Μεταρρυθμίσεις ή λαϊκισμός; (Α')

«Η αναπάντεχη νίκη του Κυριάκου δείχνει ότι ίσως το «φοβερό έτος» 2015 έχει ήδη αρχίσει να προκαλεί τις πρώτες μετατοπίσεις. Κόστισε βέβαια πολύ ακριβά, αλλά ήδη από το 2012 είχε γίνει φανερό ότι δεν θα προχωρούσε αυτή η κοινωνία παρακάτω, αν δεν δοκίμαζε κι αν δεν κατέρριπτε στην πράξη όλους τους μύθους, όλες τις ιδεοληψίες, όλα τα μεγάλα λόγια του λαϊκισμού. Ο Κυριάκος έγινε αρχηγός στη ΝΔ με τη φράση «ο λαϊκισμός τελείωσε».

Η χρονιά 2015 ήταν δύσκολη αλλά και πολύτιμη γιατί απέδειξε τα πάντα. Όχι απλώς το εξωπραγματικό ρεπερτόριο του αντιμνημονιακού μετώπου των τελευταίων χρόνων αλλά και τη χρεοκοπία όλων των κλισέ της μεταπολίτευσης. Την «άλλη» πολιτική, το ηθικό πλεονέκτημα, τη «διαπλοκή», την απλή αναλογική, το χωρισμό εκκλησίας κράτους, τα λεφτά που πάντα υπάρχουν για εξοπλισμούς. Οι ομάδες άλλαξαν φανέλες, αντικατέστησαν ταμπέλες και συνέχισαν το παιχνίδι απλώς σε μια χαμηλότερη κατηγορία. Έκαναν τα ίδια, έλεγαν τα ίδια και έβαζαν φόρους.Αν ξεχάσεις για μια στιγμή την «αγωνιστική» σκηνοθεσία και προσέξεις τα πρόσωπα της κυβέρνησης θα διαπιστώσεις έκπληκτος ότι έχεις μπροστά σου το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης. Ολόκληρο σε μια συσκευασία.

Σε ολοένα και περισσότερο κόσμο γίνεται πιο φανερό ότι η λύση δεν είναι η επανάληψη και η αναπαλαίωση, αλλά η αλλαγή του μοντέλου. Ότι το σύνθημα «δεν θα περάσει» ήταν σύνθημα ακινησίας που κράτησε 6 χρόνια καθηλωμένη τη χώρα την ίδια στιγμή που οι υπόλοιπες χώρες με οικονομικά προβλήματα τα έλυναν και προχωρούσαν.

Η νίκη του Κυριάκου στη ΝΔ βάζει τέλος και στην πολιτική του «γαλάζιου σφυροδρέπανου» η οποία εφαρμόστηκε με επιτυχία την τελευταία 15ετία. Μια πολιτική που ενώ εκ πρώτης όψεως φαινόταν ότι αποσκοπούσε στην ήττα και συμπίεση του Πασόκ, στην πραγματικότητα είχε στόχο την υπονόμευση και κατασυκοφάντηση κάθε εκσυγχρονιστικής προσπάθειας από όπου κι αν προερχόταν.

Καθώς αυτά όλα φαίνονταν και πιο καθαρά όσο η υποψηφιότητα του αουτσάιντερ αποκτούσε δυναμική, το σύστημα αναγκάστηκε να ταχτεί φανερά εναντίον, αποκαλύπτοντας έτσι και τα σχέδιά του. Με έναν ελάχιστα καλυμμένο πια τρόπο, τα κέντρα εξουσίας της χώρας πριμοδοτούσαν τη «μεταβατική» υποψηφιότητα υιοθετώντας τη ρητορική Τσίπρα για τη «νεοφιλελεύθερη» υποψηφιότητα Κυριάκου. Στη χώρα που το κυβερνών κόμμα διορίζει τους δικούς του διευθυντές στα σχολεία, τα θέατρα και τα νοσοκομεία, ενώ οι σύζυγοι και σύντροφοι των βουλευτών διορίζονται διευθύνοντες σύμβουλοι στις κρατικές εταιρείες, το «νεοφιλελεύθερος» είναι ένα επίθετο το οποίο χρησιμεύει για να περιγράφει τους εχθρούς του κρατισμού. 

Οι μεταβατικοί αρχηγοί δεν είναι πραγματικοί αρχηγοί γιατί αλλιώς δεν θα ήταν μεταβατικοί εξαρχής. Η ΝΔ θα χρειαζόταν αρχηγό όταν έφτανε η ώρα, προς το παρόν συγκυβερνούσε μέσω του προεδρικού μεγάρου, των καραμανλικών υπουργών και των ΑΝΕΛ. «Εμείς είμαστε οι συνεχιστές του καραμανλισμού» δήλωσαν οι τελευταίοι, μετά τη νίκη Κυριάκου».

                      (Άρθρο του Φ.Γεωργελέ από την Athens Voice)