Απόψεις...

«Ήταν θέμα χρόνου, να βγεί ο ΣΥΡΙΖΑ στο πεζοδρόμιο. Και αυτή τη φορά την εντολή την έδωσε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας που με μια στροφή… 360 μοιρών ξαναγύρισε στην «κινηματική» περίοδο. Η κάλυψη του Νίκου Παππά και των αποκαλύψεων είναι η μια πλευρά. Η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος είναι η παντελής απουσία αντιπολιτευτικού δομημένου λόγου και προτάσεων.

Η προσπάθεια δημιουργίας ενός νέου κύματος αγανακτισμένων αποτελεί μοναδική διέξοδο για τον Αλέξη Τσίπρα και η επένδυση στην ύφεση και τα προβλήματα στην οικονομία είναι πλέον εμφανής. Όπως και η προσπάθεια να αποσυνδεθεί η πανδημία του κορονοϊού από την ύφεση στην Ελλάδα την στιγμή που η παγκόσμια οικονομία έχει πληγεί στο μέγιστο βαθμό.«Είμαστε εδώ για να αγωνιστούμε να ξαναφέρουμε τη χώρα σε τροχιά Δικαιοσύνης και προόδου. 

Παρόντες καθημερινά στη Βουλή, αλλά όχι μόνο στη Βουλή. Παρόντες και παρούσες και στον δρόμο, στις κοινωνικές κινητοποιήσεις, παντού όπου οι πολίτες αντιστέκονται, διεκδικούν, διαδηλώνουν».Ουσιαστικά με αυτή την τοποθέτησή του ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε το έναυσμα του λεγόμενου σκληρού ροκ. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα συμμετάσχει σε οποιαδήποτε κινητοποίηση. Θα επιχειρήσει να οργανώσει και ο ίδιος κινητοποιήσεις. Άλλωστε ο πρόεδρός του επενδύει σε αυτήν ακριβώς την εξέλιξη και για να ξεχαστεί η υπόθεσή Παππά που όμως τώρα δείχνει ουσιαστικά να ανοίγει, αλλά και για να ξεφύγει από την υποχρέωση που έχει ως αξιωματική αντιπολίτευση πέραν της κριτικής στην κυβέρνηση να καταθέτει και προτάσεις.

Η στροφή στη σοσιαλδημοκρατία δεν κράτησε. Ο Τσίπρας ολοκλήρωσε τον κύκλο και βρέθηκε εκεί όπου ξεκίνησε. Τα «μαγκάλια» οι «λιποθυμίες» από την πείνα θα ξαναβγούν στο προσκήνιο. Και μπορεί η ιστορία να επαναλαμβάνεται ως φάρσα, όμως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε να βάλει δίπλα του στο κάδρο και όλους όσοι έθεταν έστω και ψήγματα αμφισβήτησής του μετατρέποντάς τους ταυτόχρονα και σε συνηγόρους του Νίκου Παππά.

Είναι δεδομένο ότι επέλεξε τα άκρα και τους "μετά θα λογαριαστούμε". Το ερώτημα πλέον είναι κατά πόσο οι πολίτες είναι διατεθειμένοι να ακούσουν και κατά πόσο παραμένουν επιρρεπείς στις σειρήνες του λαΪκισμού ειδικά μετά το πάθημα της περιόδου 2015 – 2019».

                                                                       (Τ.Ευαγγελίου- Liberal.gr)

  
«Τις χρόνιες παραβατικές συμπεριφορές των κομμάτων της Αριστεράς τις ανέχτηκε το πολιτικό σύστημα και πολλές φορές τις υπέθαλψε. Σίγουρα τις «χάιδεψε».Μάλιστα τις εξωράισε, αποκαλώντας τες «επαναστατική γυμναστική». Αλλά σε τι συνίσταται αυτή η «επαναστατική γυμναστική» και πού οφείλεται;

Είναι γεγονός που ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει πως η Αριστερά -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- δεν αποδέχεται τους κανόνες της φιλελεύθερης δημοκρατίας, όπως αποτυπώνονται στο Σύνταγμα και στους νόμους του κράτους. Άλλωστε, το διακηρύσσει κιόλας.Αν εξαιρέσουμε μια μικρή περίοδο στην δεκαετία του 70  όταν η ανανεωτική Αριστερά δήλωνε πίστη στο δημοκρατικό πολίτευμα, όπως αυτό οριζόταν από το Σύνταγμα του 1975 -η Αριστερά, συνολικά, αμφισβητούσε εμπράκτως τους νόμους που ψήφιζαν οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις.Μια πολιτεία που δεν μπορεί να εφαρμόσει τους νόμους που δημοκρατικά ψήφισε, είναι μια ανάπηρη πολιτεία. 

Είναι όμηρος των μειοψηφιών που δρουν ανεξέλεγκτα.Το κάψιμο της Αθήνας τον Δεκέμβρη του 2008 είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Η ανήμπορη τότε κυβέρνηση, με άτολμους και φοβισμένους υπουργούς, επέτρεψε σε 3.000 αντιεξουσιαστές και όχι μόνο, να καταστρέψουν ιδιωτικές περιουσίες και να βυθίσουν στην δυστυχία χιλιάδες μικροεπιχειρηματίες.

Τα γράφω όλα αυτά, γιατί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αναλαμβάνει το μεγάλο πολιτικό ρίσκο της εφαρμογής του νόμου για τις συγκεντρώσεις. Θέλω να πιστεύω πως έχει επίγνωση του τι θα αντιμετωπίσει στους δρόμους και συνεπώς έχει σχέδιο πώς θα το αντιμετωπίσει.Διαφορετικά…»

                                                                       (Σ.Μουμτζής – Liberal.gr)

 

«Τι προσπαθεί ο Κυριάκος; Να αντιμετωπίσει την πανδημία. Τι ελπίζει; Ότι η βουτιά της ελληνικής και της παγκόσμιας οικονομίας θα περιοριστεί στο 2020 και μετά θα υπάρξει απογείωση. Τι προσπαθεί ο Τσίπρας; Να πείσει ότι για την βουτιά δεν φταίει ο κορονοϊός αλλά ο Κυριάκος. Τι ελπίζει; Ότι η βουτιά δεν θα είναι περιορισμένου χρόνου και ότι τα πολιτικά της αποτελέσματα αργά ή γρήγορα θα στραφούν εναντίον του Κυριάκου. Μοιάζει ανήθικη τακτική, αλλά έτσι είναι η πολιτική».

                                                                        (Δ. Καμπουράκης- liberal.gr)