«Διάλογο» ζήτησε από την κ. Κεραμέως ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ, κ. Τσούχλος. Επειδή είχε προηγηθεί ο δικός του διάλογος με τον Άρη Πορτοσάλτε στον ΣΚΑΪ, θα πρότεινα στην υπουργό, πριν προχωρήσει στο ριψοκίνδυνο εγχείρημα, να συμβουλευθεί κάποιον ειδικό. Για το καλό της ας έχει και πρόχειρη τη φαρμακευτική αγωγή που θα της συστήσει.
Υπόδειγμα διαλόγου: «Διαφωνείτε με την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων;» «Όχι, απλώς προτείνουμε άλλο μοντέλο». «Και ποιο είναι το δικό σας μοντέλο;» «Να συναντηθούμε μια μέρα να τα πούμε από κοντά». «Τώρα μπορείτε να μου πείτε πού εφαρμόζεται αυτό το μοντέλο;» «Το έχουμε ψηφίσει πριν από 27 χρόνια».
Το ζητούμενο δεν είναι η Αμερική. Το ζητούμενο είναι η αξιολόγηση των σχολικών μονάδων όπως θα την εφαρμόσει ο νέος νόμος. Ο κ. Τσούχλος διαφωνεί. Αν το απέναντι σχολείο βαθμολογηθεί με καλύτερο βαθμό, τότε όλοι θα στέλνουν τα παιδιά τους εκεί και το δικό μας θα κλείσει. Για να αποφευχθεί ο αθέμιτος ανταγωνισμός, τα αποτελέσματα της αξιολόγησης πρέπει να μη δημοσιοποιηθούν – «θα τα πούμε από κοντά». Λες και το σχολείο είναι ψιλικατζίδικο που κινδυνεύει από τον ανταγωνισμό. Δεν του περνάει από το μυαλό ότι έτσι μπορεί να βοηθηθεί και το δικό του σχολείο να βελτιώσει τις επιδόσεις του.
Δεν είναι σωστά πράγματα αυτά. Συνδικαλιστής είναι ο άνθρωπος. Δεν είναι κι ο Αριστοτέλης. Κρατώ επίσης το επιχείρημα της πανδημίας. Δεν μπορεί να γίνει αξιολόγηση εν μέσω πανδημίας. Γιατί; Γιατί έτσι. Δεν είναι ωραία πράγματα αυτά, κ. Κεραμέως.
Ο κ. Τσούχλος έχει, εννοείται, προτάσεις. Στην αξιολόγηση αντιτείνει «κοινωνιολογική, οικονομική και πολιτική ανάλυση» των συνθηκών. Για να συνεισφέρω, θα πρότεινα και ψυχολογική, ιστορική, βιοχημική και εντέλει φιλοσοφική. Αν δεν καταλήξουμε βάσει της αναλυτικής φιλοσοφίας ποια είναι η αξία του σχολείου, πώς θα το αξιολογήσουμε; Έχει όμως και συγκεκριμένες προτάσεις.
Θεωρεί ότι το πρόβλημα δεν είναι η αξιολόγηση. Είναι η πρόσληψη 50.000 εκπαιδευτικών. Στην πραγματικότητα χρειάζονται 51.132 και μισός, όμως για να διευκολύνει τον διάλογο στρογγύλεψε τον αριθμό.
Ο κ. Τσούχλος είναι φιλόλογος. Διορθώνει ορθογραφικά λάθη, όμως εκείνο το «επέραιτο» στην ανακοίνωση της ΟΛΜΕ διέλαθε του φιλολογικού του φρονήματος, αγωνιστική αδεία. Είναι συνδικαλιστής της ΔΑΚΕ, της παράταξης που πρόσκειται στη Ν.Δ. Όσα προηγήθηκαν και όσα θα ακολουθήσουν, υποθέτω, αναδεικνύουν το ουσιαστικό πρόβλημα. Έχει να κάνει με το βαθύ κράτος της Εκπαίδευσης, αυτό που εκπροσωπεί ο συνδικαλισμός των εκπαιδευτικών ασχέτως κομματικής τοποθέτησης.
Η κυβέρνηση
δεν θα κριθεί από τη σύγκρουσή της με τον Τσίπρα και τον Κουφοντίνα. Θα κριθεί
από τη σύγκρουσή της με το βαθύ κράτος, είτε στην εκπαίδευση είτε οπουδήποτε».
(Άρθρο του Τ. Θεοδωρόπουλου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου