Απόψεις...

 

«Ο Κωστής Χατζηδάκης παρέλαβε το 2019 εκκρεμείς ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές υποθέσεις που ξεπερνούσαν το 1.000.000. Αυτό σημαίνει πως εκατομμύρια πολίτες υφίσταντο μια πρωτοφανή ταλαιπωρία. Τι έκανε; Αφού εντόπισε το πρόβλημα, αποφάσισε να το λύσει. 

Συγκρότησε μια ισχυρή ομάδα στην οποία συμμετείχαν και οι κύριοι Τσακλόγλου και Πιερρακάκης, μαζί με πολιτικά και υπηρεσιακά στελέχη και στρώθηκαν στη δουλειά.Απευθύνθηκαν και σε εξωτερικούς συνεργάτες, «έσπασαν» αυγά γιατί συγκρούσθηκαν με κατεστημένες νοοτροπίες, αγόρασαν 3.000 υπολογιστές και το αποτέλεσμα μέσα σε τρία χρόνια φάνηκε, με 900 υπαλλήλους λιγότερους. 

Εκκαθαρίσθηκαν σχεδόν όλες οι εκκρεμείς αιτήσεις των ετών από το 2016 και μετά. Σήμερα έχει εκκαθαριστεί το 85% των αιτήσεων συνταξιοδότησης του 2022, ενώ εκδίδονται 1.250 συντάξεις την ημέρα, ενώ προ του 2019 μόλις 500. Τους τελευταίους 22 μήνες έχουν εκδοθεί πάνω από 470.000 συντάξεις. 

Η προοπτική είναι οι νέες συντάξεις να απονέμονται μέσα σε 60 ημέρες τη στιγμή που στη Γερμανία ο ανάλογος χρόνος είναι 74 ημέρες. Τι βλέπουν οι πολίτες; Πως μια ομάδα υπό τον Κωστή Χατζηδάκη έχει λύσει ένα χρονίζον, φλέγον πρόβλημα, που φαινόταν ανεπίλυτο».

                                                                          (Σ. Μουμτζής-Liberal.gr) 

«Ένας νέος αυριανισμός έρχεται να πάρει τη θέση του παλιού, επενδύοντας στην πολλαπλασιαστική δύναμη του διαδικτύου, που δεν υπήρχε εκείνη την εποχή, και τη διαχρονική ανθρώπινη ανάγκη να αυτο-αναγoρευόμαστε σε λαϊκούς δικαστές για κάθε θέμα, ακόμη κι όταν δεν διαθέτουμε πλήρη εικόνα ή το γνωστικό φίλτρο για να την αξιολογήσουμε αξιόπιστα. Όλως τυχαίως αυτός ο αυριανισμός ήρθε να συναντήσει την πολιτικοποίηση του ανυπόλυπτου ελληνικού ποδοσφαίρου που διαρκώς σκορπισμένο ανάμεσα σε αναξιόπιστους θεσμούς και διοικήσεις, κινείται ατέρμονα γύρω από την ουρά του. 

Ένα πέναλτι αρκούσε για να γίνει η αφορμή πολιτικών αναφορών, απειλών κι έμμεσων εκβιασμών. Τώρα θα μου πείτε, είναι δυνατόν να ταυτίζονται οι αντιπολιτευτικές με τις ποδοσφαιρο-επιχειρηματικές βλέψεις; Όχι βέβαια αλλά η ταύτιση δεν είναι και απαραίτητος προς μιας άτυπης συνεργασίας. Κατά το “ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου”, οι ανίερες συμμαχίες είναι αναπόσπαστο μέρος κάθε “παιχνιδιού”. 

Και στην περίπτωση μας ή εξουσία και οι απολήξεις της, μπορούν να δημιουργήσουν αμοιβαία οφέλη ακόμη και στους πιο μισητούς αντιπάλους. Γι’ αυτό μη σας εκπλήσσει τίποτα μέχρι την ημέρα των εκλογών».

                                                                                        (Κ.Μανίκας-f/B)