Δημόσιο... της ακινησίας

«Η κρίση που ζούμε τα τελευταία οκτώ χρόνια οφείλεται στην υπερμεγέθη αύξηση του δημόσιου τομέα που συσσώρευσε τεράστια ελλείμματα τα οποία καλύπτονταν με διαρκώς αυξανόμενα δανεικά. Οταν όλα αυτά αποκαλύφθηκαν, οι διεθνείς αγορές σταμάτησαν να μας δανείζουν και μπήκαμε σε διεθνή εποπτεία και σε μνημόνια.

Με τα μνημόνια οι εταίροι που συνέχισαν να μας χρηματοδοτούν ζητούσαν μεταρρυθμίσεις για να μειωθούν οι δαπάνες του Δημοσίου και για να λειτουργήσει σωστά το κράτος, αλλά οι Ελληνες πολιτικοί, αντί για μεταρρυθμίσεις, προτίμησαν να αυξήσουν τους φόρους διαλύοντας εντελώς την οικονομία. Οκτώ χρόνια μετά, δεν έχουμε ακόμη υλοποιήσει τις διοικητικές μεταρρυθμίσεις και περιμένουμε τώρα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., δηλαδή από δύο ακραία κρατικιστικά κόμματα, να τις εφαρμόσουν για να προχωρήσει η τρίτη αξιολόγηση.

Και όσο παράξενο και αν φαίνεται αυτό, μόνο αυτή η κυβέρνηση μπορεί να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο επειδή αν προσπαθούσε να τις εφαρμόσει οποιαδήποτε άλλη, οι «ριζοσπάστες» του ΣΥΡΙΖΑ θα έκαιγαν την Αθήνα και θα κατέβαζαν σε απεργία το Δημόσιο ώστε να παραλύσει η χώρα.

Ας το πάρουμε λοιπόν απόφαση, κάποιες μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση ίσως προχωρήσουν τώρα με την πίεση των δανειστών, αλλά το DNA των Ελλήνων πολιτικών είναι τέτοιο που σε κάθε ευκαιρία θα προσπαθούν να μεγαλώσουν το Δημόσιο και πάντα θα κυνηγάνε τα «συμφέροντα» όχι για να πετύχουν ισοτιμία και να προστατεύσουν την αγορά και το επιχειρείν, αλλά για να επωφεληθούν μέσω της διαπλοκής.Με δεδομένη λοιπόν αυτή την κατάσταση, αυτό που μας απομένει είναι να δούμε πώς το Ελληνικό Δημόσιο θα προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες στους πολίτες, πώς θα γίνει πιο παραγωγικό και πώς θα βοηθήσει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.

Ολα αυτά ακούγονται ουτοπικά και ίσως είναι, αλλά μεγάλο Δημόσιο που ταυτόχρονα είναι αντιπαραγωγικό και δεν προσφέρει υπηρεσίες υψηλού επιπέδου τα μόνα που εξασφαλίζει είναι ύφεση, φτώχεια και διαρκή αύξηση ελλειμμάτων και χρέους. Εφόσον λοιπόν οι πολιτικοί θέλουν μεγάλο Δημόσιο, τουλάχιστον ας αυξήσουν τις απαιτήσεις τους από αυτό. Και οι πολιτικοί και οι πολίτες φυσικά.  Η απαίτηση να έχουμε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες αφού πληρώνουμε πάρα πολλούς φόρους για να συντηρήσουμε το μεγάλο Δημόσιο είναι απολύτως λογική και αναγκαία.

Για να βελτιωθούν λοιπόν οι υπηρεσίες προς τους πολίτες πρέπει οι δημόσιοι υπάλληλοι να δουλεύουν περισσότερο και αποδοτικότερα και να αρθούν τα εμπόδια στην ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα.Με λίγα λόγια, πρέπει να υπάρχουν και αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και σύνδεση της αμοιβής τους με την παραγωγικότητά τους και μείωση της γραφειοκρατίας.

Η γραφειοκρατία είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ανάπτυξη της οικονομίας, οδηγεί σε διαπλοκή και διαφθορά στον δημόσιο τομέα και κοστίζει πολλά δισεκατομμύρια.

Το χαμηλό επίπεδο των δημόσιων υπηρεσιών αναγκάζει τους πολίτες να πληρώνουν φροντιστήρια επειδή τα παιδιά δεν μαθαίνουν στο σχολείο ή στο πανεπιστήμιο, οδηγεί τους ασθενείς στα ιδιωτικά νοσοκομεία αυξάνοντας το κόστος περίθαλψης, αναγκάζει τους πολίτες να καταφεύγουν σε λογιστές και συμβούλους για να καλύψουν τις απαιτήσεις της γραφειοκρατίας και επηρεάζει αρνητικά κάθε δραστηριότητα.

Εφόσον λοιπόν οι πολιτικοί μας δεν σκοπεύουν να μειώσουν το κράτος, αλλά αντίθετα θέλουν διαρκώς να το αυξάνουν, τουλάχιστον ας το βελτιώσουν ώστε να μειωθεί το βάρος που προκαλεί στη χώρα και να βοηθήσει στην ανάπτυξη της οικονομίας.

Φυσικά και πρέπει κάποιες από τις δραστηριότητές του να περάσουν στον ιδιωτικό τομέα, αλλά αυτό δεν αρκεί αν δεν αξιολογηθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι, αν δεν υπάρξει αξιοκρατία στις προσλήψεις και στην ιεραρχική εξέλιξη των υπαλλήλων, αν το Δημόσιο δεν βοηθήσει τον ιδιωτικό τομέα και αν δεν επικρατήσει η λογική ότι τελικά ο δημόσιος υπάλληλος είναι υπηρέτης του δημόσιου συμφέροντος και των πολιτών και όχι δερβέναγας».

       

                              (Άρθρο του Γρ. Νικολόπουλου από το «Πρώτο Θέμα»)