Είναι τρελός ο οδηγός;

«Η φωτογραφία της Ελλάδας αυτή τη στιγμή είναι αυτή ενός λεωφορείου που τρέχει προς τον τοίχο με 100 χλμ./ώρα.

Ο οδηγός Τσίπρας είναι απολύτως ψύχραιμος, ο εισπράκτορας Βαρουφάκης αυτοθαυμάζεται στον καθρέφτη γελώντας αυτάρεσκα και δίνει συνεντεύξεις από το κινητό, οι μισοί επιβάτες έχουν παγώσει από τον φόβο, οι υπόλοιποι ουρλιάζουν πανικόβλητοι και κάποιοι στο πίσω κάθισμα απολαμβάνουν τη διαδρομή φιλοσοφώντας σε στυλ «δεν βαριέσαι, όλοι θα πεθάνουμε κάποτε» ή «τι να τα κάνεις τα λεφτά άμα δεν έχεις φράγκο» και άλλα τέτοια ρεμπέτικα.

Για να μη λείψει από τη φωτογραφία και ο ιδιωτικός τομέας, εμφανίζεται ισχνός και εξαντλημένος στο σκαλάκι, έξω από την πόρτα του λεωφορείου, να κρατιέται με το ζόρι για να μην πέσει. Είναι όμως όντως προδιαγεγραμμένο αυτό το ολέθριο μέλλον για τη χώρα; Είναι τρελός ο οδηγός; Κατά τη γνώμη μου, όχι[...]

Οι Ευρωπαίοι είναι ασφαλώς απογοητευμένοι και κουρασμένοι από τις αδιέξοδες διαπραγματεύσεις, οι Αμερικανοί είναι έξαλλοι με την υπόθεση Ξηρού και τις επαφές μας με τους Ρώσους, ενώ οι Ρώσοι δεν στηρίζουν την κυβέρνηση όπως θα ήθελε, το ίδιο και οι Κινέζοι.

Με λίγα λόγια, είμαστε μόνοι μας και αν και δεν θεωρούμαστε ακόμη εχθρική χώρα, δεν μας αντιμετωπίζουν ως φίλους ούτε οι παραδοσιακοί μας σύμμαχοι.

Κατόπιν όλων αυτών, γιατί λοιπόν πιστεύω ότι το μέλλον δεν είναι καταστροφικό;

Διότι θεωρώ ότι ο οδηγός δεν είναι τρελός, απλώς προσπαθεί να κερδίσει χρόνο ώστε να ικανοποιήσει αρχικά τις αριστερές συνιστώσες και να ταΐσει κουτόχορτο τους ψηφοφόρους του, δημιουργώντας παράλληλα έναν πανικό ώστε να δεχτούν όλοι το νέο μνημόνιο που είναι έτοιμος να υπογράψει και το οποίο θα περιλαμβάνει σκληρά μέτρα αλλά και χρηματοδότηση.

Υποψιάζομαι δε -διότι πληροφόρηση δεν υπάρχει- ότι το εξήγησε αυτό στη Μέρκελ τις προάλλες, της υποσχέθηκε ότι θα κλείσει τη συμφωνία άμεσα και ζήτησε απλώς λίγο χρόνο για να το κάνει και να δει πώς θα το παρουσιάσει στην αριστερή του πτέρυγα και στους ψεκασμένους υποστηρικτές του. Γι’ αυτό και η Μέρκελ δήλωσε πως «πρέπει να γίνουν τα πάντα για να μην ξεμείνει η Ελλάδα από ρευστό μέχρι να υπογραφεί η συμφωνία».

Το ερώτημα είναι αν ο Τσίπρας μπορεί να κάνει αυτά που υποσχέθηκε χωρίς να πέσει.

Το δεύτερο ερώτημα είναι αν θα υπογράψουμε πριν από το τέλος Μαΐου ή αν θα χρειαστεί οι εταίροι να μας δείξουν και ένα μέρος του έργου της πτώχευσης, όχι δηλαδή ολόκληρο, που είναι η αργεντινοποίηση, αλλά κάποιες σκηνές από τα προσεχώς για να πειστούμε.

Στα προσεχώς μπορεί να εντάσσονται και οι εκλογές και οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων και μια καθυστέρηση στις πληρωμές μισθών και συντάξεων.

Και αφού τα δούμε, θα είμαστε πλέον πιο έτοιμοι να δεχτούμε τις συμφωνίες των Ευρωπαίων και να επανέλθουμε σε μια σκληρή μεν, αλλά βιώσιμη πραγματικότητα. Η συνέχεια επί της οθόνης».

(Απόσπασμα άρθρου του Γ.Νικολόπουλου από το "Πρώτο Θέμα")