Τι εστί πολιτισμός;

Διαβάζουμε στον "Η.Αγώνα":

Εικόνα 1η:

"Αλλά επειδή είμαστε Έλληνες και δεν πρόκειται να αλλάξουμε με τίποτα νοοτροπία και συμπεριφορά, θα πούμε και τούτο που συνέβη το βράδυ της Κυριακής στην Ακαδημία. Και είναι γεγονός το οποίο δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει, όπως έχουμε διαπιστώσει σε παρόμοιες εκδηλώσεις.
Σύμφωνα με την πρόσκληση η συναυλία του ωδείου Φίλιππος Νάκας άρχιζε στις 8 το βράδυ. Στην ώρα μας πήγαμε κι εμείς. Μόλις και μετά βίας βρήκαμε μια θέση μπροστά, γιατί οι δύο πρώτες σειρές  ήταν γεμάτες στην κυριολεξία από παλτά, τσάντες, σκούφους, χαρακτηριστικό που δήλωνε ότι ήταν πιασμένες όλες για να καθίσουν συγγενείς ,φίλοι και κουμπάροι, συνάδελφοι στις υπηρεσίες γονέων των παιδιών, που θα ερχόταν σύσσωμοι για να παρακολουθήσουν τα παιδιά. Πιασμένες λοιπόν όλες οι πρώτες θέσεις  από νωρίς γι’ αυτό το λόγο. Και ξαφνικά όταν το δικό τους παιδί τελείωσε την παρουσία και απόδοσή του επί σκηνής, γονείς, παππούδες, γιαγιάδες και λοιποί όρθιοι φόρεσαν παλτά αποχωρώντας από τη αίθουσα με θόρυβο. Δεν τους ενδιέφερε καθόλου αν τα άλλα παιδιά εκείνη την ώρα έπαιζαν πιάνο στη σκηνή και δεκάρα δεν έδιναν αν στέρησαν από άλλους θεατές μια θέση. Αυτό συμβαίνει όταν δεν υπάρχει σεβασμός στο συνάνθρωπο, όταν κάποιοι δεν έχουν παιδεία και αγωγή.
Πουθενά σε όλο τον κόσμο δεν θα δει κανείς μια τέτοια απαράδεκτη εικόνα. Είναι λυπηρό και αποκαρδιωτικό το φαινόμενο και συμβαίνει μόνο εδώ."

Εικόνα 2η: 

"Πάμε τώρα και στην Κάρμεν του Μπιζέ στο Πνευματικό Κέντρο. Πάνω στα καθίσματα αυτή τη φορά δεν υπήρχαν τσάντες και σκούφοι, αλλά πόδια.  Σταυροπόδι καθόταν τα νεαρά παιδιά πάνω τους. Με τα παπούτσια τα κατασκονισμένα , ίσως και τα λασπωμένα να πατούν στο βελούδο της καρέκλας. Μια παρόμοια εικόνα συναντούμε κατ’ επανάληψη στο λεωφορείο του ΚΤΕΛ Ιωαννίνων όταν ταξιδεύουμε προς Αθήνα.  Αυτό έκαναν και τα νεαρά άτομα οι «μουσικόφιλοι» την Κυριακή το βράδυ και απαντούσαν μάλιστα με αγένεια σε κείνους που τους παρατηρούσαν για την στάση τους."

                                                                                             (Λ.Τζάλλα)

Τι να σχολιάσει κανείς; 'Οτι ο πολιτισμός τελικά δεν είναι και τόσο πολιτισμός;
 
Από τη μία, είναι ιδιαίτερα θετικό το γεγονός ότι στην πόλη συμβαίνουν αρκετά και ιδιαίτερα ενδιαφέροντα πράγματα στον χώρο των τεχνών και του πολιτισμού, από την άλλη όμως όλο και πιο συχνά παρατηρεί κανείς συμπεριφορές που καθόλου δεν συνάδουν ούτε με τους χώρους ούτε με τα θεάματα που παρουσιάζονται.
Πρέπει να παρατηρήσουμε όμως ότι οποιαδήποτε εκδήλωση λαμβάνει χώρα, πρέπει να έχει και κάποιους ανθρώπους (είτε από τον φορέα υλοποίησης είτε από τον φορέα που παραχωρεί την αίθυσα) οι οποίοι να προσέχουν αφενός τον χώρο αλλά και να παρεμβαίνουν όταν μια κατάσταση "ξεφεύγει". Αυτό όμως σπανίως συμβαίνει καθώς καμία παρέμβαση δεν γίνεται συνήθως.

Όλο και πιο συχνά, ας πούμε, παρατηρεί κανείς στην αίθουσα Β.Πυρσινέλλα του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου να μπαίνει κόσμος με καφέδες, αναψυκτικά, μπύρες σε πλαστικό ποτήρι που μετά εγκαταλείπονται πάνω στα καθίσματα ή στο δάπεδο. Ειδικά στη συναυλία της Γιώτας Νέγκα η κατάσταση είχε ξεφύγει εντελώς χωρίς να γίνεται καμία παρέμβαση από τους υπεύθυνους του Δήμου που υπήρχαν εκεί. Δεν καταλαβαίνουμε γιατί ένας χώρος-κόσμημα για την πόλη αφήνεται έρμαιο στον κάθε κακομαθημένο.Κάτι τέτοιο απαγορευόταν "δια ροπάλου" πριν  κάποια χρόνια.

Επίσης, πολλά από τα καθίσματα έχουν αφεθεί στη  μοίρα τους με τα υφάσματα να έχουν βγει από τα "καλούπια" τους και κανείς να μην φροντίζει να τα επιδιορθώσει.Τι περιμένουν ακριβώς; Και γιατί τόση αδιαφορία;