«Χυδαία πρόκληση στην ιστορία της Αριστεράς από τους
διορισμένους νεολαίους.
Υβρις: «Για τους αγώνες των παππούδων μας στο ΕΑΜ διοριστήκαμε στο
Δημόσιο»
«Δεν θα απολογηθώ, το κόμμα ζήτησε να βάλουμε πλάτη και βάλαμε»
λέει ο γρ. της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ
Ρεκόρ φαυλότητας και χυδαιότητας όλων των
εποχών και των κυβερνήσεων- Οποιος διαβάζει την ανακοίνωση, με την οποία
δικαιολογεί τον διορισμό μητέρας, αδερφού και φίλης, φρίττει!
Κουτοπονηριά, αμοραλισμός, ένα περίεργο είδος ρεβανσισμού,
επιτηδευμένη αγνόηση της πραγματικότητας, ακούσιο ξεμπρόστιασμα μίας ιδιοτελούς
«επαναστατικότητας» ή απλώς νοησίες για γέλια και για κλάματα;
Όπως και να ερμηνεύσει κανείς την «απάντηση», που επιχείρησε
να δώσει ο νεαρός γραμματέας της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ Ιάσονας Σχινάς
Παπαδόπουλος, στις αποκαλύψεις του «Πρώτου Θέματος» για το διορισμό της
οικογένειάς του (μητέρας, αδερφού και φίλης!) στον κυβερνητικό μηχανισμό, δεν μπορεί
παρά να νιώσει θλίψη, ίσως και οργή. Θλίψη και ίσως οργή για τη λογική
ιδιοκτησίας του κράτους, ως αντάλλαγμα και «αμοιβή» των κομματικών αγώνων.
Ακόμα χειρότερα ο νεοεκλεγείς γραμματέας «σκυλεύει» πάνω στους αγωνιστές της
Αριστεράς, σαν να είναι διορισμένος από την ιστορία, εμφανιζόμενος να παίρνει
εκ μέρους τους την ιστορική ρεβάνς, δια της κατάκτησης των προνομίων της
εξουσίας.
Η λογική με την οποία προσπαθεί, διολισθαίνοντας μεν στη
γελοιότητα, αλλά προδίδοντας έναν ολόκληρο τρόπο θεώρησης των πραγμάτων, να
απαντήσει ο κ. Σχινάς Παπαδόπουλος στους διορισμούς των δικών του στην
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, είναι κάπως έτσι: «Επειδή οι πρόγονοί μου ήταν στην αριστερά,
όπως η γιαγιά μου στην ΕΠΟΝ, ο προπάππος μου και ο παππούς μου αντάρτες και
επειδή η μάνα μου και ο πατέρας μου δεν κατάφεραν να μπουν στο δημόσιο, τώρα
που ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ την εξουσία και στο μεταξύ έχει δώσει η οικογένειά μου
κομματικούς αγώνες, έχουμε το δικαίωμα να διορίζουμε όσους και όποιους
συγγενείς μας θέλουμε σε κυβερνητικές θέσεις. Δικαιούμαστε να έχουμε ο καθένας
κι από ένα μισθό από το κόμμα ή την κυβέρνηση». Δεν τα λέει ακριβώς με αυτά τα
λόγια, αλλά αυτό είναι το νόημα των όσων λέει, σε ένα κείμενο που περισσότερο
παραπέμπει σε παραλήρημα, παρά σε τοποθέτηση ενός δημόσιου προσώπου, το οποίο
υποχρεούται να δίνει λόγο και να στοιχειοθετεί κάθε πράξη, αλλά και να απαντάει
με σύνεση και υπευθυνότητα στην κριτική που του ασκείται».
(ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου