Εργαλειοποίηση των Χριστουγέννων...

«Οι ευχές των γιορτών έχουν μια γλυκύτητα, εκπέμπουν ανθρωπιά, προσφέρουν εσωτερική θαλπωρή, σε πιστούς και μη. Γι' αυτό και ο Πρωθυπουργός δέχτηκε κατά τα καθιερωμένα, μαθητές από δύο –τρία σχολεία και έγραψε ότι έζησε «χαρούμενες στιγμές με κάλαντα των Χριστουγέννων». Ωστόσο δεν έκρινε αναγκαίο να στείλει κάποιο ευρύτερο μήνυμα για τη μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης στους πιστούς της επικρατούσας θρησκείας της χώρας την οποία κυβερνά. 

Ούτε θα είχαμε παρόμοια απαίτηση από τον Πρωθυπουργού ενός κοσμικού (υποτίθεται) κράτους, αν ο ίδιος δεν είχε κάνει διαχωρισμό πιστών, για να επιδείξει την Άνοιξη φανφαρόνικα τον διεθνισμό του. Ο κ. Τσίπρας έγραφε σε ανάρτησή του στο twitter στις 17 Μαΐου, με την ευκαιρία του ραμαζανιού:

«Σε όλους τους μουσουλμάνους στη χώρα μας και όλο τον κόσμο, εύχομαι ένα ευτυχές και ειρηνικό ραμαζάνι. Ramadan Mubarak». Οι δικοί του υπήκοοι προφανώς δεν είχαν ανάγκη ευχών για ευτυχή και ειρηνικά Χριστούγεννα - άλλωστε θαρρεί πως τους τα έχει εξασφαλίσει η λαοπρόβλητος κυβέρνησή του.

Απλώς όταν πρόκειται για Έλληνες Χριστιανούς (στο ποίμνιο αναφερόμαστε, όχι στον …φίλο του Ιερώνυμο), δεν υπάρχει η ευαισθησία και η ενσυναίσθηση που επιδεικνύεται στους μουσουλμάνους.Για να μην γίνει παρανόηση δεν εννοούμε ότι ενδιαφέρεται περισσότερο για τους Μουσουλμάνους και άλλες τέτοιες αστείες κατηγορίες. 

Απλώς το ραμαζάνι και η ευχή επ΄ ευκαιρία του, εξυπηρετούσε το διεθνιστικό αφήγημα, ήταν ένα είδος πολιτικού εργαλείου για να στείλει δήθεν μήνυμα θρησκευτικής ανοχής, κατανόησης, αντιρατσισμού, αντιαποκλεισμού, ισότητας. Ενώ η ευχή στους Χριστιανούς στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και στους πέριξ χώρους, θα φάνταζε ως εκδήλωση θρησκοληψίας και οπισθοδρόμησης.Η ευχή στους μουσουλμάνους («στη χώρας μας και σε όλο τον κόσμο») και η - μη - ευχή στους Χριστιανούς (στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο), υπακούουν σε ιδεολογικές αναγκαιότητες. Είναι εργαλεία πολιτικού ίμπατζ.

Πολιτική εργαλειοποίηση των Χριστουγέννων έκανε και ο έχων υπερωρίες στο Διαδίκτυο Δημήτρης Παπαδημούλης. Γνωστό ότι χαρακτήρισε τον Ιησού πρόσφυγα (ενώ οι γονείς του κατά τας γραφάς είχαν πάει στη γενέθλια πόλη για απογραφή, και στην Αίγυπτο για να γλυτώσουν την σφαγή των νηπίων, αλλά η Αίγυπτος ήταν μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, οπότε πρόσφυγας δεν ήταν). Αυτά βέβαια τα γνωρίζουν καλύτερα ημών οι ιστορικοί, στην αρμοδιότητα των οποίων ανήκουν. Δεν θα εμπλεκόταν η στήλη αν η ανάρτηση Παπαδημούλη δε είχε πολιτική χροιά, με την συνήθη δόση ρητορείας μίσους: Ξεκινούσε με την φράση «Αφιερωμένο στους πάσης φύσεως ρατσιστές και επίκαιρο… κλπ».

Και το τραγικό είναι ότι αυτή η πολιτική εργαλειοποίηση γίνεται όταν ανήμερα τα Χριστούγεννα η DW δημοσιεύει ρεπορτάζ για τις φρικιαστικές συνθήκες που ζουν 2.000 μετανάστες σε χώρο έξω από hot spot της Σάμου, με ανθρώπους να κοιμούνται μέσα στη βροχή, το κρύο και τις ακαθαρσίες, και να νιώθουν ότι αργοπεθαίνουν.Προφανώς τη χώρα διοικούν οι «πάσης φύσεως ρατσιστές» που καταγγέλλει ο ευρωβουλευτής, και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ που αγαπάει τους πρόσφυγες και μετανάστες, και που για χάρη τους επικαιροποιεί το μύθο του «πρόσφυγα Χριστού».

 

                                                                                         (liberal.gr)