Μεσαίωνας...

«Μεσαίωνας η παρεμπόδιση λειτουργίας του taxibeat-Ίσως δεν υπήρχε πιο ενθαρρυντικό και αισιόδοξο παράδειγμα ελληνικής start-up επιχείρησης στα χρόνια του μνημονίου

Οι πλατφόρμες τύπου Taxi-beat κατάφεραν κάτι αδιανόητα θετικό για την ελληνική πραγματικότητα. Σε μία ελεύθερη αγορά συγκοινωνιακής ευπηρέτησης όπως είναι αυτή των Ταξί, δημιούργησαν μια ιντερνετική λύση άμεσης και ποιοτικής εξυπηρέτησης του κοινού και ταυτόχρονα πέτυχαν την αξιολόγηση των οδηγών από τους ίδιους τους επιβάτες. Δηλαδή εξυπηρέτηση, ταχύτητα, οικονομία, αξιολόγηση, κίνητρα και διαφάνεια. Το οικονομικό όφελος των εταιρειών αυτών υπήρξε εσωτερικό και βασίστηκε στο ίδιο το ενδιαφέρον των οδηγών Ταξί να συμμετέχουν εθελοντικά στο εγχείρημα, εκτιμώντας πως η αναλογία προμήθειας - κερδοφορίας λειτουργούσε επ’ ωφέλεια της προσωπικής επιχείρησής τους.

Το επιβατικό κοινό, οι πολίτες γενικά και κυρίως οι νέοι άνθρωποι έδειξαν από την αρχή μεγάλο ενθουσιασμό, ενώ η πρωτοπόρα σύλληψη και προσπάθεια μίας ελληνικής επιχείρησης ανταμοίφθηκε με την εξαγορά της από γερμανικό όμιλο, που δραστηριοποιείται διεθνώς. Μία εξαγορά 34 εκατομμυρίων ευρώ, που συναγωνίζεται επαξίως ως οικονομικό αντίτιμο την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ από την κυβέρνηση, στους ιταλούς επενδυτές. 

Ίσως να μην υπήρχε πιο ενθαρρυντικό και αισιόδοξο παράδειγμα ελληνικής start-up επιχείρησης στα χρόνια του μνημονίου. Μίας επιχείρησης που εμπεριείχε όλα όσα μνημονεύονται στο βερμπαλιστικό πολιτικό λόγο: καινοτομία, νεανική επιχειρηματικότητα, ευφυΐα, πρωτοτυπία, τεχνολογία και ωφέλιμη επίδραση στην εξυπηρέτηση του πολίτη, αλλά και στη γενικότερη λειτουργία αυτού που ονομάζουμε βιώσιμη και έξυπνη πόλη. Και όλα αυτά με μηδενικό κόστος, αθρόα συμμετοχή των ίδιων των οδηγών Ταξί και τεράστια αποδοχή του επιβατικού κοινού.

Ωστόσο η αντίληψη για τις δημόσιες συγκοινωνίες και την εξυπηρέτηση των πολιτών από πλευράς κυβέρνησης δείχνει μέχρι σήμερα αναχρονιστική, ταυτισμένη με τις χειρότερες πρακτικές λαϊκισμού του παρελθόντος. Υπενθυμίζω την κρατικοποίηση του ΟΑΣΘ, και τα κακά χάλια των αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας. 

Η απόφαση αυτή όμως με το σχετικό νομοσχέδιο του Υπουργείου Μεταφορών να περιοριστούν οι πρωτοπόρες ηλεκτρονικές πλατφόρμες εύρεσης και αξιολόγησης Ταξί είναι επιπλέον σκοταδιστική. Αξιοποιείται η κατάργηση ενός αμφιλεγόμενου συστήματος της Uber, για να παρασύρει παράλληλα τις έξυπνες ιντερνετικές εφαρμογές ελληνικής εμπνεύσεως. Μαζί με τα ξερά καίει και τα χλωρά. Γυρνάει τη χώρα πίσω, δείχνει συντεχνιακό παλιοκομματισμό, είναι συμβολικά τεχνοφοβική, βάζει φρένο στην πρόοδο. Η κυβέρνηση ψηφίζει αισθητικά Λυμπερόπουλο και επικροτεί την καθυστέρηση της κοινωνίας και της ζωής».

                         (Αρθρο του Στ. Κωνσταντινίδη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)