«Την ώρα
που οι συνταξιούχοι δημόσιου και ιδιωτικού τομέα έβλεπαν από το 2010 την μία
περικοπή μετά την άλλη, το πολιτικό σύστημα προστάτευε τα «δικά του παιδιά»,
δηλαδή… τους υπαλλήλους της Βουλής.
Υπερδιπλασίαζαν τη σύνταξή
τους με το τρικ των επιδομάτων τον τελευταίο μήνα, έπαιρναν μέχρι και 250.000
ευρώ από το ένα από τα δύο επικουρικά ταμεία εφάπαξ τους, ενώ το hard τρικ
συμπληρώνεται από την απόφασή τους να διαλύσουν το ταμείο που χορηγούσε τα
εφάπαξ τους και να μοιραστούν τα αποθεματικά του, χωρίς να έχουν
δημιουργηθεί μόνο από τις δικές τους μόνο εισφορές.
Για έναν εργαζόμενο η
σύνταξη υπολογίζεται με βάση την καλύτερη 5ετία των 10 τελευταίων χρόνων. Για
τους υπαλλήλους της Βουλής όμως, μέχρι και τον Ιανουάριο του 2013 και ενώ όλοι
οι υπόλοιποι συνταξιούχοι είχαν υποστεί…. 3 διαδοχικές μειώσεις, η
σύνταξη δινόταν ως εξής: αύξαναν τον βασικό τους μισθό τον τελευταίο μήνα που
σημαίνει αυτό ότι το έκαναν τεχνητά για να πάρουν μεγάλη σύνταξη, χωρίς να
καταβάλλουν εισφορές.
Το προκλητικά ευνοϊκό
καθεστώς ίσχυε μέχρι και τις 31/12/2012 και είναι ενδεικτικό των αδικιών
με τις οποίες ήταν δομημένο για δεκαετίες το δημόσιο.
Τα εφάπαξ που έδινε μέχρι
και τη διάλυσή του πριν δυο μήνες έφταναν τις 250.000 ευρώ και αυτό ήταν
μόνο το ένα εφάπαξ! Διότι οι υπάλληλοι ως εργαζόμενοι του δημοσίου λάμβαναν και
δεύτερο εφάπαξ από το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων απ’ όπου παίρνουν το
εφάπαξ του όλοι οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι[...]
Φυσικά και η τότε αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν υπέρ των υπαλλήλων της Βουλής σε κάθε διεκδίκήσή τους, ως να επρόκειτο για απλούς εργαζόμενους... της βιομηχανίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου