αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Πέμπτη 16 Αυγούστου 2018

Ο γιος του Μπαρμπανίκου...


«Ανέλαβε τη δύσκολη δουλειά με τουπέ και αέρα του επιτυχημένου. «Νομίζω ότι ήμουν μια πολύ καλή επιλογή και με εχέγγυα. Εγώ δεν είμαι πατέρας του Νίκου, είμαι ο γιος του Μπαρμπανίκου. Ξέρετε τι σημαίνει Μπαρμπανίκος;» έλεγε με καμάρι σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή στις 4 Σεπτεμβρίου του 2017 ο Στέλιος Παππάς. Τότε, ήθελε να αποκρούσει τη μομφή ότι ανέλαβε πρόεδρος του Οργανισμού Αστικού Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης μόλις αυτός κρατικοποιήθηκε επειδή είναι ο πατέρας του υπουργού Νίκου Παππά. 

Εδώ που τα λέμε, ο Στέλιος Παππάς ήταν ιδανικός για τη δουλειά. Βαρύ όνομα στον χώρο, χωρίς πολιτικές βλέψεις και όχι Θεσσαλονικιός, άρα θα περνούσε χωρίς αντιδράσεις από τους Θεσσαλονικείς Συριζαίους. Επίσης, με περγαμηνές στους αγώνες, μπαρουτοκαπνισμένος. Αρα, δεν θα ίδρωνε το αυτί του εάν κι εφόσον τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά. 

Πράγματι, τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά. Η πρώτη κρατικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, έναν χρόνο μετά, μόνο στα θετικά της κυβέρνησης δεν μπορεί να πιστωθεί. Οι Θεσσαλονικείς γκομαχούν περιμένοντας σε ρημαγμένες στάσεις λεωφορεία που καθυστερούν. Στριμώχνονται σε αυτά, πολλά εκ των οποίων δεν έχουν κλιματισμό, είναι παμπάλαια, τρίζουν, είναι βρώμικα, δεν εγγυώνται την ασφάλειά τους. Ο δείκτης δυσαρέσκειας από την παροχή του έργου των συγκοινωνιών στη Θεσσαλονίκη είναι στα ύψη. 

Σε δημοσκόπηση που δημοσιοποιήθηκε στην αρχή του καλοκαιριού, το 72% φέρεται δυσαρεστημένο από την κρατικοποίηση, λέγοντας ότι με το προηγούμενο καθεστώς οι συγκοινωνίες λειτουργούσαν καλύτερα. Το ζήτημα της κακής λειτουργίας των συγκοινωνιών, το ζούμε καθημερινά. Η αναμονή είναι μεγάλη, καθώς ο στόλος που κυκλοφορεί στους δρόμους είναι μειωμένος. Με νομοθετική ρύθμιση παρατάθηκε η «διάρκεια ζωής» των λεωφορείων, από τα 20 στα 23 έτη. 

Ετσι, προστέθηκαν 40 γερασμένα οχήματα που επρόκειτο να αποσυρθούν. Παρά την προσθήκη αυτήν όμως, ο στόλος έχει μειωθεί τόσο σε σχέση με αυτόν που ισχυριζόταν η διοίκηση του ΟΑΣΘ ότι έβγαζε τον πρώτο καιρό της κρατικοποίησης όσο και κατά την προηγούμενη, «αμαρτωλή περίοδο». Κακά τα ψέματα (και ήμασταν από τους πρώτους που έγραφαν δημοσίως για το φαύλο προηγούμενο καθεστώς στον ΟΑΣΘ): επί προηγούμενου καθεστώτος, υπήρχε συγκοινωνιακό έργο. Εβγαινες στη στάση και περνούσε λεωφορείο σε ελάχιστα λεπτά. Πλέον, όμως, υπάρχει σοβαρός χρόνος αναμονής, ενώ σε πολλές γραμμές τα λεωφορεία γεμίζουν από τις πρώτες στάσεις και δεν μπορούν να επιβιβάσουν επιβάτες στο μέσο της διαδρομής. Ενα μεγάλο πρόβλημα είναι και η κατάρρευση της τηλεματικής, κάτι στο οποίο ο ΟΑΣΘ (της «αμαρτωλής εποχής») υπήρξε πρωτοπόρος και που πια υπολειτουργεί ή δεν λειτουργεί καθόλου. Τα λεωφορεία βρίσκονται σε άθλια κατάσταση, εκπέμποντας ρύπους που καλό θα ήταν να μαθαίναμε εάν και σε τι ποσοστό επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα της Θεσσαλονίκης. Παρόλο που ο Οργανισμός έγινε κρατικός, ακόμη δεν έχει ενεργοποιηθεί στη «Διαύγεια» ως όφειλε, με αποτέλεσμα τα έξοδά του να είναι άγνωστα, ενώ οι αναθέσεις γίνονται χωρίς καμιά διαφάνεια. Και τα έσοδά του, όμως, είναι άγνωστα, ενώ όλοι υποψιάζονται ότι έχουν μειωθεί δραματικά τα έσοδα από τα εισιτήρια, βλέποντας ότι ο κόσμος αποφεύγει να κόβει. Γνωρίζουμε ότι οι μισθοί των εργαζομένων μειώθηκαν περίπου κατά 18% καθώς και ότι εξοικονομήθηκαν τα χρήματα του μερίσματος που θα μοιραζόταν στους μετόχους (16 εκατομμύρια ευρώ). Ωστόσο, καταβάλλονται κανονικά οι κρατικές ενισχύσεις. 

Ταυτόχρονα, έχουν γίνει ανακατατάξεις στο προσωπικό κι εκφράζονται φόβοι ότι έχουν τοποθετηθεί σε σημαντικές θέσεις άτομα μειωμένων προσόντων[...]
 
Να σημειωθεί ότι μεταξύ των υποψηφίων υπήρχαν και στελέχη του ΟΑΣΘ, Διπλωματούχοι Μηχανολόγοι Μηχανικοί απόφοιτοι Πολυτεχνικών Σχολών. Ο νέος Προϊστάμενος του Τμήματος Προμηθειών είναι στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, επικεφαλής της συνδικαλιστικής παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ στον ΟΑΣΘ. 

Ταυτόχρονα, παρατηρείται αύξηση των εγγραφών των εργαζομένων στο ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που κακόβουλοι αποδίδουν όχι σε ιδεολογικό ασπασμό αλλά σε προσδοκία για κατάληψη θέσης στον Οργανισμό. Ο Στέλιος Παππάς αποδίδει όλα τα στραβά στο παλιό, φαύλο καθεστώς της «αμαρτωλής περιόδου». 

Οι Θεσσαλονικείς, όμως, βλέποντας την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής τους τον τελευταίο χρόνο λόγω των κακών συγκοινωνιών, τα αποδίδουν στον «γιο του Μπαρμπανίκου», που θέλησε με στόμφο να αναλάβει το βάρος της κρατικοποίησης. Ενώ η πλειοψηφία τους δεν γνώριζε καν την όψη του παλιού, «αμαρτωλού» προέδρου του ΟΑΣΘ, γνωρίζει καλά αυτήν του Στέλιου Παππά και την έχει ως σύμβολο της αποτυχίας ενός Οργανισμού που κάποτε παρείχε υπηρεσίες συγκοινωνιών. Έστω κι αν ήταν «αμαρτωλός».

                                                 (Αρθρο της Χρ.Ταχιάου από το Protagon.gr)





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...