Τώρα λένε ότι...

«Τώρα λένε ότι χρειαζόμαστε επιτακτικά μία συμφωνία. Μέχρι χτες πειραματιζόντουσαν σε θεωρίες παιγνίων και ισχυριζόντουσαν ότι με αυτό τον τρόπο έκαναν «διαπραγμάτευση». Τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν. Σιγά – σιγά μας λένε ότι ίσως αναγκαστούν να πάρουν και μερικά... μέτρα. Σιγά – σιγά θα αναγκαστούν να πουν όλη την αλήθεια. Και μνημόνιο θα υπογράψουν και μέτρα θα πάρουν και θα βαπτίσουν το κρέας ψάρι! Όλη τους η πολιτική βασίστηκε σε ένα τερατώδες ψέμα: Ότι αυτοί έχουν στα χέρια τους ένα μαγικό ραβδάκι και μπορούν να πολλαπλασιάζουν το κρασί και το ψωμί, όπως έκανε και ο Ιησούς! Σίγουρα είναι θεομπαίχτες και αθεόφοβοι...

Προσπαθούν τώρα να υπογράψουν μία συμφωνία. Τι θα περιλαμβάνει αυτή; Μέχρι χτες κατηγορούσαν όλους τους πολιτικούς τους αντιπάλους ως προδότες και γερμανοτσιολιάδες. Υποσχέθηκαν, λοιπόν, ότι θα πάρουν λεφτά δίχως μέτρα και έλεγχο. Κάθε τι λιγότερο δεν μπορεί να είναι αποδεκτό! Να κάνουν το προεκλογικό τους πρόγραμμα. Να εφαρμόσουν το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Ούτε βήμα πίσω!

Απειλούν με εκλογές! Γιατί; Πριν τρεις μήνες είχαμε εκλογές. Τι το πέρασαν εδώ; Κατέθεσαν στον ελληνικό λαό ένα πρόγραμμα, ο ελληνικός λαός το ενέκρινε και τους ψήφισε. Και τώρα είναι κυβέρνηση! Κάθε φορά που θα βρίσκουν τα δύσκολα θα πηγαίνουμε σε εκλογές; Με αυτό τον τρόπο δεν κυβερνούνται χώρες. Κατά πάσα πιθανότητα δεν μπορούν έτσι να λειτουργήσουν ούτε καν φοιτητικοί σύλλογοι!

Εδώ θα καθίσουν και θα αναμετρηθούν με τις απίστευτες ανοησίες που έχουν εκτοξεύσει όλα αυτά τα χρόνια. Θα απολογηθούν ενώπιον των ψηφοφόρων τους για όσα έχουν πει και για όσα θα πράξουν. Θα πρέπει να εξηγήσουν γιατί η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που δεν έχει ακόμη καταφέρει να βγει από τα μνημόνια. Πως καταφέραμε τους τελευταίους μήνες να απομονωθούμε στην Ευρώπη και για ποιους λόγους δοκιμάζονται οι σχέσεις μας ακόμη και με τους Αμερικανούς.

Μέχρι χτες λέγαμε ότι ήταν προτεραιότητα μία συμφωνία. Μέχρι χτες, όταν πιστεύαμε ότι υπήρχε περιθώριο χρόνου. Σήμερα δεν ξέρουμε αν μία οποιαδήποτε συμφωνία μπορεί να έχει αποτέλεσμα σε μία Οικονομία που βρίσκεται πλέον σε φάση πλήρους και όχι μερικής διάλυσης[...]

 (Απόσπασμα άρθρου του Θ.Μαυρίδη από το capital.gr)