Στην Ελλάδα του 2016... (β')

«Ο «σωστός αριστερός» ήταν και είναι αυτός που αφού κλείσει το εργοστάσιο και βρεθεί στο δρόμο πανηγυρίζει με τη γροθιά υψωμένη και τα μάτια βουρκωμένα. Αυτή η ανήκουστη «αριστερή ιδεολογία», μοναδική στον κόσμο, διακονήθηκε με επιμονή από την εγχώρια Αριστερά, υιοθετήθηκε από τη Δεξιά και το ΠΑΣΟΚ και διαμόρφωσε την αντιπαραγωγική ταυτότητα της χώρας. Κοινωνία κολλητών και όχι εργατών.

Η Ελλάδα δεν χρειάζεται τον ΣΥΡΙΖΑ και την «αριστερή» του ιδεολογία, παρά μόνο για να περάσει το μνημόνιο από την κοινωνία με χλιαρές αντιδράσεις. Μέχρι εκεί. Δεν χρειάζεται ούτε τα διάφορα πολιτικά ζόμπι που παίζουν δήθεν ρόλο ρυθμιστή, ρυθμιστή του τίποτα. Η Ελλάδα χρειάζεται δουλειές και ο ΣΥΡΙΖΑ τις διώχνει. Χρειάζεται αλλαγή της παραγωγικής διάρθρωσης με κατεύθυνση προς τα διεθνώς εμπορεύσιμα προϊόντα. Μεταφορά πόρων από τον τομέα της παροχής υπηρεσιών (μαζική εστίαση, κομμωτήρια, καφέ κ.λπ.) σε εξωστρεφείς κλάδους υψηλής προστιθέμενης αξίας. 

Οι αναλύσεις λένε ότι το 1/3 του ενεργού πληθυσμού πρέπει να αλλάξει επάγγελμα. Υπάρχουν υφάσματα, ρούχα, υποδήματα, αξεσουάρ, ποτά, τρόφιμα, εργαλεία, χημικά, έπιπλα, ηλεκτρονικά, οικοδομικά υλικά, υψηλής ποιότητας που δεν φτιάχνουν οι Κινέζοι ή το ΙΚΕΑ αλλά ζητούν οι διεθνείς αγορές. Χρειάζεται νέους ευέλικτους θεσμούς - δίκτυα καινοτομίας, αποκεντρωμένα και ελεύθερα από τη δαγκάνα του κράτους. Νέα αντίληψη στις συνεργασίες και τα εταιρικά σχήματα. Φορολογικά κίνητρα, παραγωγικά πάρκα, στήριξη του μεροκάματου και των εργασιακών δικαιωμάτων, κοινωνικό κράτος που θα επιταχύνει και θα ευνοεί τις μεταβάσεις, προσέλκυση ξένων επενδύσεων, επιστημονική υποστήριξη από ερευνητικά κέντρα. 

Χρειάζεται καλά καταρτισμένο προσωπικό μεσαίων προσόντων που θα προέλθει από σοβαρά ΙΕΚ, Επαγγελματικά Λύκεια και Τεχνικές Σχολές που δεν θα μοιράζουν πτυχία και απολυτήρια ως διαβατήρια για μια θέση στο Δημόσιο, αλλά θα δίνουν αξιόπιστα εφόδια για την αγορά εργασίας. Χρειάζεται πανεπιστήμια συνδεδεμένα με την Αγορά και όχι με τη διαρκή επανάσταση.

Όλα αυτά τα αυτονόητα δεν γίνονται με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν υπάρχουν σε καμιά αφήγηση του συνασπισμού που κυβερνά, ούτε ξέρει κανείς εκ των κυβερνώντων πώς να τα σχεδιάσει ή να τα καθοδηγήσει. Ούτε έχει την ανάλογη πολιτική βούληση. Κανείς τους δεν τα έχει δουλέψει, δεν τα έχει σπουδάσει, δεν τα έχει δει να γίνονται. Μεγάλωσαν πολιτικά με την αντίληψη του κόμματος οδηγού μιας απομονωμένης κοινωνίας, που όλα ρυθμίζονται από την κρατική νομενκλατούρα. 

Τα δυτικά φιλελεύθερα μοντέλα οικονομίας τους είναι απολύτως άγνωστα και απεχθή. Η στάση απέναντι στην ELDORADO GOLD δεν είναι από θέση οικολογική, αριστερή κ.λπ. Είναι από θέση απέχθειας προς κάθε παραγωγική διαδικασία, είναι το σύμπλεγμα του ανίκανου να πραγματώσει. Ακόμα και η σοβαρότατη υπόθεση της πολιτικής οικολογίας στην Ελλάδα μετατράπηκε σε φερετζέ του αντικαπιταλιστή και του οκνηρού. Η Ελλάδα χρειάζεται παραγωγή. Και αυτή απαιτεί κεφάλαια που πρέπει να βρεθούν με κάθε τίμημα και κάθε κόστος. Ο «λαός» ψήφισε αυτούς που έκλεισαν τις τράπεζες και μετά πανηγύριζε μαζί τους. Γίνεται;

Το οικονομικό αδιέξοδο και η ανεργία οδηγούν τις πολιτικές εξελίξεις. Αριστερό πελατειακό κράτος σιτιζόμενο από καπιταλιστική ανάπτυξη είναι συνδυασμός που απλά δεν υπάρχει. Οι ελληνικές και ξένες εταιρείες που έφυγαν πρέπει να βρουν κίνητρα για να ξαναγυρίσουν και το κράτος να τις αφήσει να δουλέψουν. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι αγρότες και οι επιχειρηματίες πρέπει να πληρώσουν αυτό που τους αναλογεί, χωρίς να καταστραφούν, αντιθέτως να στηριχθούν, γιατί πάνω τους θα αρθρωθεί η νέα οικονομική πολιτική. Οι μετανάστες μπορούν να συμβάλουν στην οικονομική αναγέννηση. Οι δημόσιοι υπάλληλοι πρέπει να αξιολογηθούν σε περιβάλλον παραγωγικό και λιτό. Οι ευκατάσταστοι συνταξιούχοι πρέπει να ζήσουν με λιγότερα για να ζήσουν και οι άλλοι απόμαχοι ως άνθρωποι. Δικαιοσύνη και ορθολογισμός είναι δυσεύρετα στην Ελλάδα του 2016.

Η ανάπτυξη δεν θα έρθει αν δεν αλλάξουν άμεσα παγιωμένες νοοτροπίες χρόνων. Χρειάζονται αιχμηρές, κοστολογημένες πολιτικές προτάσεις και φωτεινά, καθαρά, εγγράμματα πρόσωπα να τις επικοινωνήσουν αξιόπιστα. Πρόσωπα δοκιμασμένα και ικανά να τις εφαρμόσουν. Η κοινωνία δυσφορεί και μεταστρέφεται. Αν και πάλι αναζητήσει Μεσσία καταστράφηκε. Αν κάτι έδειξε η εκλογή του Κυριάκου στην ηγεσία της ΝΔ είναι η υποχώρηση του εθνολαϊκισμού. Θετικό, αλλά δεν αρκεί. Αν η μεσαία τάξη σηκωθεί από τον καναπέ και καταγραφεί ως πολιτική δύναμη. Αν οι οικονομικές ελίτ επενδύσουν. Αν οι άνεργοι και οι φτωχοί απαιτήσουν την αυτονόητη στήριξη του κοινωνικού κράτους. Αν οι νέοι προτάξουν το δικαίωμα στην πραγματική μόρφωση και την παραγωγική εργασία. Αν οι αδιάφοροι ενδιαφερθούν. Τότε έχουμε βάσιμες πιθανότητες να δούμε φως. Πάντοτε, σε βάθος χρόνου».

                     (Β΄Μέρος άρθρου του Λ. Καστανά από την Athens Voice)  

kastanas