Βόμβα στα χέρια του επόμενου...

«Εγώ από τον προϋπολογισμό, από την ομιλία του πρωθυπουργού στη Βουλή και από τα στοιχεία του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ, που όλα μαζί είναι το κράτος, κατάλαβα ένα πράγμα: Ότι πριν περάσουν δύο χρόνια η χώρα θα πτωχεύσει με πάταγο και θα την πληρώσει όποια κυβέρνηση είναι στην εξουσία. Μαζί με το λαό.Και η μεν κυβέρνηση θα την πληρώσει πολιτικά. Οικονομικά θα την πληρώσει ο κόσμος, και μάλιστα οι πιο αδύναμοι από τους πολίτες. Γιατί οι ισχυροί έχουν τον τρόπο τους να αντέχουν με τις καβάτζες που διατηρούν.

Και οι μεν φόροι είναι πλούτος για τις κυβερνήσεις, για το κράτος, αλλά δεν είναι πλούτος για τους πολίτες αν δεν αξιοποιείται έτσι ώστε να μοιράζεται στους πολίτες. Να καταλήγει σ αυτούς. Οι φόροι, που συλλέγει το κράτος είναι πολλαπλάσιοι και επιστρέφει στους πολίτες ένα μικρό ποσοστό υπό μορφή θριαμβευτικής ελεημοσύνης, που την ονομάζει κοινωνική πολιτική υπέρ των πολιτών. Σου κλέβω πέντε, σου δίνω πίσω ένα και να μού έχεις και ευγνωμοσύνη!

Ο δημόσιος τομέας από 600.000 υπαλλήλους το 2015 τώρα έχει 700.000. Χωρίς να υπολογίσουμε τις ΔΕΚΟ. Και όλο διογκώνεται. Το κυριότερο, χωρίς να παράγει για να τους πληρώνει. Ήδη, οι συμβασιούχοι από 40.000 πριν το 2015 φτάνουν σήμερα περίπου τους 100.000. Οι μετακλητοί από 1900 περνάνε τις 3.000! Πάνω σ αυτό το νοσηρό σκηνικό οι δημόσιοι υπάλληλοι είδαν αυξήσεις 16,7% κατά μέσο όρο από το 2015, ενώ οι ιδιωτικοί είδαν (νέες) μειώσεις πάνω από 3%! 

Πόσα παίρνουν οι κατά πλειοψηφία κηφήνες μετακλητοί, αλλά και οι συμβασιούχοι; Κατά μέσο όρο 1.500 ευρώ το μήνα! Οι δημόσιοι υπάλληλοι; Κατά μέσο όρο 1400 ευρώ το μήνα! Πόσο παίρνουν οι ιδιωτικοί, που παράγουν τον πλούτο από τον οποίο ζουν όλοι; Κατά μέσο όρο 980 ευρώ το μήνα. Ογδόντα ευρώ παραπάνω από τον νεοδιοριζόμενο δημόσιο υπάλληλο! Και, ήδη, τον Οκτώβριο οι άνεργοι του ιδιωτικού τομέα πέρασαν πάλι και επίσημα το ένα εκατομμύριο! 

Όποιος ονειρεύεται να κερδίσει τις επόμενες εκλογές πρέπει να πάρει υπ όψιν του ότι το χέρι του προκατόχου του στη χειραψία παράδοσης- παραλαβής θα έχει και μια νάρκη μεγάλης ισχύος. Την οποία θα πάρει θέλει- δε θέλει».

                                            (Γ. Παπαδόπουλος  Τετράδης - liberal.gr)