Στην Ελλάδα ζούμε...

«Στην Ελλάδα ζούμε (τη χώρα με τους υψηλότερους δείκτες διαφθοράς στη Δύση- στην ευρύτερη περιοχή μας ξεπερνούσε μόνο η Σοβιετία...) και όλοι γνωρίζουμε και αντιλαμβανόμαστε με τι έχουμε να κάνουμε όταν πρόκειται για το κομματικό κράτος...

Με απλά λόγια: Μια έγκριση του γενικού σχεδίου της επένδυσης και καθυστέρηση σε δεκάδες επιμέρους άδειες σημαίνει είτε γραφειοκρατική αδιαφορία αργόμισθων είτε δεκάδες μικρότερα και μεγαλύτερα γρανάζια που πρέπει να "λαδωθούν" προκειμένου να κάνουν τη δουλειά τους. Δεν ξέρω τι από τα δύο είναι χειρότερο για τη φήμη της χώρας ως προορισμού επενδύσεων. 

Θα μπορούσαν λοιπόν στη σύμβαση παραχώρησης να υποχρεώσουν την εταιρεία να συμβάλει στη χρηματοδότηση ενός τοπικού Μουσείου Χρυσού και μιας μονάδας ψυχαγωγίας με ιδιωτικό management μέρος των εσόδων της οποίας θα πήγαινε στους τοπικούς δήμους.

Θα ήταν ένα ομοίωμα της Disneyland που θα μπορούσε να ονομαστεί Goldland με αντίγραφα ορυχείων τα οποία θα διασχίζουν τραινάκια του τρόμου, λιμνούλες κολύμβησης, αναψυκτήρια κλπ. Αν το project αυτό οργανωνόταν σωστά θα μπορούσε να αποτελεί άλλον έναν πόλο προσέλκυσης επισκεπτών στη Χαλκιδική πέραν της άμμου, του ήλιου και της θάλασσας.

Κάθε οικογένεια που θα βρισκόταν στο μέλλον προ της επιλογής τόπου διακοπών θα είχε ένα κίνητρο επιπλέον να επιλέξει τη Χαλκιδική γιατί μια μέρα θα μπορούσε να την περάσει μακριά από τη θάλασσα σε ένα φαντασμαγορικό πάρκο με θέμα το χρυσό όπως η Disneyland ή το Πάρκο του Αστερίξ κοντά στο Παρίσι.

Ένα διακοσμητικό μπουκαλάκι με μικρές φλούδες χρυσού που είχα αγοράσει πριν πολλά χρόνια στο μικρό μουσείο που έχει φτιάξει ο Μανώλης Γλέζος στην Απείρανθο της Νάξου, για 10-20 Ευρώ το έχω ακόμη στην βιβλιοθήκη σαν ενθύμιο. Η τιμή του χρυσού στο διακοσμητικό μπουκαλάκι ήταν πολλαπλάσια της τότε τρέχουσας αξίας.

Διευρύνοντας τη βάση όσων επωφελούνται από μια επένδυση διευρύνεις την αποδοχή της. Σίγουρα κάποιοι θα συνέχιζαν να έχουν αντιρρήσεις. Πάντα υπάρχουν κάποιοι που έχουν αντιρρήσεις σε οτιδήποτε. Σημασία έχουν οι πλειοψηφικές συγκλίσεις κοινών συμφερόντων.Το πάρκο ψυχαγωγίας θα μπορούσε να παραμείνει σε λειτουργία και μετά το πέρας των εργασιών εξόρυξης. Στο τέλος τα έσοδα για την τοπική κοινωνία από το πάρκο μπορεί να ήταν μεγαλύτερα από τα συνολικά έσοδα της εξόρυξης.

Ποιος έχασε μυαλό να το βρουν οι πολιτικοί μας; Κατά τους πολιτικούς βεβαίως και ο λαός. Το ελληνικό όνειρο παραμένει η σύνταξη από τα 40 μετά από αργομισθία στο δημόσιο σε θέση με λαδώματα.

Τώρα η κυβέρνηση είναι παγιδευμένη. Η εταιρεία το έχει αντιληφθεί και πιέζει εκβιαστικά να πάρει αυτό που δικαιούται.Αν η κυβέρνηση υποχωρήσει θα ολοκληρώσει τον εξευτελισμό της. Αν δεν υποχωρήσει ο εξευτελισμός της μέχρι τώρα μνημονιακής "κωλοτούμπας” θα είναι χωρίς αντίκρυσμα γιατί το μήνυμα για την οικονομία θα είναι αρνητικό και θα δρομολογήσει επιπτώσεις στο ήδη κακό κλίμα για επενδύσεις, τράπεζες, ανάπτυξη κλπ.Προφανώς εκτός από ανήθικους έχουμε να κάνουμε με παντελώς άσχετους και ανίκανους...»

                                                (Άρθρο του Κ.Στούπα από το capital.gr)