«Μόνο να γράφεις τ' όνομά σου...»

«Λειτουργικώς αναλφάβητα τα παιδιά και κάθε χρόνο το υπουργείο ασχολείται αν οι ελλείψεις σε δασκάλους και καθηγητές είναι λιγότερες και οι χώροι διδασκαλίας επαρκέστεροι. Τα ημιμαθή παιδιά μπαίνουν στο πανεπιστήμιο παραδίδοντας «λευκή κόλλα». 

Συνολικά, φέτος ο αριθμός των νέων φοιτητών που εισήχθησαν με βαθμολογία κάτω από την βάση υπολογίζονται σε περίπου 25.000, στο 42% των ΑΕΙ!. Ρεκόρ στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου όπου εισέρχεσαι με μόρια κάτω από την βάση στα 17 από τα 18 τμήματα του και στο Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο (?) στα 10 από τα 11 τμήματα του. Εάν είχε εφαρμοστεί αυτό που ζητά κάθε σοβαρός άνθρωπος, αν δεν πιάνεις την βάση του 10 να μην περνάς, περίπου 25. 000 θέσεις στα ΑΕΙ θα είχαν μείνει κενές, όμως πως θα γέμιζαν «οι ρουσφετολογικές σχολές» που στηρίζουν ντόπια καφέ και σουβλατζίδικα? 

Πολιτικός αρχηγός ζήτησε με το 70% των δικηγόρων να φυτοζωεί να ιδρυθεί και τέταρτη Νομική σχολή! Με επίδοση κάτω από την βάση γίνεσαι φιλόλογος, λογιστής, διαιτολόγος κ.α. Υποψήφιοι μαθηματικοί μπήκαν στο Πανεπιστήμιο με …3 (στο Μαθηματικό Σάμου) και υποψήφιοι φυσικοί με…5 στο Φυσικό Καβάλας. Ο φοιτητής που μπήκε στο Μαθηματικό Σάμου με …3 για να μπορεί να παρακολουθήσει τις σπουδές του, θα πρέπει να ξεκινήσει τα Μαθηματικά από την Α΄ Λυκείου.

Ο ημιμαθής που ανοίγει σήμερα την πόρτα του Πανεπιστημίου με αντικλείδι μια λευκή κόλλα χαρτί είναι σχεδόν βέβαιο πως αύριο θα απαιτήσει να ανοίξει με τον ίδιο τρόπο και την πόρτα του δημοσίου και να είστε βέβαιοι ότι θα τα καταφέρει με αντάλλαγμα την ψήφο του.Τα ημιμαθή παιδιά είναι και ακομπλεξάριστα, κυκλοφορούν και σε τηλεπαιχνίδια.Πάσο κι δέος, δημοκρατικό δικαίωμα και κατάκτηση των 40 τελευταίων χρόνων (μετά το 1981) να περιφέρεις ακομπλεξάριστα την άγνοια σου διεκδικώντας μάλιστα και βραβεία όπου κερδίζει ο λιγότερο άσχετος « Δεν με νοιάζει τίποτε, δεν γνωρίζω τίποτα, είμαι ελεύθερος!

Στα 200 χρόνια ύπαρξης του ελληνικού κράτους, η μόρφωση μέσα από τα θρανία και τα αμφιθέατρα αποτέλεσε τον βασικό μηχανισμό κοινωνικής ανέλιξης, τα φτωχά ξυπόλυτα χωριατόπουλα ανά την επικράτεια συγκρότησαν την ελίτ της κοινωνίας μας .Αν το δημόσιο σχολείο και πανεπιστήμιο δεν είναι ανταγωνιστικό, η ανέλιξη των πολλών είναι αυτή που περιορίζεται και όχι των λίγων και προνομιούχων που θα έλθουν να τους ανταγωνιστούν από τα καλά πανεπιστήμια του εξωτερικού. Το πλαίσιο του ανταγωνισμού δεν το ορίζουν οι κυβερνήσεις ή οι συνδικαλιστές, το έχει ορίσει ο πλανήτης και δεν μας ρώτησε!.

Το 2020, ο ανταγωνιστής των σημερινών παιδιών δεν είναι αυτός που κάθεται στο διπλανό θρανίο, στην διπλανή αίθουσα ή στο διπλανό χωριό αλλά αυτός στη Γλασκώβη, στη Σαγκάη, στο Μεξικό. Από την στιγμή που η κοινωνία της παγκοσμιοποίησης αποκλείεται να έλθει στο μπόι μας οφείλουμε να ψηλώσουμε εμείς στο δικό της !Το μείζον εθνικό θέμα της Ελλάδας δεν είναι τα Ελληνοτουρκικά, αλλά τα Ελληνο-Ελληνικά, η χρεοκοπία, η κατρακύλα της παιδείας και η πληθυσμιακή συρρίκνωση και δεν υπάρχει σοβαρός άνθρωπος στην Ελλάδα που να μην είναι απαισιόδοξος, οι μόνοι αισιόδοξοι αυτοί που ζητούν ψήφο!»

(Απόσπασμα άρθρου του Δ. Τριάντου από το Infognomonpolitics.gr)