Απόψεις...

​​«Ηταν κάτι μαυροντυμένοι με κουκούλες που κυνηγούσαν αστυνομικούς», με πληροφόρησε ο οδηγός του ταξί. Θυμήθηκα την είδηση που άκουσα στο ραδιόφωνο τις προάλλες: «Αντιεξουσιαστές», λέει, αναγνώρισαν αστυνομικούς με πολιτικά έξω από το Αστυνομικό Τμήμα Ομονοίας, τους κατεδίωξαν, αλλά οι αστυνομικοί κατάφεραν να ξεφύγουν. Τις προάλλες, άλλοι βγήκαν από μια «κατάληψη» του Οικονομικού Πανεπιστημίου και επιτέθηκαν σε πεζές περιπολίες αστυνομικών στο Πεδίον του Αρεως, οι οποίες υποθέτω είναι εκεί για να προστατεύουν τον χώρο από κάτι σαν αυτούς που τους επιτέθηκαν. 

Τι πλούτο εννοιών παράγει αυτή η γλώσσα κι ο λαός που τη μιλάει! Σε τρεις μόλις φράσεις αλιεύω δύο τουλάχιστον έννοιες χρήσιμες για την πολιτική επιστήμη, «αντιεξουσιαστής» και «κατάληψη», έννοιες που περιγράφουν θεσμούς της δημοκρατίας μας. Ο οδηγός του ταξί προφανώς δεν έχει δίπλωμα Κοινωνιολογίας στο Πάντειο, οπότε ο αδαής απλώς περιγράφει ό,τι βλέπουν τα μάτια του. «Μαυροντυμένοι με κουκούλες κυνηγούν αστυνομικούς».

                                                     (Τ.Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Στο παγκόσμιο και διαχρονικό πρόβλημα της διαφθοράς δόθηκαν πολλές και λάθος απαντήσεις. Πολλοί πιστεύουν ότι οι αυστηρές τιμωρίες θα λύσουν το πρόβλημα, εξ ου και οι κραυγές «ισόβια!» ή «εκτέλεση!». Αν και ο φόβος της τιμωρίας βοηθάει, δεν εξαλείφει το πρόβλημα. Μην ξεχνάμε ότι στα κομμουνιστικά καθεστώτα εκτελούσαν τους διεφθαρμένους κρατικούς λειτουργούς, και παρ’ όλα αυτά είχαν πολύ μεγαλύτερη διαφθορά από τις δυτικές χώρες.

Αλλοι νομίζουν ότι το πρόβλημα θα λυθεί αν βρεθούν εκείνοι οι «αδιάφθοροι» και αναλάβουν τα ηνία της χώρας. Το πρόβλημα όμως είναι ότι η διαφθορά εμφανίζεται κατόπιν εκλογής. Στην αντιπολίτευση όλοι είναι τίμιοι, αφού εκ των πραγμάτων δεν έχουν πρόσβαση στο δημόσιο χρήμα. Μόνο αν κάποιος βρεθεί σε θέση εξουσίας μπορούμε να δούμε αν είναι διεφθαρμένος και μόνον όταν αφυπηρετήσει μπορούμε να πούμε «μπράβο του! Ηταν αδιάφθορος».

                                                        (Π.Μανδραβέλης-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)