Είσοδος στην Πανεπιστημιούπολη, με δική σας ευθύνη!

Ανεξέλεγκτη παραμένει η κατάσταση με τα δεκάδες αδέσποτα σκυλιά που κυκλοφορούν ελεύθερα στην Πανεπιστημιούπολη της πόλης μας. 

Πέρυσι (2017), τουλάχιστον εκατό ξένοι φοιτητές που φοιτούν στο εδώ Πανεπιστήμιο απηύθυναν επιστολή – έκκληση προς τις αρχές της πόλης, την οποία κοινοποίησαν και στη διοίκηση του Ιδρύματος εκφράζοντας την έντονη ανησυχία τους για την κατάσταση που επικρατεί.

Όπως δήλωναν οι ίδιοι: «αισθάνονται να μην μπορούν να κινούνται ελεύθερα στον χώρο του Πανεπιστημίου και να κινδυνεύει η ζωή τους. Πιστεύουν ότι μία τέτοια υποδοχή δεν είναι η πλέον κατάλληλη για ξένους φοιτητές που έρχονται στο Πανεπιστήμιο και στην πόλη των Ιωαννίνων για πρώτη φορά από τόσο μακριά. Οι ξένοι φοιτητές εξετάζουν το ενδεχόμενο να προσφύγουν νομικά και να κοινοποιήσουν την κατάσταση στις πρεσβείες των χωρών τους».

Η Πρυτανεία έκανε αυτό  που ξέρει καλύτερα από όλους, να εκδίδει δηλαδή ψηφίσματα, παραδεχόμενη το γεγονός ότι « η κατάσταση  με τα αδέσποτα σκυλιά δεν αφορά μόνο τους ξένους φοιτητές του Πανεπιστημίου  αλλά το σύνολο των φοιτητών μας, των εργαζομένων και των επισκεπτών του Ιδρύματος. Εκφράζουμε κραυγή αγωνίας μπροστά στα σχεδόν καθημερινά κρούσματα που εμφανίζονται και μπροστά στην απειλή και τον τρόμο που βιώνουν φοιτητές, προσωπικό και επισκέπτες του Ιδρύματος από τα αδέσποτα σκυλιά. Θεωρούμε ότι η κατάσταση αυτή έχει φθάσει στο απροχώρητο και ότι κανείς δεν μπορεί να περιμένει με σταυρωμένα χέρια το χειρότερο, από αυτά που συμβαίνουν σήμερα. 

Πρέπει να αποδείξουμε όλοι μαζί ότι είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση αυτή. Καλούμε τις αρχές αυτού του τόπου στον ανώτατο βαθμό διοίκησής του και σε όλα τα επίπεδα, να προβούμε από κοινού σε άμεσες ενέργειες που θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα και δεν θα τίθεται σε κίνδυνο η ζωή νέων παιδιών και εργαζομένων. Η δήλωση αυτή έχει τον χαρακτήρα άμεσης έκκλησης για αντιμετώπιση της κατάστασης, αφού ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι η ευθύνη όλων μας, και κυρίως αυτών που ασκούν διοίκηση είναι τεράστια. Δεν στρεφόμαστε εναντίον κανενός, χρειαζόμαστε άμεσα τη βοήθεια όλων, για να δοθεί λύση σε αυτό το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε».

Κι αυτό ήταν! O πρύτανης κ.Καψάλης και ο αντιπρύτανης κ.Αλμπάνης (που τώρα είναι και πάλι πρύτανης) ένιψαν τας χείρας των, μαζί με τον Δήμο Ιωαννιτών που φέρει επίσης μερίδιο ευθύνης για το θέμα. Καμία πρωτοβουλία, καμία ενέργεια που θα έδινε λύση στο πρόβλημα.

Το ομόφωνο ψήφισμα της Συγκλήτου τον Νοέμβριο του 2016 είχε αποφασίσει και πάλι ότι «η κατάσταση με τα αδέσποτα σκυλιά στην Πανεπιστημιούπολη είναι άκρως επικίνδυνη και ανεξέλεγκτη. Καθημερινά καταγράφονται περιστατικά επίθεσης σκύλων σε φοιτητές, προσωπικό και επισκέπτες του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, τα οποία καταλήγουν για παροχή περίθαλψης στα Νοσοκομεία της πόλης. Τα αδέσποτα σκυλιά, έχοντας σχηματίσει αγέλες, κυκλοφορούν επιθετικά μπροστά στις Φοιτητικές Εστίες, στη Φοιτητική Λέσχη, στη Βιβλιοθήκη, μέσα σε αίθουσες διδασκαλίας και τελευταία σε εσωτερικούς χώρους του Πανεπιστημίου» (!!!!!!!!!!!!)

Και τι έκανε τότε η Σύγκλητος;  «Συγκρότησε επιτροπή η οποία θα επισκεφθεί άμεσα τον Δήμαρχο, τον  Περιφερειάρχη και τις αρμόδιες δικαστικές αρχές, για να θέσει το ζήτημα απομάκρυνσης των αδέσποτων σκύλων από την Πανεπιστημιούπολη κάνοντας παράλληλα  έκκληση προς όλους τους συμπολίτες μας να μην απελευθερώνουν σκυλιά στον χώρο του Πανεπιστημίου». (!!!!!)

Για κάποιον που διαβάζει αυτές τις γραμμές από  κάποιο άλλο μέρος την Ελλάδας ή του κόσμου, σίγουρα τα θαυμαστικά είναι λίγα. Πώς να καταλάβουν ότι υπάρχει μια πόλη όπου οι δήθεν φιλόζωοι αγοράζουν σκυλιά για την πλάκα τους και όταν τα βαρεθούν τα εγκαταλείπουν στους χώρους της Πανεπιστημιούπολης; 

Ας τολμήσει  κάποιος να κυκλοφορήσει βράδυ αλλά και μέρα από Σχολή σε Σχολή χωρίς να κοιτάζει συνέχεια πίσω του ή και μακριά, όντας συνέχεια σε εγρήγορση. Δεν μιλάμε τώρα για ποδηλασίες  ή βόλτες στους ελεύθερους χώρους ενός Πανεπιστημιακού campus όπως συνηθίζεται στο εξωτερικό! Μόνο όταν έχει ορκομωσίες τα σκυλιά μπροστά στη Λέσχη εξαφανίζονται ως διά μαγείας για να επανεμφανστούν και πάλι αργότερα. (!!!!)

Και δεν είναι βέβαια μόνο η κατάσταση στο Πανεπιστήμιο. Όπως περιγράφει την κατάσταση και ο ηλεκτρονικός Τύπος:  «Από τη στιγμή της άφιξής μας στην πόλη των Ιωαννίνων, το πρόβλημα  ήταν ορατό σε κάθε γωνιά του ιστορικού κέντρου. Από την παλιά Νομαρχία μέχρι το Ρολόι και από τα καταστήματα μέχρι την οδό Γεωργίου Γεννηματά τα αδέσποτα κατακλύζουν τον δημόσιο χώρο. Δυστυχώς είναι ορατές ακόμα και φόλες πλάι σε κάδους σκουπιδιών. Εικόνες με λίγα λόγια, που παραπέμπουν σε τριτοκοσμική χώρα σε μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας» (rizopoulospost.com)

Με λίγα λόγια, για ένα πρόβλημα που κρατάει χρόνια και επιδεινώνεται συνεχώς, όλοι σφυρίζουν κλέφτικα αγνοώντας τον Νόμο που θέλει να καταγράφονται ηλεκτρονικά όλα τα σκυλιά και οι ιδιοκτήτες τους.

Τι θα μπορούσαν λοιπόν να κάνουν και ΔΕΝ το κάνουν όλοι αυτοί που επί χρόνια «προσπαθούν» να βρουν λύση και δεν βρίσκουν; Θα μπορούσαν να βρουν έναν ελεύθερο χώρο από τους πολλούς που υπάρχουν στην πανεπιστημιούπολη, μακριά από τις Σχολές, να τον περιφράξουν (φτιάχνοντας  κάποια υπόστεγα και βοηθητικούς χώρους)  και να μεταφέρουν εκεί τα αδέσποτα τα οποία σε καθεστώς ελεγχόμενης ελευθερίας και με τη βοήθεια των φιλοζοωικών αφενός να μην γίνονται επικίνδυνα και αφετέρου και τα ίδια να ζουν «ανθρώπινα», έξω από κλουβιά των κυνοκομείων.

Ούτε αυτό όμως κάνουν! Επομένως, πολλοί ακόμη φοιτητές  Ελληνες, ξένοι αλλά και επισκέπτες θα πρέπει να νιώσουν τον τρόμο και τα δόντια άγριων σκυλιών πάνω στο σώμα τους ή να υποστούν ψυχολογική βία όταν τους ακολουθούν δεκάδες σκύλοι γαβγίζοντάς τους μια ανάσα από τους ίδιους. Κι όλο αυτό σε έναν χώρο που υποτίθεται ότι βρέθηκαν για να σπουδάσουν. Και όλα αυτά προς δόξα της πόλης των «γραμμάτων και των τεχνών».

Το δε Πανεπιστήμιο ας κρεμάσει και μια ταμπέλα στην είσοδο (θα έπρεπε να το έχει κάνει από καιρό) που θα ενημερώνει τους ενδιαφερόμενους ότι εισέρχονται σε επικίνδυνο χώρο, με δική τους ευθύνη και ότι το ίδιο δεν φέρει καμία ευθύνη για οτιδήποτε τους συμβεί. Αλλωστε, πουθενά στον πλανήτη Γη δεν συμβαίνει κάτι παρόμοιο.