Περί καταλήψεων...

«Ας πούμε όμως τα πράγματα με το όνομά τους: οι καταλήψεις δεν είναι, και ποτέ δεν ήταν δημοκρατικό δικαίωμα. Το να τίθεται η άσκηση ενός ατομικού δικαιώματος - σήμερα το να παρακολουθήσει ένας μαθητής το μάθημα, αύριο κάτι άλλο ακόμη σοβαρότερο - υπό την αίρεση της πλειοψηφίας δεν είναι δημοκρατικό, αλλά το ακριβώς αντίθετο: είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του ολοκληρωτισμού. 

Αντιθέτως, δημοκρατική είναι η διαμαρτυρία που δεν εμποδίζει κανέναν να πάει στο μάθημα αν το επιθυμει. Δημοκρατική είναι για παράδειγμα η αποχή, όχι η κατάληψη. Και είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να καλλιεργείται η ιδέα ότι οι νόμοι δεν ισχύουν για όλους ανεξαιρέτως, αλλά μόνο για εκείνους που δεν διαθέτουν το σωστό “ηθικό πλεονέκτημα”.

Πέρα βεβαίως απ’ αυτό το επί της αρχής επιχείρημα, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις πολύ σοβαρές πρακτικές αρνητικές συνέπειες των καταλήψεων: τις χαμένες ώρες διδασκαλίας που καθιστούν ακόμη πιο απαραίτητα τα φροντιστήρια και δίνουν ακόμη μεγαλύτερο συγκριτικό πλεονέκτημα στις οικογένειες που αντέχουν να στείλουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία, καθώς και τις ζημιές σε υποδομές που θα κληθούν να πληρώσουν οι φορολογούμενοι.

Υπάρχει όμως κι ένα ακόμη πιο χτυπητό αποτέλεσμα της χρόνιας ηθικής νομιμοποίησης αυτής της ξεκάθαρα αντιδημοκρατικής πρακτικής. Μπορείτε να το δείτε κάνοντας μια βόλτα στην οδό Ηρώδου Αττικού».

                                                                              (Αλ.Σκούρας-liberal.gr)