Κήρυγμα διχασμού...

«Θυμάται κανείς το ψευδεπίγραφο “ερώτημα” του δημοψηφίσματος; Το διαζευκτικό “ή” δεν είναι μεταξύ των ανύπαρκτων working papers των δανειστών και των φορομπηχτικών 7,9 δισ. του Τσίπρα, αλλά μεταξύ
της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας και της οπισθοδρόμησης.

Μια εβδομάδα μετά την κίνηση αυτοκτονίας του πρωθυπουργού, είναι ξεκάθαρο πλέον στον τελευταίο έλληνα πολίτη πως δέκα εκατομμύρια έλληνες κρατούνται σε ομηρία εξ’ αιτίας μιας μεθόδευσης του πρωθυπουργού, η οποία εξυπηρετούσε τις δικές του σκοπιμότητες: Να κρατηθεί στην εξουσία, σώζοντας παράλληλα το κόμμα του. 

Δεν χρειαζόταν να μας το πει ο Τσακαλώτος την Παρασκευή. Ότι ήταν τρυκ,”διαπραγματευτικό ατού” μας το είχαν πει ήδη ο Λαφαζάνης, ο Σκουρλέτης και άλλοι. Λες και δεν το καταλάβαμε από την πρώτη στιγμή. Φαίνεται όμως πως εκείνοι που θα ψηφίσουν όχι δεν το έχουν καταλάβει ακόμα. 

Παρότι οι έλληνες θέλουν κατά 80% να παραμείνει η χώρα στο ευρώ, στην Ευρώπη, καταπίνουν αμάσητη την προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύουν δηλαδή πως όντως, αν πυρποληθούμε, θα αισθανθούμε περισσότερη ανακούφιση αν κάποιος μας αδειάσει έναν κουβά παγωμένο νερό. Δεν ξέρουν δυστυχώς ότι στο μούσι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αχτύπητος, δεν ξέρουν ότι το δημοψήφισμα, δεν είναι εθνικές εκλογές και άρα δεν ψηφίζουμε για να τιμωρήσουμε τη ΝΔ, δεν ψηφίζουμε γιατί μας αρέσει το φρύδι του Τσίπρα, δεν ψηφίζουμε γιατί θέλουμε να εκδικηθούμε τον γείτονα, δεν ψηφίζουμε για ωραίες λέξεις όπως “αξιοπρέπεια” που κακοποιούν οι κυβερνώντες. Ψηφίζουμε για το μέλλον πολλών γενεών από εμάς.

Το κήρυγμα διχασμού και μίσους των στελεχών του (η γραμμή) επί μία εβδομάδα καταλήγει στο “ή εσείς (οι προδότες) ή εμείς (οι πατριώτες). Ή με την Ελλάδα ή με τους δανειστές. Ή με τον Τσίπρα ή με τον Σόιμπλε. Ή με το λαό ή με το Κολωνάκι. Ή με την πατρίδα ή με τα αλλότρια συμφέροντα. Ή μ’ αυτά που σας πουλάμε ή με την κινδυνολογία.

Σ’ αυτό το οργανωμένο και στοχευμένο πολεμικό παραλήρημα συμμετέχουν εκείνοι που εκβίασαν έξω και μέσα, που κορόιδεψαν έξω και μέσα, που δεν έφεραν καμία λύση, που έκλεισαν τις τράπεζες, που πρόκειται να κουρέψουν τις καταθέσεις, που κατέστησαν τη χώρα -παίρνοντας τη σκυτάλη από τους προηγούμενους- αναξιόπιστη και ανυπόληπτη, που συνέπραξαν με τη Χρυσή Αυγή, τους ψεκασμένους, τους βολεμένους κρατικοδίαιτους του πρώην ΠΑΣΟΚ, που καταστρέφουν και αποτελειώνουν κομμάτι-κομμάτι τη χώρα χωρίς να τους καίγεται καρφί.

Τον Τσίπρα τη Δευτέρα δεν θα τον περιμένει κανείς στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Το πρόγραμμα έληξε χωρίς συμφωνία. Οι τράπεζες στερεύουν από ρευστό και σε λίγο δεν θα πληρώνονται ούτε οι συντάξεις. Όταν ανοίξουν, θα κουρευτούν οι μικροκαταθέσεις. Και δεν πρόκειται να ανοίξουν σύντομα γιατί συμφωνία με Τσίπρα στην κυβέρνηση δεν θα υπάρξει από τους εταίρους. Ο κύβος ερρίφθη αυτή την εβδομάδα κι αυτή είναι η πραγματικότητα.

Για να μην κυλήσουμε στον όλεθρο, και για να σώσουμε ό,τι σώζεται, χρειάζεται ένα ΝΑΙ στην Ευρώπη, ένα ΝΑΙ στο ευρώ, και στο ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας. Ένα φιλοευρωπαϊκό ΝΑΙ που θα δώσει ηχηρό μήνυμα στους ευρωπαίους εταίρους πως ο καθημαγμένος ελληνικός λαός δεν εκχωρεί σε κανέναν το δικαίωμα και την κατάκτησή του να θεωρεί σπίτι του και ζωτικό του χώρο την ευρωπαική οικογένεια, ένα ΝΑΙ που θα συμβάλλει στην απεμπλοκή των διαπραγματεύσεων, ένα ΝΑΙ που θα αναγκάσει τον Τσίπρα είτε να πάει σε εκλογές (γιατί δεν είναι πλέον καλοδεχούμενος στην Ευρώπη), είτε σε κυβέρνηση εθνικού σκοπού που θα φέρει μια νέα συμφωνία και θα πάρει μπροστά πάλι η μηχανή αυτής της πολύ άτυχης και μοιραίας χώρας.

Το ψευδεπίγραφο ερώτημα του δημοψηφίσματος πολιτικοποιείται και διατυπώνεται στις σωστές του διαστάσεις: “Ναι στην Ευρώπη ή πίσω στον εθνικό απομονωτισμό”; “Ναι στο ευρώ ή πίσω στη δραχμή”; “Ναι στην ασφάλεια της ευρωπαϊκής οικογένειας ή ολοταχώς προς μια εθνική περιπέτεια στην οποία με μαθηματική ακρίβεια θα μας οδηγήσει η σύμπλευση των ναζί, με τους Ανεξέλ και τους άφρονες της Κουμουνδούρου”;

*Τα υποκριτικά τσιπρέικα τύπου ‘τη Δευτέρα όλοι μαζί θα είμαστε, δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα’ επιστρέφονται. Δεν τα πιστεύει ούτε το χάμστερ του γείτονα. Δίχασε τον κόσμο με τη μεθόδευσή του, δίχασε τον κόσμο και με τη γραμμή του κόμματός του: Προτεταμένο δάκτυλο και ύβρεις σε όποιον αρθρώνει διαφορετική άποψη, στον προδότη. Γιατί στα αρρωστημένα κεφάλια κάποιων σαν τον Καμμένο έχουμε ήδη πόλεμο. Και θέλουν να τον παίξουν είτε με τους ξένους, είτε με τους συμπολίτες τους εδώ, που τους ταυτίζουν προσβλητικά και αυθαιρέτως με τους δανειστές. Όχι με την ιδέα της Ευρώπης.

                                                                         (delandstreicher)