Εμείς και αυτοί...

Επεισόδια, ξύλο, απειλές , στημένοι αγώνες, τρομοκρατία, άδεια γήπεδα, πλήρης απαξίωση  από τη μια.

Κλίμα αγωνιστικής άμιλλας, γεμάτα γήπεδα, ωραίο θέαμα, εντυπωσιακά και πολλά γκολ από την άλλη

ΑΕΚ-Ολυμπιακός από τη μία.

Chelsea -Paris Saint Germain από την άλλη. Ένας αγώνας στον οποίο έγιναν τα πάντα. Αποβολές, γκολ, φάσεις, ανατροπές στο σκορ και τις προβλέψεις, λάθη διαιτητικά απαράδεκτα. Και όμως. 'Ολα κύλησαν ομαλά. Και τα παιδικά φιλαράκια Νταβίντ Λουίζ και Τιάγκο Σίλβα με δύο προσωπικά γκολ πήραν την πρόκριση, παίρνοντας γλυκιά "εκδίκηση". Ο πρώτος από τον Μουρίνιο που τον είχε βγάλει "άχρηστο" διώχνοντάς τον από την Τσέλσι και ο δεύτερος από τον διαιτητή, που έδωσε αυστηρό πέναλτυ σε βάρος του.

Εμείς εδώ στα χάλια μας… 


Γράφει ο Α.Κασιμάτης στην "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ":


"Οι χουλιγκάνοι της ΑΕΚ, οι χουλιγκάνοι του ΠΑΟ, οι χουλιγκάνοι που μουτζούρωσαν το Μετσόβιο, όλοι αυτοί είναι το ίδιο, ανεξαρτήτως θρησκείας και τεχνοτροπίας των γκραφίτι. Κομπλεξικοί και βαθύτατα αντικοινωνικοί, ικανοποιούνται όταν «τη σπάνε» στους άλλους. Γι’ αυτό δεν τους εμπόδισε, προχθές στο ματς της ΑΕΚ με τον ΟΣΦΠ, η παρουσία χιλιάδων φιλάθλων. Αντιθέτως, η παρουσία του κόσμου ήταν το κίνητρο που τους ώθησε στις πράξεις για τις οποίες θα την πληρώσουν όλοι οι άλλοι, εκτός φυσικά από τους ίδιους... Εδώ όμως, η έμπνευση με εγκαταλείπει. Ομολογουμένως δεν έχω άλλη σχέση με το ποδόσφαιρο, εκτός από την απέχθεια για τους χουλιγκάνους. Και είναι τόσο μεγάλη αυτή η απέχθεια, ώστε κάθε φορά που προσπαθώ να γράψω κάτι για το θέμα, το μυαλό μου σταματά σε ένα ιστορικό γεγονός: Ιανουάριος του 532 μ.Χ. στο Ιπποδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, όταν ο Βελισσάριος και ο Μούνδος έλυσαν το θέμα μια και καλή..."