"[...]Δυστυχώς, καθημερινά αποδεικνύεται ότι η νέα κυβέρνηση σπαταλά πολύτιμο πολιτικό κεφάλαιο σκιαμαχώντας για λόγους επικοινωνίας. Δίνει μάλιστα μια μάχη που δεν πρόκειται ποτέ να κερδίσει: απαιτεί να αλλάξουν οι κανόνες, και μάλιστα οι στοιχειώδεις, που διέπουν τη λειτουργία αυτού του γραφειοκρατικού συστήματος της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Ευρωζώνης. Οπως αντιλαμβάνεται ακόμη κι ένας μαθητής του Δημοτικού, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Οι διαδικασίες σ’ αυτό το πολύπλοκο σύστημα έχουν συμφωνηθεί με πολύ κόπο, προφανώς για να μπορεί να λειτουργεί. Δίνουμε, για παράδειγμα, άνισες μάχες για το θέμα της τρόικας, έχοντας εμπλακεί σ’ έναν τραγέλαφο: επιθυμούμε αξιολόγηση από τους θεσμούς αλλά όχι από αυτούς που ορίζουν οι θεσμοί, αλλά ούτε ακριβώς αυτό... Μπορεί ίσως να μας αξιολογούν οι εκπρόσωποι αλλά όχι εδώ, ίσως αλλού, κι αν έρχονται εδώ να μην το ξέρει κανείς... Εκπλησσόμεθα επίσης για τις αποφάσεις Ντράγκι επειδή ξεχνάμε ότι όλοι οι εταίροι μας στο Eurogroup είναι απέναντί μας στα θέματα των διαδικασιών: απαιτούν να προηγηθεί η αξιολόγηση, να γίνουν βήματα στην ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων και μετά να έρθουν οι εκταμιεύσεις και οι διευκολύνσεις της ΕΚΤ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αιχμάλωτος της προεκλογικής του ρητορικής αυθάδειας, του αντισυστημικού ταμπεραμέντου που φέρει ως αξεσουάρ της κομμουνιστικής καταγωγής του. Του ήταν πάντα ευκολότερο να αντιλέγει παρά να προτείνει, για δεκαετίες η Αριστερά που εκπροσωπούσε είχε επιλέξει τον ρόλο ενός ιδιότυπου εραστή της ουτοπίας. Πολιτικός από τα γεννοφάσκια του ο κ. Αλέξης Τσίπρας, απέδειξε ότι διαθέτει γέρο ένστικτο. Χρησιμοποιώντας τα παλιά αριστερά εργαλεία, κατάφερε να εκτινάξει το 4% του Συνασπισμού στο ιλιγγιώδες για τα δεδομένα 37%. Ομως τα κουσούρια αυτής της «Λέσχης» που έγινε κόμμα εξουσίας ήρθαν ταχύτατα στην επιφάνεια. Η κυβέρνηση προσποιείται ότι προτείνει, στην ουσία συνεχίζει να αρνείται. Θα μπορούσε κανείς να είναι επιεικής, να δώσει πίστωση χρόνου. Αλλά δεν υπάρχει χρόνος δυστυχώς. Ο πρωθυπουργός οφείλει ταχύτατα να εκπροσωπήσει με τη διακυβέρνησή του, εκτός από το 4%, και το υπόλοιπο τριάντα κάτι που του έδωσε την εξουσία... Εννοείται, και όλους τους υπόλοιπους."
(Απόσπασμα άρθρου του Σ.Τσιχλιά από την Athens Voice:)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου