«Και για να σοβαρευτούμε, όσο μας το επιτρέπει η κατάσταση,
εννοείται. Πού είναι σήμερα όλες αυτές οι φωνές της δημοκρατίας και της προόδου
που κατήγγελλαν με τέτοιο στόμφο και τέτοια ζέση τη φίμωση της δημόσιας
τηλεόρασης; Η οποία ποτέ δεν «φιμώθηκε», απλώς συμμαζεύτηκε, συνέχισε να
λειτουργεί, ώσπου παραδόθηκε ξανά στους συνδικαλιστές της για να μετατραπεί σε
εργαλείο άκυρης κυβερνητικής προπαγάνδας. Ακυρης και εξαιτίας της χαμηλής
θεαματικότητας, αλλά και εξαιτίας της ανικανότητας των ανθρώπων που τη
διαχειρίζονται.
Διότι μη μου πείτε ότι, αν είχαν τη στοιχειώδη ικανότητα που
απαιτεί η προπαγάνδα, δεν θα είχαν στήσει καλύτερα το σκηνικό της Ιθάκης; Και
δεν θα έβρισκαν τον τρόπο να καλλωπίσουν την εικόνα του κακόμοιρου
πρωθυπουργού, ο οποίος στέκεται στην οθόνη σαν το παιδί που παίρνει παραγγελία
στην ταβέρνα; Για να καταλάβετε τι εννοώ με αυτό το τελευταίο, κλείστε τον ήχο
στο βίντεο και δείτε την εικόνα.Ευτυχώς, οι προοδευτικές δυνάμεις βοήθησαν ώστε
να ανοίξει ξανά η ΕΡΤ έτσι όπως την αγαπήσαμε. Και ακόμη καλύτερη».
(Τ.Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Η Αριστερά σε όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης διατήρησε το
μονοπώλιο των ιδεών, μονοπώλιο που ξεπερνούσε τα όρια της πολιτικής επιρροής
της. Από τα τριτοκοσμικά οράματα του πρώτου ΠΑΣΟΚ έως τη Βενεζουέλα του Τσίπρα.
Η Αριστερά ήθελε πάντα την Ελλάδα εξαίρεση σε έναν κόσμο τον οποίον η ίδια
φοβόταν επειδή είχε απορρίψει τις ιδέες της ως ελαττωματικές. Και απ’ αυτήν την
άποψη ο ιδεολογικός αγώνας έχει τον χαρακτήρα του επείγοντος, για να πεισθούμε ότι
ούτε μοναδικοί είμαστε ούτε εξαίρεση αποτελούμε».
(Τ.Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου