Δύο από τις μεγαλύτερες ασθένειες του δημόσιου διαλόγου στην χώρα μας είναι ο λαϊκισμός και η υποκρισία. Προσφιλείς συνήθειες του πολιτικομιντιακού συστήματος όταν προσπαθεί να κανακέψει το ακροατήριό του. Για χρόνια ακούγαμε πολιτικούς Αριστερών κομμάτων να κάνουν λόγο για διασπάθιση δημόσιου χρήματος από συμβούλους, για οικογενειοκρατία που λυμαίνεται την κρατική μηχανή, ευνοιοκρατία και άλλα -προς λαϊκή κατανάλωση- τσιτάτα, τα οποία με το που αναλαμβάνει ένα κόμμα την εξουσία γίνονται «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε».
Όχι απαραίτητα από κακή πρόθεση. Αλλά γιατί υπάρχει αναγκαστική προσγείωση στην πραγματικότητα. Πριν δυο μέρες αποκαλύφθηκε ότι με την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο πρώτος ξάδερφος του Αλέξη Τσίπρα, διορίστηκε «σε θέση ειδικού συμβούλου» στο γραφείο του Υπουργού Εξωτερικών (Εφημερίδα της Κυβέρνησης 26 Φεβρουαρίου 2015)[...]
Προφανώς, ένας υπουργός θέλει δίπλα του άτομα που γνωρίζει και εμπιστεύεται. Ενδεχομένως, ο αδερφός, ξάδερφος, μπατζανάκης ενός πρωθυπουργού / υπουργού να είναι πιο άξιος για μία θέση και σε καμία περίπτωση η συγγενική σχέση δε θα πρέπει να τον αποκλείει από τη θέση αυτή. Είναι όμως χονδροειδής υποκρισία όταν δυο εβδομάδες πριν, ο Πρωθυπουργός και οι υπουργοί έλεγαν ότι δε θα προσλάβουν συμβούλους, «όπως έκαναν οι προηγούμενοι», και στις 10 Φεβρουαρίου να ανακοινώνεται στο ΦΕΚ ότι προσλαμβάνονται 20 συνολικά άτομα για το γραφείο του κ. Δραγασάκη - 10 μετακλητοί, 5 σύμβουλοι και 5 αποσπασμένοι υπάλληλοι του Δημοσίου και στις 26 Φεβρουαρίου να δημοσιεύεται ο διορισμός ως Ειδικού Συμβούλου του πρώτου ξαδέρφου του πρωθυπουργού[...]
Και εκεί εστιάζεται το πρόβλημα. Προφανώς θα προσελάμβαναν συμβούλους, όπως συμβαίνει και στον ιδιωτικό τομέα, προφανώς ήθελαν δικούς τους έμπιστους ανθρώπους και πιθανότατα και οι συγγενείς τους να είναι ικανότατοι για τη θέση αυτή. Αλλά, όταν με το που αναλαμβάνεις την εξουσία, κάνεις ακριβώς αυτό που επί χρόνια καταγγέλλεις, υπάρχει πρόβλημα. Μεγαλύτερο δε, όταν μόλις λίγες μέρες πριν έλεγες ότι δε θα το κάνεις[...]"
(Απόσπασμα άρθρου της Κ.Παναγοπούλου από την "Athens Voice")
Όχι απαραίτητα από κακή πρόθεση. Αλλά γιατί υπάρχει αναγκαστική προσγείωση στην πραγματικότητα. Πριν δυο μέρες αποκαλύφθηκε ότι με την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο πρώτος ξάδερφος του Αλέξη Τσίπρα, διορίστηκε «σε θέση ειδικού συμβούλου» στο γραφείο του Υπουργού Εξωτερικών (Εφημερίδα της Κυβέρνησης 26 Φεβρουαρίου 2015)[...]
Προφανώς, ένας υπουργός θέλει δίπλα του άτομα που γνωρίζει και εμπιστεύεται. Ενδεχομένως, ο αδερφός, ξάδερφος, μπατζανάκης ενός πρωθυπουργού / υπουργού να είναι πιο άξιος για μία θέση και σε καμία περίπτωση η συγγενική σχέση δε θα πρέπει να τον αποκλείει από τη θέση αυτή. Είναι όμως χονδροειδής υποκρισία όταν δυο εβδομάδες πριν, ο Πρωθυπουργός και οι υπουργοί έλεγαν ότι δε θα προσλάβουν συμβούλους, «όπως έκαναν οι προηγούμενοι», και στις 10 Φεβρουαρίου να ανακοινώνεται στο ΦΕΚ ότι προσλαμβάνονται 20 συνολικά άτομα για το γραφείο του κ. Δραγασάκη - 10 μετακλητοί, 5 σύμβουλοι και 5 αποσπασμένοι υπάλληλοι του Δημοσίου και στις 26 Φεβρουαρίου να δημοσιεύεται ο διορισμός ως Ειδικού Συμβούλου του πρώτου ξαδέρφου του πρωθυπουργού[...]
Και εκεί εστιάζεται το πρόβλημα. Προφανώς θα προσελάμβαναν συμβούλους, όπως συμβαίνει και στον ιδιωτικό τομέα, προφανώς ήθελαν δικούς τους έμπιστους ανθρώπους και πιθανότατα και οι συγγενείς τους να είναι ικανότατοι για τη θέση αυτή. Αλλά, όταν με το που αναλαμβάνεις την εξουσία, κάνεις ακριβώς αυτό που επί χρόνια καταγγέλλεις, υπάρχει πρόβλημα. Μεγαλύτερο δε, όταν μόλις λίγες μέρες πριν έλεγες ότι δε θα το κάνεις[...]"
(Απόσπασμα άρθρου της Κ.Παναγοπούλου από την "Athens Voice")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου