Aπαντήσεις...

«Τη δική του απάντηση, όπως άλλωστε είχε προαναγγείλει πως θα κάνει, έδωσε ο Εσθονός υπουργός Δικαιοσύνης, στον Έλληνα ομόλογό του, Σταύρο Κοντονή για την άρνησή του να παρευρεθεί στο συνέδριο στο Ταλίν για τα εγκλήματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων.

Στην επιστολή η οποία βλέπει το φως της δημοσιότητας, Ούρμας Ρέινσαλου, εξηγεί στον κ. Κοντονή ότι δεν συμφωνεί με τα επιχειρήματα που παρέθεσε στην επιστολή-άρνησης συμμετοχής στο συνέδριο για τα κομμουνιστικά εγκλήματα. Μάλιστα, ο Εσθονός υπουργός χρησιμοποιεί την ταινία «Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι» ως παράδειγμα για το πώς έμαθαν οι Εσθονοί για την ελληνική αντίσταση κατά των Γερμανών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και εκφράζει την απορία του πώς οι Έλληνες δεν έχουν μάθει τι συνέβη στα σοβιετικά γκουλάγκ, αφού δηλώνει ότι γνωρίζει πως τα βιβλία του νομπελίστα Αλεξάντερ Σολζενίτσιν, όπως το «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ», έχουν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα από το 1974.

Ο κ. Ρέινσαλου συνεχίζει: «Είμαι αντίθετος σε κάθε ιδεολογία ή πολιτική κίνηση η οποία καταστρατηγεί τις αρχές μας, της Δημοκρατίας, του κράτους-δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υπό αυτή την οπτική δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον ναζισμό, τον φασισμό και τον κομμουνισμό. Όλες αυτές οι ιδεολογίες διεκδικούν το αλάνθαστο και στο όνομα των διεστραμμένων οραμάτων τους για το μέλλον κατέστρεψαν ολόκληρα έθνη, κοινωνικές ομάδες και εξανάγκασαν σε επανεκπαίδευση ανθρώπους και πληθυσμούς τούς οποίους εξόρισαν σε ακατοίκητες, απομακρυσμένες εκτάσεις».

Ο κ. Ρέινσαλου παραθέτει δεκάδες παραδείγματα συγκρίνοντας τη ναζιστική κατοχή στην Ελλάδα, κάνοντας αναφορά στο μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι, με τα σοβιετικά γκούλαγκ στα οποία εστάλησαν Εσθονοί. Μιλάει για τους διωγμούς της KGB, παραθέτει παραδείγματα διωγμών και θυμίζει στους Ελληνες ότι όπως αυτοί έχουν την εμπειρία της κατοχής, έτσι και οι Εσθονοί έζησαν δύο κατοχές, μία των ναζί 1941-44 και μία των σοβιετικών 1944-1991.

Ξεκαθαρίζει ότι διαφωνεί πως ο κομμουνισμός είχε και θετικά στοιχεία, όπως ισχυρίζεται ο Ελληνας υπουργός, παρ’ ότι αναγνωρίζει τον ρόλο του Κόκκινου Στρατού στη νίκη κατά των ναζί. Διευκρινίζει ωστόσο ότι ο Κόκκινος Στρατός δεν απελευθέρωσε τις περιοχές όπου είχε προελάσει αλλά αντίθετα επέβαλε τη δική του κατοχή.

Ενώ είναι αλήθεια ότι ο Κόκκινος Στρατός έπαιξε σημαντικό ρόλο στην νίκη των Συμμάχων κατά των ναζιστικών δυνάμεων, ο Κόκκινος Στρατός ήταν αυτός που δεν απελευθέρωσε τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και δεν επέτρεψε στους ανθρώπους τους που είχαν κατακτηθεί από τους ναζί να διαμορφώσουν τη μοίρα τους. Αυτό δεν έγινε ποτέ ούτε στο Ταλίν ούτε στο Ανατολικό Βερολίνο.

Ο Εμφύλιος στην Ελλάδα τελείωσε το 1949 και την ίδια χρονιά οι κομμουνιστές εξόρισαν από τη χώρα τους το 2% των Εσθονών αγροτών, επειδή δεν δέχθηκαν να συμμορφωθούν με το κομμουνιστικό καθεστώς ιδιοκτησίας και παραγωγής, δηλαδή τις κολλεκτίβες. Επιπλέον, χιλιάδες Εσθονοί εστάλησαν στα γκουλάγκ, φυλακίστηκαν ή εξορίστηκαν και αυτά συνεχίστηκαν στη δεκαετία του ’50.     Και μολονότι ο θάνατος του Στάλιν επέτρεψε σε πολλούς από αυτούς να γυρίσουν στην πατρίδα τους, αυτό δεν σημαίνει ότι ο κομμουνισμός έγινε ανθρώπινος.

Μπορεί να είμαι 40 χρονών, αλλά έχω εκπαιδευτεί στο σοβιετικό καθεστώς. 

Και μία από τις θεμελιώδεις και αυτονόητες αρχές της ΕΕ, η ατομική ιδιοκτησία και το ελεύθερο επιχειρείν, απαγορεύονταν από τη Σοβιετική Ένωση και ήταν εγκλήματα», σημειώνει.

Τέλος, ο Εσθονος υπουργός εξηγεί πως μόνο μετά τον θάνατο του Στάλιν άρχισαν να γίνονται γνωστές οι ακρότητες των σοβιετικών, θυμίζει ότι ο ίδιος ολοκλήρωσε τη βασική του εκπαίδευση επί σοβιετικού καθεστώτος και καταλήγει ότι το μάθημα του κομμουνισμού το πλήρωσαν πάρα πολύ ακριβά με τις ζωές τους πολλοί λαοί, χώρες και πολίτες.

«Στην ελευθερία και τη δημοκρατία, καθένας έχει το δικαίωμα στις θρησκευτικές και πολιτικές του απόψεις, αλλά πρέπει να καταδικάσουμε όλες τις προσπάθειες ή πράξεις να καταστραφούν λαοί ή κοινωνικές ομάδες. Από σεβασμό στα αθώα θύματα, δεν πρέπει να κάνουμε διακρίσεις. Δεν έχει καμία διαφορά για ένα θύμα εάν έχει δολοφονηθεί στο όνομα ενός καλύτερου μέλλοντος της Άριας φυλής ή επειδή ανήκει σε μια κοινωνική τάξη που δεν έχει θέση στην κομμουνιστική κοινωνία.

Πρέπει να θυμόμαστε και να τιμούμε όλα τα θύματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων και των αυταρχικών δικτατοριών, όπως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει αποφασίσει σε ψήφισμά του στις 2 Απριλίου 2009.Αυτό το ψήφισμα ήταν η βάση της εκδήλωσης στη μνήμη των θυμάτων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων, την περασμένη εβδομάδα στο Ταλίν», ...καταλήγει ο Εσθονός υπουργός. Διαβάστε ΕΔΩ ολόκληρη την επιστολή του Εσθονού υπουργού.

                                                                     ("Ελεύθερος Τύπος")