Το ταξίμετρο αν θυμάμαι
καλά έγραφε 24 ευρώ και κάτι λεπτά, αλλά ο ταξιτζής μού ζήτησε 30. «Γιατί 6
ευρώ παραπάνω;», τον ρώτησα αυθόρμητα, ξέροντας βέβαια ότι η διαδρομή ήταν
μεγάλη («Ελ. Βενιζέλος» - Φάληρο). «Γιατί είναι 2,70 τα διόδια της Αττικής Οδού
και άλλο 1 ευρώ που σε πήρα από το αεροδρόμιο», μου είπε (στον ενικό
εννοείται). Εκανα πρόχειρα την πρόσθεση, αλλά πάλι δεν έβγαινε ο λογαριασμός.
«Αυτά κάνουν 28 ευρώ, γιατί μου ζητάτε 30;», τον ξαναρώτησα και τότε οργισμένος
γύρισε και μου είπε κάτι πραγματικά αμίμητο: «Ωχ, εντάξει, ρε φίλε. Σου έβαλα
και τον καφέ. Τόσο δύσκολο δηλαδή σου είναι να μας κεράσεις και έναν καφέ;».
Θα είχα ξεχάσει το συγκεκριμένο περιστατικό αν δεν σκεφτόμουν ακαριαία να αντιδράσω με τρόπο που έβγαλε τον ταξιτζή από τα ρούχα του. Διατηρώντας την ψυχραιμία μου, άνοιξα το πορτοφόλι μου, μέτρησα ακριβώς 22 ευρώ στην παλάμη του και άνοιξα την πόρτα για να κατέβω. Κι όταν εμβρόντητος με ρώτησε «γιατί μου δίνεις λιγότερα;», απλά του απάντησα ότι «πάω και κι εγώ για καφέ και αποφάσισα να μου τον κεράσεις εσύ».
Θυμήθηκα την ιστορία (η συνέχειά του «διαλόγου» δεν γράφεται) ακούγοντας στο ραδιόφωνο τον αντιπρόεδρο της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ, Κώστα Κουτσοδήμο. Ηταν έξαλλος για τις αντιδράσεις που προκάλεσε η ανακοινωθείσα αύξηση στους μισθούς των υπαλλήλων της ΔΕΗ και προσπαθούσε να πείσει τους δημοσιογράφους ότι έχουν καταλάβει λάθος. «Δεν παίρνουμε αύξηση 6 ευρώ. Εναν καφέ και ένα σάντουιτς θα αγοράζουμε καθημερινά με αυτά τα λεφτά», υποστήριζε, ακριβώς όπως ο ταξιτζής θεωρούσε φυσιολογικότατο να επικαλείται ένα «κέρασμα» όταν οι πελάτες του καταλάβαιναν ότι είναι ψιλοαπατεώνας. (Παρεμπιπτόντως, ακόμη και στην πιάτσα Ναβόνα ένας καφές και ένα σάντουιτς δεν κοστίζουν 6 ευρώ.)[...]
(Απόσπασμα άρθρου του Κ.Ζούλα από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")
Το παρακάτω βίντεο έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον...
https://www.youtube.com/watch?v=I2vosnLSdvY
Θα είχα ξεχάσει το συγκεκριμένο περιστατικό αν δεν σκεφτόμουν ακαριαία να αντιδράσω με τρόπο που έβγαλε τον ταξιτζή από τα ρούχα του. Διατηρώντας την ψυχραιμία μου, άνοιξα το πορτοφόλι μου, μέτρησα ακριβώς 22 ευρώ στην παλάμη του και άνοιξα την πόρτα για να κατέβω. Κι όταν εμβρόντητος με ρώτησε «γιατί μου δίνεις λιγότερα;», απλά του απάντησα ότι «πάω και κι εγώ για καφέ και αποφάσισα να μου τον κεράσεις εσύ».
Θυμήθηκα την ιστορία (η συνέχειά του «διαλόγου» δεν γράφεται) ακούγοντας στο ραδιόφωνο τον αντιπρόεδρο της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ, Κώστα Κουτσοδήμο. Ηταν έξαλλος για τις αντιδράσεις που προκάλεσε η ανακοινωθείσα αύξηση στους μισθούς των υπαλλήλων της ΔΕΗ και προσπαθούσε να πείσει τους δημοσιογράφους ότι έχουν καταλάβει λάθος. «Δεν παίρνουμε αύξηση 6 ευρώ. Εναν καφέ και ένα σάντουιτς θα αγοράζουμε καθημερινά με αυτά τα λεφτά», υποστήριζε, ακριβώς όπως ο ταξιτζής θεωρούσε φυσιολογικότατο να επικαλείται ένα «κέρασμα» όταν οι πελάτες του καταλάβαιναν ότι είναι ψιλοαπατεώνας. (Παρεμπιπτόντως, ακόμη και στην πιάτσα Ναβόνα ένας καφές και ένα σάντουιτς δεν κοστίζουν 6 ευρώ.)[...]
(Απόσπασμα άρθρου του Κ.Ζούλα από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")
Το παρακάτω βίντεο έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον...
https://www.youtube.com/watch?v=I2vosnLSdvY
"Μερικά νούμερα διαφωτιστικά της
ρεμούλας. Το 49% της ΔΕΗ πουλήθηκε 1,7 δισ. ευρώ. Το κράτος ανέλαβε να ενισχύει
το ταμείο των συνταξιούχων της ΔΕΗ με περίπου 600 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο.
Δηλαδή μέσα σε 3 χρόνια ό,τι εισέπραξε από την πώληση το έδωσε στις συντάξεις
των ΔΕΗτζήδων. Ο άνεργος φορολογούμενος επιδοτεί με 16.000 ευρώ τον χρόνο κάθε
συνταξιούχο της ΔΕΗ! Για όσους εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο κρατισμός είναι
υπέρ των αδυνάτων και ότι οι συνδικαλιστές ενδιαφέρονται για τον... λαό." Θ.Τζήμερος-Δ.Ξανά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου