Ο νέος ανθρωπότυπος...

«Ο νέος ανθρωπότυπος της εποχής βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Καλείται να υπερασπιστεί τις μηνύσεις κατά δημοσιογράφων, το στράγγισμα των αποθεματικών και τα τσάμικα στην πλατεία Συντάγματος, όπως και σπεύδει να γκουγκλάρει μερικά βασικά για την ιστορία της Πολωνίας ώστε να εννοήσει, τουλάχιστον για τον εαυτό του, τι εννοεί ο ποιητής όταν μιλάει «για παρεξήγηση».

Δεν είναι να ζηλεύει κανείς τη θέση αυτού του νέου ανθρωπότυπου. Ανήκει σε εκείνους που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ όχι τόσο από ιδεοληψία όσο από αγαθή πεποίθηση «ότι χειρότερα δεν γίνεται». Ανήκει σε εκείνο το ρευστό ιδεολογικό τόξο ανάμεσα στην κεντροαριστερά και τη μετεξέλιξη του ΚΚΕ εσ. και του Συνασπισμού. Αυτοπροσδιορίζεται αυθόρμητα ως αριστερός, φροντίζει όμως με ένα «αλλά...» να ξεκαθαρίζει τη θέση του. Μου έχουν πει συμπαθείς φίλοι αυτής της κατηγορίας: «Φυσικά και δεν έχω καμία σχέση με τους ΑΝΕΛ, φυσικά και είμαι κουμπωμένος με τον Κοτζιά, δεν εγκρίνω τις προθέσεις του Μπαλτά, θεωρώ εγωπαθή τον Βαρουφάκη, είμαι πολύ μακριά από τις θέσεις του Λαφαζάνη, ένιωσα ντροπή με τις δηλώσεις Φλαμπουράρη περί Πολωνίας, παρακολουθώ με αρνητικό δέος την πρόεδρο της Βουλής...». Ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

Σκέφτομαι ότι αυτό το ποσοστό των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και να είναι (πάντως πολύ μεγάλο δεν είναι, είναι όμως κρίσιμο), έχει βρεθεί εγκλωβισμένο στο ελάχιστο διάστημα των δύο μηνών σε μια στενόχωρη στενωπό. Ο φυσικός εγωισμός δεν επιτρέπει την παραδοχή της λάθος ψήφου, αλλά η καθημερινότητα και τα όσα ακούμε κάθε μέρα από στελέχη της κυβέρνησης έχουν ήδη προκαλέσει τις πρώτες ρηγματώσεις[...]

(Απόσπασμα άρθρου του Ν.Βατόπουλου  από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")