«Ηταν ευλογημένη από παιδί. Μπορούσε να μπει στη
Γυμναστική Ακαδημία χωρίς εξετάσεις. Να απαιτήσει μία αργομισθία στο Δημόσιο.
Να ζητιανεύει τις επιχορηγήσεις ενός πτωχευμένου Κράτους. Ξενιτεύτηκε για να
προκόψει. Την Ελλάδα την κουβαλάει μέσα της. Οπως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο.
Χρυσά μετάλλια Ολυμπιακών Αγώνων ή Παγκοσμίων και
Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων, η Ελλάδα έχει πάρει πολλά για το μικρό της μέγεθος.
Αθλητές και αθλήτριες παγκόσμιας κλάσης, όμως, σπανίως παράγει. Τέτοια είναι η
Κατερίνα Στεφανίδη. Διαδοχικές πρωτιές σε Ευρωπαϊκό, Ολυμπιακούς και Παγκόσμιο,
σημαίνουν απόλυτη κυριαρχία. Εθνικό ρεκόρ υπό το άγχος ενός μεγάλου τελικού (το
χθεσινό 4,91μ.), σημαίνει αυτοπεποίθηση. Κατάκτηση μεταλλίων σε κάθε ηλικιακή
ομάδα, σημαίνει συνέπεια και διάρκεια. Το άθροισμα μας δίνει τους πρωταγωνιστές
των σπορ που ακτινοβολούν περισσότερο απ’ αυτό που λάμπει στο στήθος τους. Σαν
την Κατερίνα, ή σαν τον Λευτέρη (Πετρούνια) [...]
Η Κατερίνα αγάπησε ειλικρινά το αγώνισμά της. Δεν ήταν, απλώς,
το όχημά της προς την επιτυχία. Θα μπορούσε να εξαργυρώσει τη μεγάλη ευκαιρία
που της είχε προσφέρει -την υποτροφία- και να το παρατήσει. Να αφοσιωθεί στη
νέα της αγάπη, την Επιστήμη. Δεν το έκανε. Παράλληλα με τις σπουδές της, έκανε
πρωταθλητισμό με τα χρώματα του Πανεπιστημίου – δεν είναι διόλου απλό.
Κι όταν
πήρε το πτυχίο της και πέρασε στην ανώτερη πίστα σπουδών, το στη
Νευροψυχολογία, οι θυσίες έγιναν ακόμη μεγαλύτερες. Για να κάνει τις
προπονήσεις της, έπρεπε να διανύει μεγάλες αποστάσεις, να πληρώνει από την
τσέπη της τον προπονητή και τις θεραπείες της, να προετοιμάζεται οπουδήποτε
μπορούσε να βρει πρόσφορο έδαφος: στον δρόμο, στα δάση ή σε αυλές σπιτιών. Στις
ΗΠΑ, εάν δεν ανήκεις σε κάποιον αθλητικό ή πανεπιστημιακό σύλλογο, ο
πρωταθλητισμός είναι πιο δύσκολος ακόμη και απ’ ό,τι στην Ελλάδα.
Ο Μίτσελ Κρίερ τη γνώρισε ως μία εξαιρετική αθλήτρια, στο
Φοίνιξ της Αριζόνα όπου η Κατερίνα είχε πάει για κάποιους αγώνες. Εγινε
προπονητής της, φίλος της και -αργότερα- ο έρωτας της ζωής της (παντρεύτηκαν
τον Μάιο του 2015). Την «απογείωσε», όχι μόνον επειδή τόνωσε την αυτοπεποίθησή
της, αλλά και γιατί κατάφερε να την κάνει να διασκεδάζει σε κάθε προπόνηση. Για
την Κατερίνα, «πιο σημαντικό από την επιτυχία, είναι να νιώθεις χαρούμενος».
Οταν «πετάει» προς τα πέντε μέτρα, νιώθει ευτυχισμένη. Και κάνει περήφανη μια
χώρα που δεν έχει πολλές χαρές να περιμένει.
(Απόσπασμα άρθρου από το protagon.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου