«Υπάρχει μια σειρά από ιδέες που ιστορικά είτε βρήκαν μόνο
στρεβλή ή περιορισμένη εφαρμογή στην Ελλάδα, είτε δεν εφαρμόστηκαν καθόλου.
Συνοπτικά μπορεί να πει κανείς ότι περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τη δικαιοσύνη,
την ισονομία, την αξιοκρατία, την ελευθερία της έκφρασης, την ελευθερία κίνησης
αγαθών και ανθρώπων, την εμπιστοσύνη σε θεσμούς, ένα ορθολογικό κράτος
πρόνοιας, όλα τα απαραίτητα συστατικά για να χτίσει κανείς μια σύγχρονη χώρα
στον πλανήτη Γη. Είναι ιδέες που αποτελούν κομμάτι του πολιτικού πολιτισμού
άλλων χωρών, των πιο ανεπτυγμένων του κόσμου, εδώ και πολύ καιρό. Κάποιες χώρες
τις γέννησαν μέσα από ζυμώσεις αιώνων ή επαναστατικές διαδικασίες. Άλλες τις
υιοθέτησαν και τις εφάρμοσαν αργότερα. Η Ελλάδα δεν κατάφερε να τις υιοθετήσει
πραγματικά ποτέ, αν και θεωρητικά προσπαθεί διακόσια χρόνια τώρα.
Να τονίσουμε εδώ ένα σημαντικό θέμα: Είναι λίγο δύσκολο να
ορίσει κανείς ποιες ακριβώς είναι αυτές οι ιδέες. Τις προάλλες, ας πούμε,
συμμετείχα σε μία συζήτηση με επιφανή μέλη του προαναφερθέντος μετώπου,
καθηγητές πανεπιστημίου και στελέχη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και δεν μπορούσαν να
συμφωνήσουν μεταξύ τους για το ποιες είναι οι ιδέες που χαρακτηρίζουν την
“Ευρώπη”. Συμφωνούσαν όλοι ότι πρέπει να είμαστε “με την Ευρώπη”, αλλά δεν
μπορούσαν να συμφωνήσουν στο τι είναι, ακριβώς, “η Ευρώπη”. Είναι το κοινωνικό
κράτος “Ευρώπη”; Ναι έλεγε ο ένας, όχι απαραίτητα έλεγε ο άλλος. Αυτή η
δυσκολία, όπως αντιλαμβάνεστε, είναι σημαντικό μέρος του προβλήματος.
Τέλος πάντων, η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει έξι φορές από την
ίδρυσή της, επαναλαμβάνοντας ξανά και ξανά τα ίδια λάθη. Για να σπάσει αυτός ο
κύκλος των καταστροφών είναι εντελώς απαραίτητο κάποτε αυτές οι ιδέες (ή, έστω,
κάποιες από αυτές, όσες συμφωνήσουμε) να επικρατήσουν και στη δικιά μας
πολιτική πραγματικότητα. Και για να γίνει αυτό, κάποιος πολιτικός φορέας πρέπει
να τις φέρει στην κοινωνία ως πολιτική πρόταση. Τα κόμματα που κυβερνούν σήμερα
δεν θέλουν (γιατί διαφωνούν με αυτές τις ιδέες), τα κόμματα που κυβερνούσαν 40
χρόνια τώρα επίσης δεν τις ήθελαν, και από αυτά που τις θέλουν (πάνω-κάτω)
σήμερα κανένα δεν το κάνει αποτελεσματικά».
(Απόσπασμα άρθρου του Α.Δρυμιώτη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου