Ζιγκ ζαγκ....

«Αντιφατική και θαυμαστή ταυτόχρονα η προσπάθεια της κυβέρνησης να πορευτεί αλώβητη υλοποιώντας τις δεσμεύσεις του μνημονίου, τουλάχιστον νομοθετικά, ενώ πασχίζει να πείσει ότι διατηρεί το αριστερό της προφίλ. Οχι κανένα σοβαρό αριστερό προφίλ, αλλά εκείνο το ασυνάρτητο «α λα γκρέκα» με το οποίο έφτασε στην εξουσία και μετά, μέσα σε έξι μήνες, έσπρωξε τη χώρα πιο βαθιά στα Τάρταρα με την περιβόητη διαπραγμάτευση των πρώτων έξι μηνών του 2015. Διαπραγμάτευση που χρίστηκε η χειρότερη από πλευράς τακτικής τη χρονιά που πέρασε και γι’ αυτό πήρε τα εύσημα από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ.

Σήμερα, τέλος πάντων, υποτίθεται ότι η κυβέρνηση έμαθε το μάθημά της και εμφανίζεται αποφασισμένη να κάνει όσα πρέπει για να φτάσει στην πολυπόθητη αξιολόγηση. Περνάει τα απαιτούμενα νομοσχέδια, είτε με πόνο είτε με δηλώσεις ότι δεν θα τα εφαρμόσει, και παράλληλα εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι κανείς στην Ευρώπη δεν θέλει να ασχολείται συνεχώς με την Ελλάδα. Η Ευρώπη έχει πολλά άλλα μεγάλα προβλήματα για να ασχολείται καθημερινά με τα κυβερνητικά τερτίπια και απλώς αναμένει να δει την εφαρμογή όσων ψηφίζονται, γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει ακόμη εναλλακτική πολιτική λύση στη χώρα μας.

Ωστόσο, οι εχέφρονες πολίτες βλέπουν ότι η κυβέρνηση δεν ξεχνά τον εαυτό της και τα τερτίπια της δεν έχουν τελειωμό. Ειδικά τις τελευταίες ημέρες, τυχαία ή όχι, διαπιστώνουν ότι η κυβέρνηση καταφεύγει πάλι σε «αριστερές μαγκιές». Πιεζόμενο και από τις αντιδράσεις για το ασφαλιστικό, είναι φανερό ότι το επιτελείο του Αλ. Τσίπρα νιώθει την ανάγκη να ενισχύσει επικοινωνιακά τον λαϊκίστικο χαρακτήρα της. Η διένεξη του Π. Σκουρλέτη με την Eldorado Gold για την εξόρυξη του χρυσού στη Χαλκιδική, η παρέμβαση του Ν. Φίλη για να μη γίνει αξιολόγηση των καθηγητών σε ιδιωτικό σχολείο, η αποδοκιμασία του Στ. Πιτσιόρλα του ΤΑΙΠΕΔ από τον Ν. Παππά, η μείωση της απαραίτητης βαθμολογίας (στο πλαίσιο της ισοπέδωσης προς τα κάτω) για να φτάσουν αξιωματικοί στους ανώτατους βαθμούς από τον Π. Καμμένο, αυτό τον στόχο έχουν, αλλά όχι μόνον.

Στόχο έχουν επίσης να «βοηθούν» τους πολίτες να ξεχνούν την έξαρση του νεποτισμού με τις αθρόες τοποθετήσεις σε πόστα προσώπων με βασικό προσόν τη συγγένειά τους με κυβερνητικά στελέχη, να περνούν απαρατήρητες από το αριστερό ακροατήριο πράξεις όπως η παράδοση της Ροτόντας στη Θεσσαλονίκη στην Εκκλησία για μία λειτουργία τον μήνα, σαν να μη φτάνουν οι πάμπολλες εκκλησίες της πόλης, και κυρίως να δημιουργηθεί ένα σαφές χάσμα μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς στη διαφαινόμενη πόλωση μετά την ανάδειξη του Κυρ. Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Στο Μέγαρο Μαξίμου θεωρούν πια ότι οι πιθανότητες να βάλει «πλάτη» το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να περάσουν τα δύσκολα νομοσχέδια είναι από ελάχιστες έως μηδαμινές. Ο νέος αρχηγός της Ν.Δ. το έχει ξεκαθαρίσει και η στάση του θα παρασύρει και τα άλλα κόμματα της φιλευρωπαϊκής αντιπολίτευσης προς την ίδια κατεύθυνση.

Βεβαίως, οι δολιχοδρομίες, τα ζιγκ-ζαγκ, οι ιδεοληπτικές εμμονές και η κατάχρηση της επικοινωνιακής πολιτικής από την κυβέρνηση δεν βοηθούν ούτε τη χώρα ούτε την ίδια. Δεν συμβάλλουν στη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης για προσέλκυση επενδύσεων και ανάπτυξης και δεν επουλώνουν την πολυτραυματισμένη αξιοπιστία της. Αντίθετα, με τις συνεχείς και αλλεπάλληλες παλινωδίες ο Αλ. Τσίπρας και οι δικοί του κινδυνεύουν να χάσουν «την μπάλα». Ιδιαίτερα μάλιστα αν αρχίσουν να αντιμετωπίζουν μια δυναμική αντιπολίτευση που δεν θα τους αφήνει σε χλωρό κλαρί και θα έχει απήχηση. Εκτός και αν υπολογίζουν σε άλλες εξελίξεις ή γνωρίζουν τον ελληνικό λαό καλύτερα από όλους...»

                                (Άρθρο του Άγγ.Στάγκου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)