Τι γίνεται με τις εκκλησίες;

 

«Οι εκκλησίες θα πρέπει να κλείσουν, είτε με απόφαση της κυβέρνησης είτε με πρωτοβουλία της Εκκλησίας της Ελλάδος.Η δειλία της κυβέρνησης Μητσοτάκη στο να προχωρήσει στην αναστολή της λειτουργίας των εκκλησιών λόγω της πανδημίας δεν θα πρέπει να προκαλεί εντύπωση. Δεν είναι όμως τώρα η ώρα της πολιτικής κριτικής αλλά η ώρα της δράσης. Οι εκκλησίες θα πρέπει να κλείσουν, είτε με απόφαση της κυβέρνησης είτε με πρωτοβουλία της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Οι εκκλησίες θα μπορούσαν να μην κλείσουν. Όμως η Εκκλησία της Ελλάδος αντιτίθεται στην καθιέρωση λαβίδας μιας χρήσης στην Θεία Κοινωνία, όπως σοφά έπραξε η Αρχιεπισκοπή Αμερικής, ενώ παράλληλα η ηγεσία της διστάζει να υπενθυμίσει με έμφαση στο εκκλησίασμα ότι μπορεί κάποιος να ασπαστεί μια εικόνα χωρίς σωματική επαφή. Παράλληλα, θα πρέπει να είναι κανείς ιδιαίτερα ονειροπόλος για να πιστεύει ότι οι ελεγκτικές αρχές θα τολμούσαν να επιβάλουν πρόστιμα σε κληρικό που δεν θα χρησιμοποιούσε λαβίδα μιας χρήσης ή σε πιστό που φίλησε την εικόνα αντί να την ασπαστεί.

Η λειτουργία των εκκλησιών πρέπει να ανασταλεί. Η εξαίρεση των κληρικών από την χρήση μάσκας είναι επικίνδυνη πρώτα από όλα για την δική τους υγεία, πόσο μάλλον όταν πολλοί εξ αυτών ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Δεδομένου ότι οι κληρικοί είναι δημόσιοι υπάλληλοι και η μισθοδοσία τους δεν πρόκειται να διαταραχθεί λόγω της αναστολής λειτουργίας των ναών, ο οικονομικός αντίκτυπος μιας τέτοιας απόφασης θα πρέπει να θεωρείται πολύ μικρός.

Πέρα όμως από όλα τα παραπάνω, η μη αναστολή της λειτουργίας των εκκλησιών συκοφαντεί την ουσία της πίστης στις αρχές και στα διδάγματα της Ορθοδοξίας. Το επιχείρημα «αν πιστεύεις, δεν κολλάει» είναι βαθιά ανήθικο καθώς υπονοεί ότι ο Θεός της Ορθοδοξίας αίρει την προστασία του από όσους δεν πιστεύουν, πρακτικά τιμωρώντας τους με…κορωνοϊό. 

Η Ορθοδοξία όμως δεν κηρύσσει την πίστη σε ένα Θεό που τιμωρεί όσους δεν πιστεύουν σε ικανοποιητικό βαθμό. Η λειτουργία των εκκλησιών δεν απευθύνεται μονάχα στους «αληθινά πιστούς» (που δεν κολλάνε) αλλά σε οποιονδήποτε άνθρωπο επιθυμεί να έρθει σε επαφή με τα κηρύγματα της ορθόδοξης πίστης. Εξάλλου, όσοι επικαλούνται το συγκεκριμένο επιχείρημα, υποθέτω ότι θεωρούν «αμαρτωλούς» ή «μη ικανοποιητικά πιστούς» τους κληρικούς και τους μοναχούς που νόσησαν και έφυγαν από την ζωή λόγω του κορωνοϊού.  

Αντίστοιχα προβληματικό είναι και το επιχείρημα περί της ανάγκης καθημερινής επαφής του πιστού με την εκκλησία και την ανάγκη τακτικής συμμετοχής του στις εκκλησιαστικές λειτουργίες και στα εκκλησιαστικά μυστήρια. Ο Θεός της Ορθοδοξίας δεν μπορεί παρά να μην παίρνει παρουσίες. Από τις κατακόμβες των Πρωτοχριστιανών μέχρι τους Χριστιανούς του σήμερα που διατηρούν  ακέραια την πίστη τους εντός υπερσυντηρητικών αλλόδοξων κοινωνιών, υπάρχουν εκατοντάδες στιγμές στην μακραίωνη ιστορία της Ορθοδοξίας που οι πιστοί άσκησαν ατομικά τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, μακριά από ναούς, δίχως κανείς να τους κατηγορήσει ότι αμέλησαν την πίστη τους. 

Η πανδημία του κορωνοϊού είναι μια τέτοια ιστορική στιγμή.Είναι προσβλητικό για την ιστορία της Ορθοδοξίας, που ρίζωσε σε αυτόν τον τόπο και άντεξε στην οθωμανική κατοχή και στους δεκάδες πολέμους, κάποιοι να ισχυρίζονται ότι θα είναι καταστροφικό να κλείσουν οι εκκλησίες για μερικές εβδομάδες. Οι εκκλησίες πρέπει να κλείσουν για το καλό των κληρικών, των πιστών και εν τέλει όλων μας. Τολμήστε».

                                                 (Άρθρο του M.Mυλωνά από την Αthensvoice)