Σαλβινι -στές...

«Δαιμονοποιήθηκε όσο λίγοι πολιτικοί, γιατί χαλάει τη "σούπα" της καθεστηκυίας πολιτικής τάξης στη χώρα του.Οι κάθε λογής αριστερούληδες είχαν φρυάξει από καιρό και τώρα που έχασε την εξουσία (με δική του πρωτοβουλία και ευθύνη) ξιφουλκούν λυσσαλέα εναντίον του.

Ακόμη και η ιταλική δικαιοσύνη - κατεξοχήν έκφραση του εκεί κατεστημένου - φαίνεται να ετοιμάζεται να τον "αποκαθηλώσει".Αλίμονο, όμως, για όλους τους, καθώς παραμένει - με διαφορά - ο δημοφιλέστερος Ιταλός πολιτικός και ένας σαφέστατα πετυχημένος υπουργός. Ας δούμε, λοιπόν, το "βίο και την πολιτεία" του Ματέο Σαλβίνι στον 1 χρόνο υπουργίας του και γιατί, προσωπικά, τον θεωρώ πετυχημένο:

1) Ο Σαλβίνι δεν είναι φιλελεύθερος. Δεξιός (όχι ακροδεξιός) εθνικιστής είναι. Πέτυχε, όμως, ύστερα από σκληρή διαπραγμάτευση με τις Βρυξέλλες - και αφού ξεφτίλισε τον ανεκδιήγητο Μοσκοβισί - να δώσει περισσότερο δημοσιονομικό χώρο στη χώρα του, ώστε να μειωθούν φόροι και να ασκηθεί μια πιο επεκτατική οικονομική πολιτική. Ο Μακρόν (που τόσο τον μισεί) στη δική του διαπραγμάτευση πάτησε και αύξησε το στόχο για το δημοσιονομικό έλλειμμα της Γαλλίας σε λίγο πάνω από 3%.

2) Πάρα κάποιες ακραίες φωνές στο κόμμα του, ο Σαλβίνι δεν έβγαλε την Ιταλία από το Ευρώ. Άλλωστε, αυτοί που περισσότερο επιζητούσαν κάτι τέτοιο ήταν οι αριστεροί λαϊκιστές των 5 αστεριών. Αυτοί, άλλωστε, επέμεναν - σώνει και καλά - να διοριστεί αντιευρωπαϊστής υπουργός Οικονομικών. Ο Σαλβίνι δέχθηκε το διορισμό του φιλοευρωπαίου Τρία στη θέση αυτή και εξαρχής έδειξε διάθεση συνεννόησης με τον πρόεδρο Ματαρέλα.

3) Ο Σαλβίνι μείωσε τις μεταναστευτικές ροές στη χώρα του κατά 80%. Δεν αρνήθηκε ποτέ να δεχθεί τις λεγόμενες ευάλωτες ομάδες μεταναστών, αλλά ξεμπρόστιασε (και ξεδόντιασε) τις διάφορες (ως επί το πλείστον γερμανοκινούμενες) ΜΚΟ που κάνουν ξεδιάντροπα ανθρώπινο trafficking στη Μεσόγειο, ξεφτίλισε του χολιγουντιανούς ανθρωπιστές του γλυκού νερού και έκλεισε τα λιμάνια για τις κάθε λογής Ρακέτες, δήθεν ανθρωπίστριες που διεξάγουν "καθωσπρέπει" σύγχρονο δουλεμπόριο.

4) Ο Σαλβίνι είχε άριστη συνεργασία με το Δημήτρη Αβραμόπουλο και εξαρχής είχε τονίσει την ανάγκη να μοιραστεί δίκαια και με βάση την αρχή της αλληλεγγύης το μεταναστευτικό βάρος στην Ευρώπη. Η σκληρή του στάση απέναντι στα καραβάνια εμπορίας του ανθρώπινου πόνου στη Μεσόγειο ανέδειξε όσο ποτέ το πρόβλημα της ανισοκατανομής του βάρους μεταξύ βορρά και νότου.

Για τη σταθερότητα της Ιταλίας και της Ευρωζώνης, ο σχηματισμός κυβέρνησης στην Ιταλία (έστω με δύο παρακμάζοντα κόμματα, ένα αντιευρωπαϊκό/λαϊκιστικό και ένα πρώην κομμουνιστών/σοσιαλιστών) αποτελεί βραχυπρόθεσμα θετική εξέλιξη. 

Ωστόσο, μεσομακροπρόθεσμα για την ίδια την Ιταλία, την αντιμετώπιση της μετανάστευσης και την ευαισθητοποίηση των Βρυξελλών ως προς το πρόβλημα, η απομάκρυνση Σαλβίνι δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι αποτελεί θετική εξέλιξη.Τουλάχιστον, επί Σαλβίνι η Ιταλία είχε μια σαφή πολιτική επί του θέματος. Από εδώ και πέρα, ουδείς γνωρίζει τι μέλει γενέσθαι ...

                                                                    Άλκης ο Σαλβινικός

                                                                        Idiotes F/B