Απόψεις...

«Ο γονιός που βλέπει το παιδί του να μπαίνει στο ΤΕΙ έχοντας γράψει 6 στις Πανελλήνιες δεν καταλαβαίνει ότι αυτό που συμβαίνει είναι λάθος, εξακολουθεί να φαντάζεται το Νόμπελ στο μέλλον του, οπότε του δίνει την ευχή του και το στέλνει σε Μεσολόγγια και Τρίπολες, με λεφτά χαρτζιλίκι για κοτομπέικον. Κι αν δεν γράψει ούτε 6 το μονάκριβο; Κανένα πρόβλημα: Το στέλνει στη Βουλγαρία να γίνει γιατρός, ή στην Αγγλία για να σπουδάσει μπίζνες μάνατζμεντ. Ό,τι χρειάζεται για να φτάσει πιο κοντά στο λαμπρό του πεπρωμένο.

Βλέπεις, κανένα παιδί στην Ελλάδα δεν είναι φτιαγμένο για να φτιάχνει τραπέζια, ή να σερβίρει καφέδες. Γι' αυτό δεν βλέπεις εργαζόμενους 18 ετών — όλοι σπουδάζουν τρώγοντας κοτομπέικον, περιμένοντας το Νόμπελ. Και αν η ζωή τα φέρει έτσι (που συνήθως έτσι τα φέρνει) και γίνουν σερβιτόροι, οδοκαθαριστές ή τυλιχτές σουβλακίων σε φαστφουντάδικα χωρίς ούτε ένα Νόμπελ φυσικής. Φταίει το κράτος...»

                                                                  (Th.georgakopoulos.org)

----------------------------------------------------------------------------------

«Εκτοτε δεν θυμάμαι καλοκαίρι χωρίς κάποια μεγάλη πυρκαγιά. Δεκαετία του ενενήντα ήταν, δεν θυμάμαι τη χρονιά, όταν είχε πιάσει φωτιά στον Αγιο Πέτρο, δίπλα στο Γαύριο, το λιμάνι της Ανδρου. Είχε φτάσει στα σπίτια, πέτρινα ευτυχώς, αεροπλάνο δεν μπορούσε να παρέμβει. Μου είχε κάνει εντύπωση η αδιαφορία των κατοίκων του Γαυρίου. Κοιτούσαν το διπλανό χωριό να καίγεται σαν να έβλεπαν τηλεόραση. 

Ο φίλος δημοσιογράφος Αγγελος Μαρόπουλος, η πομπώδης φωνή της Ντόιτσε Βέλε στα χρόνια της χούντας, έπεισε τον εφοπλιστή Αγούδημο να στείλει το οχηματαγωγό «Πηνελόπη» στη Σύρο, να παραλάβει μια διμοιρία του Μηχανικού και να τη φέρει στην Ανδρο. Τα κατάφεραν να σβήσουν τη φωτιά μες στο χωριό. Το ίδιο βράδυ είδαμε το φορτηγό τους στην παραλία δίπλα στις ταβέρνες. Είχαν να κοιμηθούν σαράντα οκτώ ώρες, όπως μας είπε ο αξιωματικός τους, και διψούσαν. Ούτε ένα μπουκάλι νερό δεν δέησαν να τους δώσουν. Ο Μαρόπουλος παρήγγειλε δύο κάσες μπίρες και νερά.

Το 2007 κάηκε η μισή Πελοπόννησος. Αν θυμάμαι καλά, συνελήφθη μια γιαγιά που τηγάνιζε κάτι κάπου στην Ηλεία. Αγωνιούσαμε για την Ολυμπία, και ο τότε γενικός γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού Ζαχόπουλος εθεάθη καταβροχθίζοντας κοψίδια. Αγχολυτικά τα κοψίδια ως γνωστόν. Δύο μήνες μετά, έγιναν εκλογές και η Ν.Δ. επανεξελέγη. Η φυλή των Καγέν κορνάριζε στη Ρηγίλλης και ο νικητής Κώστας Καραμανλής δεν είπε λέξη για τους νεκρούς και την ασύλληπτη καταστροφή».

                                                     (Τ.Θεοδωρόπουλος - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)