Υπάρχει σχέδιο;

«Οσοι πιστεύουν ότι το κατά Βαρουφάκη «αριστερό τσούρμο» είχε σχέδιο -για τη ρήξη, και την εγκαθίδρυση τελικώς ενός λατινοαμερικανικού τύπου αυταρχικού καθεστώτος- κάνουν στο ΣΥΡΙΖΑ μεγάλη χάρη. 

Μια κυβέρνηση, που δεν μπορεί να διαχειριστεί ούτε μια πυρκαγιά στον Ασπρόπυργο και συγκαλεί «έκτακτες» συσκέψεις μετά τρεις μέρες αφού τοξικά αέρια έπνιξαν την πρωτεύουσα, δεν έχει σχέδιο για το παραμικρό. Κατ’ αρχάς για να υπάρξει κάποιο σχέδιο απαιτείται χρόνος και δουλειά. 

Η κυβέρνηση το μόνο που κάνει πέντε μήνες τώρα είναι να τριγυρνά στα τηλεπαράθυρα για να δικαιολογεί της αποτυχίες της και να αποκοιμίζει τους πολίτες ότι δεν θα συμβούν, όλα όσα τελικώς συμβαίνουν. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κομματικοί αργόμισθοι ήταν μέχρι προχθές και αγόρευαν στα καφενεία της γειτονιάς τους· κρατικοί αργόμισθοι έγιναν σήμερα και αγορεύουν στα πανελλήνια γυάλινα καφενεία. Σιγά μην κάτσουν να δουλέψουν τώρα στα γεράματα. Βεβαίως αυτό δεν αποκλείει ότι εντός του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν διαφορετικές βλέψεις και διαφορετικά σχέδια, που φαντάζουν ως «στρατηγικές». 

Ολοι είδαμε τις υποκλίσεις του κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη στον Ρώσο διευθύνοντα της Gazprom και αυτός διακινούσε στους δημοσιογράφους τα 5 δισ. που θα έφερνε το «ξανθό γένος». Ο κ. Βαρουφάκης είχε τις δικές του αλλοπρόσαλλες «γκεϊμθεορίστικες» πρακτικές. Οι Μαοϊκοί οραματίζονται την Πολιτιστική Επανάσταση, παρά τα 30 εκατ. νεκρούς. Υπάρχουν και οι Μπλοσεβίκοι που ονειρεύονται πραξικοπήματα τύπου 1917.

Ομως, όλες αυτές οι προσωπικές τακτικές και ανεπεξέργαστες ιδεοληψίες των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ δεν αθροίζονται σε κάποια ενιαία στρατηγική· πολύ περισσότερο τώρα που στο κυβερνητικό σχήμα εντάχθηκαν οι αλλοπρόσαλλοι ΑΝΕΛ. Ο κ. Τσίπρας κυβερνά, όπως βασίλεψε στον ΣΥΡΙΖΑ. Διά του ελάχιστου κοινού παρονομαστή. Θέλει ο κ. Πάνος Καμμένος να κάνει εθνικολαϊκά πανηγύρια; Σέρνει τον χορό μαζί με την κ. Ρένα Δούρου. Θέλει ο κ. Παρασκευόπουλος να κάνει τη δική του σωφρονιστική πολιτική; Την κάνει, ασχέτως αν τραυματίζει πολύτιμες -ειδικά στη σημερινή συγκυρία- συμμαχίες. Θέλει η πρόεδρος της Βουλής να κάνει σόου με τις γερμανικές αποζημιώσεις την ώρα που ο κ. Χουλιαράκης διαπραγματεύεται να πάρει επιπλέον λεφτά από τους Γερμανούς; Πρώτο έδρανο πίστα, ο πρωθυπουργός, να παρακολουθεί τα παραληρήματα της κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου[...]

Έχουμε μια κυβέρνηση που δεν ορρωδεί προ ουδενός. Αντιπολιτεύτηκε με ψέματα και κυβερνάει έξι μήνες με ψέματα. Από το «και μόνο η προκήρυξη του δημοψηφίσματος θα σημάνει άμεση χρεοκοπία για τον τόπο» του κ. Τσίπρα το 2011, περάσαμε στην «πολύ ωραία νύχτα του δημοψηφίσματος» του κ. Νίκου Παππά το 2015. Από τη συμφωνία που «καθαρογράφεται» πριν από έναν μήνα, στην απόρριψη κάθε συμβιβαστικής πρότασης και μάλιστα με ύβρεις για τους «ανάλγητους δανειστές». 

Από το «δεν υπάρχει καμιά ανησυχία να κλείσουν οι τράπεζες» το πρωί του Σαββάτου (27.6.2015) στο κλείσιμο των τραπεζών το ίδιο βράδυ. Η κυβέρνηση δεν ορρωδεί προ ουδενός, κι όταν κάποιος τολμήσει να επισημάνει τα ψέματά της, αμέσως χαρακτηρίζεται «παπαγαλάκι των δανειστών», «υπηρέτης σκοτεινών συμφερόντων» κ.λπ. Βλέπουμε καθημερινώς στα τηλεοπτικά παράθυρα τους οχετούς ύβρεων, αλλά δεν μας κάνει πια εντύπωση. 

Το συνηθίσαμε κι αυτό... «Αν θες να δοκιμάσεις τον χαρακτήρα κάποιου, δώσ’ του εξουσία», είχε πει ο Αβραάμ Λίνκολν, και για να δούμε τον χαρακτήρα αυτών που μας κυβερνούν πρέπει να κοιτάξουμε τον επικοινωνιακό χώρο στον οποίο πραγματικά κυριαρχούν. Η ανθρωποφαγία μη αρεστών διανοούμενων, συγγραφέων, σκιτσογράφων, δημοσιογράφων κ.ά. είναι ο κανόνας για το συριζότσουρμο που κατευθύνεται από την Κουμουνδούρου. Αυτοί οι άνθρωποι με εξουσία είναι σίγουρο ότι θα κάνουν τα ίδια στην πραγματική ζωή· θα συνθλίβουν κάθε φωνή που δεν τους είναι αρεστή. Δεν έχουν σχέδιο για αυταρχικό κράτος, αλλά θα το πράξουν ως «αντίσταση για τα δίκια του λαού».

Κορυφαίο, βεβαίως, δείγμα αυτού του άρρωστου αυταρχισμού είναι η πρόεδρος της Βουλής, κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία κάποτε βάφτιζε κάθε πολιτική κριτική εναντίον της «σεξισμό». Προχθές δεν δίστασε να αφήσει βρόμικα υπονοούμενα εναντίον δημοσιογράφου, για την προσωπική σχέση της τελευταίας με έναν πολιτικό. Ροκάνισε τους θεσμούς του Κοινοβουλίου στα μη περαιτέρω. Το Κανάλι της Βουλής, που πληρώνουμε όλοι, έγινε όχημα προσωπικής της προβολής, και οι εξεταστικές επιτροπές έγιναν όχημα ξεκαθαρίσματος λογαριασμών με τους πολιτικούς τους αντιπάλους.

Ναι, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει σχέδιο εγκαθίδρυσης αυταρχικού καθεστώτος, όπως δεν είχε σχέδιο δραχμής. Δεν το χρειάζεται. Μια χώρα μπορεί να καταλήξει απροσχεδίαστα και στον πολιτειακό γκρεμό. Αρκούν η προχειρότητα, η αγραμματοσύνη, τα ψέματα, οι άρρωστες φιλοδοξίες. Συν τη σιωπή των λίγων νουνεχών αλλά και φοβισμένων συντρόφων τους να ορθώσουν το ανάστημά τους και να πούνε «ως εδώ».

(Άπόσπασμα άρθρου του Π.Μανδραβέλη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)