Απόψεις...

 

«Η Aριστερά χρειάζεται ήρωες. Και όσο λιγότερη πολιτική διαθέτει, τόσο περισσότερο τους χρειάζεται. Από τον Τσε έως τον Άρη, η ιδεολογία της θυμίζει εικονοστάσιο. Για την Αριστερά οι ήρωες είναι πάντα οι ηττημένοι. Στο σημείο αυτό αγγίζει τα βαθιά της ελληνικής ψυχής, το ασυνείδητο του τραγικού που προγραμματίζει την ευαισθησία της. Γι’ αυτόν τον λόγο η «ευαισθησία» της είναι πιο ανθεκτική από την ιδεολογία της και την πολιτική της. Ο ηρωισμός της έχει απομυθοποιηθεί σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Αντιστέκεται όμως στην καθ’ ημάς Ανατολή. Έτσι εξηγείται και η ταύτισή της με τον κατάδικο Κουφοντίνα. 

Στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα, ναυαγισμένη στα ρηχά της αντιπολίτευσης, ο αφηρωισμός του μοιάζει με φιλί της ζωής. Αν θέλει κάποιος νεκρό τον Κουφοντίνα, είναι η Αριστερά. Και γι’ αυτό έχει εργαλειοποιήσει την απεργία πείνας δημιουργώντας και στον ίδιον την ψευδαίσθηση πως έχει δημιουργήσει ένα μέτωπο συμπαράστασης που θα αναγκάσει την κυβέρνηση να υποχωρήσει. Στην πραγματικότητα, ξέρει πως το μέτωπο συμπαράστασης περιορίζεται στις ευάριθμες ομάδες που κλείνουν κάθε μέρα το Σύνταγμα. Και στους καταδρομείς που επιτίθενται στα αστυνομικά τμήματα».

                                                         (Τ. Θεοδωρόπουλος–ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Φοιτητές στοχοποιούν καθηγητές τους διότι υποστήριξαν τη νομιμότητα, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Απόστολου Λακασά στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». Αφορμή το γεγονός ότι υπέγραψαν το κείμενο στήριξης του πρύτανη του ΑΠΘ Νίκου Παπαϊωάννου, ο οποίος κάλεσε τις εισαγγελικές αρχές, με βάση τον νόμο, να παρέμβουν για να αποτραπεί κατάληψη του κτιρίου διοίκησης του ΑΠΘ. Κατόπιν έγινε επέμβαση των ΜΑΤ. Το κείμενο στήριξης του κ. Παπαϊωάννου υπέγραψαν συνολικά 224 καθηγητές και η συμπλήρωση υπογραφών συνεχίζεται. 

Μια χώρα -σε όλα ελλειμματική- διατηρεί ακόμα σταθερό πλεόνασμα μίσους στον δημόσιο διάλογο, μετά από χρόνια οικονομικού, πολιτικού και κοινωνικού σπαραγμού. Κάθε μέρα, ίδια μέρα. Πανδημία, πίεση, μιζέρια και ατελείωτοι καυγάδες. Μικροί εμφύλιοι για τα μικρά και τα μεγάλα. Δεν φτάνουν οι ανθρώπινες απώλειες και το οικονομικό κόστος που έχει προκαλέσει η πανδημία, το πολιτικό  και μηντιακό σύστημα συνεχίζει να σολάρει μακάριο στο γνωστό μοτίβο: «Διχασμός για όλα».

Μόνιμη τάση υπερβολής που μας οδηγεί πάντα στα άκρα. Πόλωση, αισχρή δημαγωγία, ανθρωποφαγία, κανιβαλισμός και εκκωφαντική αγνόηση της σύνθετης πραγματικότητας και των προκλήσεων που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα. Ό,τι υγιές ξεπετιέται στην κοινωνία, είτε καπηλεύεται είτε λοιδορείται. Ανάλογα με το αν είσαι με τους άσπρους ή με τους μαύρους. «Έχουμε φτάσει να  είμαστε 95% παρελθόν, 5% παρόν και καθόλου μέλλον», είχε γράψει το 2015 ο Νίκος Δήμου. Μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι ότι ο κ. Δήμου κάνει λάθος;»

                                                                  (Ν. Μηλαπίδης-Athensvoice)