αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2016

Μια θαρραλέα γυναίκα...




«​​Για τα επόμενα χρόνια οι πυροβολισμοί και οι εκρήξεις ήταν στο καθημερινό πρόγραμμα. Σε μια από τις βομβιστικές επιθέσεις στο κέντρο, γλίτωσα γιατί είχα περάσει από εκείνο ακριβώς το σημείο πριν από ένα λεπτό. Ουσιαστικά μεγάλωσα σε μια πόλη σε εμπόλεμη κατάσταση κι αυτό με διαμόρφωσε σε αρκετά σημαντικό βαθμό. Οταν στα 23 μου χρόνια αποφάσισα να φύγω από τη χώρα για να γίνω συγγραφέας, πίστευα πως έκανα ακριβώς το ίδιο με τους Λατινοαμερικανούς συγγραφείς που θαύμαζα, τον Φουέντες, τον Κορτάσαρ, τον Μάρκες, τον Λιόσα. Και αυτοί είχαν αφήσει τις πατρίδες τους για να γίνουν συγγραφείς. Χρόνια μετά, κατάλαβα ότι με έναν τρόπο εκδιώχθηκα από τη χώρα μου, μην αντέχοντας όλη αυτή τη βία».

Σε πρόσφατη συνέντευξή του στην «Κ», ο Κολομβιανός συγγραφέας Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες, περιέγραφε τα εφιαλτικά χρόνια της χώρας του, όταν μεσουρανούσε ο βαρώνος των ναρκωτικών Πάμπλο Εσκομπάρ. Στον «Ντα Βίντσι του εγκλήματος», όπως τον έχουν χαρακτηρίσει και στο μακάβριο έργο του είναι αφιερωμένη και η εξαιρετική σειρά του Netflix «Νarcos». Δέκα επεισόδια απεικονίζουν πιστά τη ναρκοτρομοκρατία του Εσκομπάρ που διέλυσε την Κολομβία σε μια από τις πιο αιματηρές περιόδους της σύγχρονης ιστορίας της. Κι αν όλα αυτά είναι πια αρκετά μακρινά, τουλάχιστον τόσο ώστε να τροφοδοτούν το σινεμά και τη λογοτεχνία, η τραγική είδηση της 33χρονης Χισέλα Μότα Κάμπο, ήρθε να υπενθυμίσει πως όσο οι ταξικές ανισότητες θα βασιλεύουν, τόσο η διαφθορά, η τρομοκρατία, το οργανωμένο έγκλημα θα ανθούν.

Η Χισέλα Μότα Κάμπο έδωσε μια εξαιρετική ομιλία την 1η του Γενάρη, ημέρα που αναλάμβανε τα καθήκοντά της ως δήμαρχος του Τεμίξκο, στην πολιτεία Μορέλος του Μεξικού. Την επομένη, ένοπλοι εισέβαλαν στο σπίτι της και τη σκότωσαν αφού πρώτα την ξυλοκόπησαν. Στέλεχος του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Επαναστατικού Κόμματος και ομοσπονδιακή βουλευτής από το 2012, ήταν η πρώτη από τους δημάρχους της πολιτείας Μορέλος που συμφώνησε να περάσει σε πολιτειακό επίπεδο, σε μια ενιαία διοίκηση ο τομέας της ασφάλειας, με προφανή στόχο να αποδυναμωθεί η τοπική αστυνομία και να παταχθεί η διαφθορά. Η δολοφονία της ήταν ένα ισχυρό μήνυμα του καρτέλ των ναρκωτικών.

Τη Χισέλα Μότα Κάμπο θα διαδεχθεί μια άλλη θαρραλέα γυναίκα, η Ιρμα Καμάτσο. Το έργο που έχει μπροστά της είναι τιτάνιο και δεν έχει να κάνει μόνο με την καταπολέμηση της διαφθοράς και την αποκάλυψη της σχέσης μαφίας και αστυνομίας. Αυτό που κυρίως πρέπει να καταφέρει η νέα δήμαρχος, είναι να πάρει την τοπική κοινωνία με το μέρος της, καθώς η μαφία καλύπτει πολλά από τα κενά που αφήνει το κράτος στη σχέση του με τους πολίτες. Για πολλά χρόνια, η φωτογραφία του Πάμπλο Εσκομπάρ, ήταν σαν εικόνισμα σε πολλά κολομβιανά σπίτια. Ηταν τότε που μοίραζε λεφτά στους φτωχούς...»

                                (Άρθρο της Γ.Επτακοίλη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...