«Τον
Απρίλιο του 2016 δύο αδέλφια, έφηβοι, που φοιτούσαν κανονικά σε ελβετικό
σχολείο αρνήθηκαν να πιάσουν το χέρι της δασκάλας τους, γιατί η θρησκεία τους
απαγορεύει να αγγίξουν σώμα γυναίκας που δεν είναι μέλος της οικογένειάς
τους.Το περιστατικό μαθεύτηκε, έφτασε μέχρι τα πολιτικά έδρανα, προκαλώντας
μένος. Η υπουργός Δικαιοσύνης Σιμονέτα Σομαρούγκα, τόνισε στη Βουλή ότι «το
πιάσιμο των χεριών είναι μέσα στην κουλτούρα της Ελβετίας».
Την επομένη το
Συμβούλιο, που είναι υπεύθυνο για την αξιολόγηση των αιτημάτων υπηκοότητας,
ανακοίνωσε στην οικογένεια ότι πάγωσε το αίτημά τους.Στην ίδια χώρα, στη Λωζάνη
απορρίφθηκε αίτημα ζευγαριού Μουσουλμάνων να τους χορηγηθεί η ελβετική
υπηκοότητα, επειδή και οι δύο αρνήθηκαν να κάνουν χειραψία με άτομα του
αντίθετου φύλου.
Ο δήμαρχος της πόλης Γκρεγκουάρ Τζουνό δήλωσε ότι η αίτηση
απορρίφθηκε γιατί το ζευγάρι των Μουσουλμάνων δεν σεβάστηκε την αρχή της
ισότητας των φύλων!Στη Γαλλία, γυναίκα από την Αλγερία παντρεμένη με Γάλλο
πολίτη, αρνήθηκε μετά το πέρας της τελετής κατά την οποία της παρεχωρήθη η
υπηκοότητα να σφίξει το χέρι του προεδρεύοντος του Σώματος που της την
απένειμε. Δικαιολογήθηκε ότι η θρησκεία της απαγόρευε να αγγίξει άντρες που δεν
είναι συγγενείς της.
Η αντίδραση των γαλλικών αρχών ήταν πάραυτη. Η χορήγηση
υπηκοότητας αναιρέθηκε με το σκεπτικό ότι η άρνηση της γυναίκας να προβεί στην
τυπική ενέργεια της χειραψίας υποδηλώνει πως «δεν έχει αφομοιωθεί στη γαλλική
κοινότητα».
Αυτά είναι τρία πρόχειρα παραδείγματα της προστασίας του ευρωπαϊκού
τρόπου ζωής, παρότι η πολιτική ορθότητα και ο εύκολος διεθνισμός, τους
προσέδωσαν ρατσιστική και ξενοφοβική υφή (αυτές η κατηγορίες είναι τσίχλα και
κολλάνε σε όλα)».
(Απόσπασμα
άρθρου του Γ. Σιδέρη από το liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου