόφους ή τους συζύγους τους. Ζήτησα στην
Υπηρεσία Μετανάστευσης να το σταματήσει άμεσα" ανέφερε η Støjberg.
"Φυσικά θα διαβεβαιώσουμε πως αυτά τα νεαρά κορίτσια δεν εξαναγκάζονται να
ζουν σε μια σχέση με έναν ενήλικα μέσα στα κέντρα προσφύγων" ξεκαθάρισε.
Σύμφωνα με την Υπηρεσία Μετανάστευσης, τον Ιανουάριο εντοπίστηκαν 27 ανήλικα
κορίτσια σε αυτήν την κατάσταση, με ηλικίες από 14 ετών. Πέρυσι στην Νορβηγία,
καταγράφηκαν 61 "παιδιά- νύφες" ανάμεσα στους πρόσφυγες αιτούντες
άσυλο, με κάποιο να είναι μόλις 11 ετών.
(lifo.gr)
«Σύμφωνα με στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών, από το 2011 μέχρι το
2020, πάνω από 140.000.000 ανήλικα κοριτσάκια θα γίνουν "νύφες" και
κάποια από αυτά θα πεθάνουν στα χέρια αυτών των "νόμιμων", σύμφωνα
την σαρία, παιδεραστών.
Όχι, η Ευρώπη δεν θα γίνει κολαστήριο ψυχών στο όνομα
της πολυπολιτισμικότητας. Καθοριστικό κριτήριο, για την υποδοχή ή όχι, ενός
μετανάστη ή και πρόσφυγα πολέμου στην Ευρώπη είναι η πλήρης υιοθέτηση του
ευρωπαϊκού πολιτισμού, των ευρωπαϊκών αξιών και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας.
Επιμένεις στο "δικαίωμά σου" να βιάζεις οχτάχρονα; Δεν πα να είσαι
και τραυματίας από τον εμφύλιο της Συρίας! Έφυγες με τη μία».
(Θ.Τζήμερος - Δημιουργία Ξανά)
"8-year-old Yemeni child dies at hands of 40-year-old husband on wedding night"
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
