Ως πότε παλικάρια...

«Στα 4,5 χρόνια που υφίσταμαι την συριζαϊκή χυδαιότητα στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής έχω δεχθεί πάμπολλες προσκλήσεις για εκδηλώσεις που διοργανώνει η Περιφέρεια: εκθέσεις, συναυλίες, εγκαίνια, ομιλίες, ημερίδες, θεατρικές παραστάσεις και λοιπά. Δεν πήγα ΠΟΤΕ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ.  Όχι επειδή δεν είχαν ενδιαφέρον. Κάποιες είχαν. Αλλά δεν ήθελα, συμπαριστάμενος σε κοινωνικές εκδηλώσεις της συμμορίας που εξαπατώντας τον πολίτη υπεξαίρεσε την ψήφο του, να την νομιμοποιήσω. 

Επί 4,5 χρόνια δεν τους αποκάλεσα ποτέ "συναδέλφους" και δεν έχασα ευκαιρία να τους υπενθυμίζω ότι η θητεία τους στο τιμόνι της Περιφέρειας Αττικής είναι αντικανονική, είναι προϊόν εγκλήματος, και θα κάνω τα πάντα όταν μου δοθεί η δυνατότητα για να βρεθούν στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Ήδη έχω μηνύσει τους μισούς από δαύτους για πλήθος παράνομων ενεργειών σχετικά με τη λειτουργία του Περιφερειακού Συμβουλίου και για εγκληματική συμπεριφορά εις βάρος μου. Φυσικά, δεν τους λέω ούτε καλημέρα. 

Αυτή θα έπρεπε να είναι η στάση κάθε ανθρώπου - όχι μόνο πολιτικού - που διαθέτει στοιχειώδη αυτοσεβασμό απέναντι στη συμμορία του ΣΥΡΙΖΑ. Σε όσους ήθελαν να μας "τελειώσουν". Εμάς τους "γερμανοτσολιάδες", τους "μερκελιστές", τους "πουλημένους", τους "νενέκους". Για να επικρατήσει η αξιοκρατία του Καρανίκα, ο πολιτισμός του Πολάκη, η διανόηση της Αυλωνίτου, το ηθικό πλεονέκτημα του Παππά και του Πετσίτη και το ρεσιτάλ κωλοτούμπας του αμόρφωτου και ακοινώνητου καταληψία που έκανε κατάληψη και στο Μαξίμου. 

Η μόνη ορθή πολιτικώς αντιμετώπιση αυτού του σιχαμερού λουμπεναριού είναι η μετά βδελυγμίας περιφρόνηση και η χλεύη. Ποιος όμως να το κάνει αυτό; Οι προκάτοχοί τους στην παρανομία; Ή μήπως οι προ-προκάτοχοι νταβέληδες του πράσινου ήλιου που απλώς από την Τρικούπη μετακόμισαν στην Κουμουνδούρου;

Γιατί τα γράφω αυτά; Διότι ζαπάροντας πριν από λίγο είδα στο κανάλι της Βουλής μια εκδήλωση για τον Ρήγα τον Βελεστινλή. Προλόγησε ο Βούτσης, μετά μίλησε ο Πάκης, παραδίπλα η Θάνου. Κι ήταν όλοι εκεί. Νυν και πρώην, νεοδημοκράτες, πασόκοι, συριζαίοι, ανελίτες, δεσποτάδες, τοπικοί άρχοντες, με τα κοστουμάκια τους, τα ταγεράκια τους οι κυρίες, τις χειραψίες τους, τα παλαμάκια τους, το πλατύ τους το χαμόγελο, τα καναπεδάκια τους στον μπουφέ και τα ποτάκια τους στη δεξίωση μετά. Σαρξ εκ της σαρκός ενός σάπιου συστήματος που αλλάζει χρώμα και συσκευασία, αλλά ουσία ποτέ.

Υ.Γ. Η εκδήλωση ήταν από τον Νοέμβριο. Αλλά το κανάλι της

Βουλής την έδειξε, μάλλον σε επανάληψη, πριν από λίγο ».

                                                              (Θ.Τζήμερος-"Δημιουργία Ξανά")