Για τσιγάρο και φαγητό… στο αρχαίο θέατρο

Πραγματικά απορεί κανείς με την κατάσταση που επικρατεί σε εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα στο αρχαίο θέατρο της Δωδώνης, στο μικρό έστω τμήμα του που -μετά από πόσα πια χρόνια-  μπορεί να τις φιλοξενεί. 

Πουθενά δεν θα δει κανείς μια πινακίδα που να απαγορεύει το κάπνισμα και το φαγητό εντός του θεάτρου ούτε και γίνεται κάποια ανακοίνωση από τους υπεύθυνους πριν την εκδήλωση για να σεβαστούν οι θεατές την ιερότητα του χώρου. 

Τι κι αν είναι ανοιχτός χώρος, όταν κάθεσαι σε απόσταση αναπνοής από τον διπλανό που ανάβει πουράκι και φυσάει πάνω στους άλλους τον καπνό του ή όταν ο από κάτω σου φέρνει μπύρα, πατατάκια και ποπ κορν μαζί του;

Μπορεί, βέβαια, να είναι σχετικά λίγοι όσοι συμπεριφέρονται σαν να πηγαίνουν σε πικ νικ αλλά γιατί πρέπει πάντα μια μειοψηφία να δίνει τον τόνο του πρωτογονισμού και μάλιστα σε έναν χώρο όπου άνθισε κάποτε ο πολιτισμός;

Γιατί πρέπει η Δωδώνη να είναι το μόνο αρχαίο θέατρο στη χώρα όπου μπορείς να φας, να πιεις και να καπνίσεις ελεύθερα;