Υπάρχει σχέδιο;

"Κάπου θα υπάρχει ένα σχέδιο, έτσι δεν είναι; Μπορεί να βρίσκεται σε ένα συρτάρι στο Μαξίμου ή σε μια άκρη στο μυαλό του Τσίπρα. Ίσως να είναι στα βιβλία του Κοτζιά ή στα άρθρα του Βαρουφάκη. Πίσω από τον πίνακα της Ζωής, που χαμογελά ως η Μόνα Λίζα της τραγωδίας μας. Αν όλα αυτά συμβαίνουν χωρίς σχέδιο, τότε το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο από όσο φανταζόμαστε. Πιθανότατα δε, τόσο μεγάλο που έκρυψε τον ήλιο από πάνω μας. Όμως, εντάξει, ας μην παίζουμε με λέξεις και άσκοπες εικασίες. Όλοι γνωρίζουμε ότι η επιτελική επάρκεια του πολιτικού προσωπικού εξαντλείται σε καμιά ίντριγκα της κακιάς ώρας, άντε και σε σιωπηρές συμφωνίες με ισχυρούς. Μέχρις εκεί. 

Το είδαμε και όταν ξέσπασε η καταιγίδα της κρίσης. Όχι, απλώς, δεν γνώριζαν τι να κάνουν, δεν ήξεραν και πώς ανοίγει η ομπρέλα. Δεν τόλμησαν καν να επιχειρήσουν την κατάρτιση ενός σχεδίου. Υπέταξαν τη χώρα στις διαθέσεις και στα συμφέροντα των δανειστών της. Και φυσικά οι δανειστές λειτούργησαν συχνά ως dealer συμφερόντων, ελληνικών και ξένων. Όμως αυτά υποτίθεται ότι τελείωσαν, έτσι δεν είναι; Ξέρω, θα μου πείτε ότι είναι πιθανό πάνω στο τραπέζι του Μαξίμου να απλώνουν χάρτες, να φέρνει ο Πάνος στρατιωτάκια, ο Γιάνης ιδέες, ο Παππάς να το αναλύει επικοινωνιακά και ο Αλέξης να τρίβει το πιγούνι του. Δεν το πιστεύω. Δεν το πίστευα ούτε για τον Σαμαρά, ούτε για τον Παπανδρέου. Εκείνοι βάδισαν βάσει του βιβλίου που τους έδωσαν οι άλλοι. Ο Τσίπρας είπε ότι θα γράψει το δικό του. Δεν έχει γράψει λέξη.
 
Αν η κυβέρνηση διαθέτει σχέδιο, αυτό έχει ως κεντρικό πυλώνα τη διέγερση του λαϊκού αισθήματος έναντι εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών. Πολιτικά έχει βάση, αλλά  βρισκόμαστε σε λάθος αιώνα. Μεσοπρόθεσμα, όμως, δουλεύει[...]


Ο Γιάνης Βαρουφάκης υπόσχεται μέχρι τον Ιούνιο να παρουσιάσει ένα σχέδιο το οποίο θα επιτρέψει στη χώρα να πορευτεί προς την κανονικότητα. Πιστεύει κανείς ότι υπάρχει αυτό το σχέδιο; Αλλά και να υπάρχει, πώς μπορεί και συνδυάζει ιδεοληψίες με τις απαιτήσεις των καιρών; Στέκεται μία χώρα σε ανταγωνιστικό περιβάλλον, αναθέτοντας την παραγωγική της ανασυγκρότηση στον Π. Λαφαζάνη; Δεν προσαρμόζουμε το παλιό στο νέο. Ζητάμε από το νέο να γίνει παλιό. Η χώρα σύρεται πάλι σε μνημόνια χωρίς η οικονομική ολιγαρχία, οι καρχαρίες και τα πιράνχας να υφίστανται τις συνέπειες της κρίσης[...]
(Απόσπασμα άρθρου του Κ.Γιαννακίδη από το protagon.gr)