Αυτό το μικρό φωτογραφείο...

"Περνάω λίγες φορές τον μήνα μπροστά από αυτό το μικρό φωτογραφείο, κοντά στην είσοδο της Πανεπιστημιούπολης. Μου κάνει εντύπωση ότι ο ιδιοκτήτης είναι πάντοτε εκεί, είτε είναι τρεις το μεσημέρι, είτε εννιά το βράδυ. Πελάτη δεν έχω δει ποτέ. Καταρχάς, πού να χωρέσει; Το κατάστημα έχει πρόσοψη 3 μέτρα και βάθος λιγότερο από 2. Ο κυρ Κώστας (ας τον ονομάσουμε έτσι) είναι καθισμένος πάντα στην αριστερή γωνιά του μαγαζιού, αγκαλιά με μία ηλεκτρική σόμπα για να μην κρυώνει. Διαβάζει εφημερίδα και «παλιά περιοδικά», που λέει και ο Σαββόπουλος.
Είναι στιγμές που περνάω το απόγευμα και τον έχει πάρει ο ύπνος, πάνω στην εφημερίδα που διαβάζει. Σέβομαι απεριόριστα την αξιακή του θέση: δεν ανοίγει την τηλεόραση να χαζέψει (το χαζέψει, χωρίς εισαγωγικά). Προτιμά να διαβάζει.
Αναρωτήθηκα ποιος λόγος τον κρατά στο σταματημένο μαγαζί και τον εμποδίζει να πάει σπίτι του. Ζει, άραγε, η γυναίκα του; Έχει παιδιά; Είχε ποτέ οικογένεια, ή όχι; Πώς να βρω το θάρρος να τον ρωτήσω;
Προχθές πήρα τη μεγάλη απόφαση. Μπήκα στο μαγαζί του, δήθεν να ρωτήσω κάτι για παλιά φιλμ. Παλιά φιλμ στον καιρό της ψηφιακής φωτογραφίας, του ατέλειωτου ποσταρίσματος και του Instagram. Ρώτησα αν μπαίνει κανένας πελάτης, αν φέρνει κανένας χριστιανός έστω ένα φιλμ τον μήνα για εμφάνιση. Προφανώς δεν μπαίνει σχεδόν κανείς, ο κυρ Κώστας όμως εκεί, φρουρός. Τι να φρουρεί, άραγε;  Τη δουλειά που κάποτε του εξασφάλιζε τα προς το ζην; Την ανάμνηση της νιότης του, όταν ήταν σφριγηλός και εργαζόταν; Άραγε κράτησε αρνητικά από φωτογραφίες δικές του όταν ήταν νέος; Από κορίτσια προηγούμενων δεκαετιών με μαγιό; «Κορίτσια» που τώρα είναι πλέον εβδομήντα χρονών και πάνε εκδρομές με συνομήλικές τους; Ωχ, απαισιοδοξία με έπιασε, λες και εγώ δεν θα γεράσω ποτέ. Αλλά θέλω να γεράσω, θέλω να δω τα παιδιά μου να τελειώνουν το Πανεπιστήμιο, επιθυμώ να ζήσω τη χώρα μας να προοδεύει ξανά.
Ξεστράτισε η σκέψη μου. Ώρα να φύγω. Άλλωστε μπήκε και πελάτης (πραγματικός αυτή τη φορά) στο φωτογραφείο. Είναι αρχή του μήνα ακόμη και ο κυρ Κώστας έκανε σεφτέ. Καλή σου δύναμη, αφεντικό!

"Ένα άρθρο των πρωταγωνιστών - βιομηχανικός εργάτης"