Τρεις είναι οι ειδήσεις του τελευταίου 24ώρου που
χαρακτηρίζουν το αδιέξοδο αυτής της χώρας και την αμετάκλητη πορεία της προς
την κατάρρευση.
α) Το 70-80% των δημοσίων υπαλλήλων αρνούνται να
αξιολογηθούν και παραμένουν στη θέση τους εισπράττοντας το μισθό τους.
β) Κάθε μέρα που περνά όλο και περισσότεροι
εφοριακοί και ελεγκτές του δημοσίου δέχονται επιθέσεις από αγανακτισμένους
φορολογούμενους ή κατά άλλους, θρασείς φοροφυγάδες.
γ) Στελέχη του τσίρκου που παριστάνει την κυβέρνηση
δεν διστάζουν να διορίζουν επικεφαλής εταιρειών του δημοσίου ακόμη και του
συνταξιούχους γονείς τους.
Η επίκληση του "αμισθί” είναι μια απάτη καθώς
όλοι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν πως το "ζουμί” μιας
επιτελικής θέσης στο δημόσιο δεν είναι στο μισθό αλλά στην επιρροή αποφάσεων
που έχουν σχέση με τη διαχείριση των οικονομικών και των προμηθειών. Επιπλέον
με το αμισθί εισπράττουν και τις συντάξεις.
Οι τρεις αυτές ειδήσεις έχουν κοινή βάση και οδηγούν
στο ίδιο μοιραίο τέλος.
(Κ.Στούπας- capital.gr)
Η Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία έδωσε στη
δημοσιότητα συγκλονιστικά στοιχεία. Κάθε χρόνο, ως Ελληνες, παράγουμε 22 δισεκατομμύρια
αποτσίγαρα. Αν ζυγίζεις τις γόπες που παράγουμε θα πάρεις 3.500 τόνους. Είναι
άγνωστο πόσες από αυτές καταλήγουν στο θαλάσσιο περιβάλλον, όμως έχει μετρηθεί
ότι το 40% των απορριμμάτων που μαζεύονται από ακτές, είναι γόπες. Από τις
γόπες δηλητηριάζονται ψάρια, θαλασσοπούλια, ακόμα και μικρά παιδιά που παίζουν
στην άμμο. Σίγουρα δε, κάποιο κομμάτι τους μπαίνει και στη δική μας διατροφική
αλυσίδα.
Ναι, τα τελευταία χρόνια βλέπεις πολλούς να μαζεύουν
τις γόπες, μαζί με τα σκουπίδια που δημιουργούν. Αρκετοί μετατρέπουν και το
ποτήρι του φρέντο σε τασάκι. Όμως ακόμα οι περισσότεροι κάνουν την ίδια κίνηση.
Βυθίζουν το αποτσίγαρο στην άμμο και μετά σπρώχνουν με τον δείκτη, να πάει
βαθιά. Δεν ξέρω τι είναι, στα αλήθεια, δόκιμο. Να τους κάνεις παρατήρηση και να
βρεθείς να πλακώνεσαι στα μπινελίκια ή να υποτάσσεσαι στη ματαιότητα;
(AThensvoice)
Πρέπει να ήταν τον χειμώνα που μας πέρασε, όταν
ακούσαμε για πρώτη φορά ότι οδηγός είδε αγριογούρουνο στην Περιφερειακή Οδό της
Θεσσαλονίκης. Φανταστείτε ένα δρόμο σαν την Περιφερειακή Καρέα – Αλίμου. Μας
φάνηκε τερατολογία. Ναι μεν ξέραμε ότι υπάρχουν αγριογούρουνα γύρω από τη
Θεσσαλονίκη (στο δάσος του Χορτιάτη, όπου μάλιστα στήνονταν παράνομα καρτέρια
αγριογούρουνων), αλλά όχι κι ότι πιστεύαμε ποτέ στην πιθανότητα να εμφανιστούν
στις αυλές σπιτιών στο Πανόραμα ή στην Άνω Τούμπα. Οι φωνές, όμως, περί αγριογούρουνων σε κατοικημένες
περιοχές, πύκνωσαν.
Ναι, υπάρχουν, εμφανίζονται στο Πανόραμα, στο Ασβεστοχώρι
και το Χορτιάτη, σε κατοικημένες περιοχές, κοπάδια ολόκληρα! Πού βρέθηκαν,
όμως, τόσα αγριογούρουνα; Ακούστε και φρίξτε: από το 2011, λόγω διακοπής
επιχορήγησης, έκλεισαν μονάδες εκτροφής ημίαιμων αγριογούρουνων. Τα ζώα
απελευθερώθηκαν, πολλαπλασιάστηκαν και πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα, ενώ
αποτελούν προστατευόμενο είδος και το κυνήγι τους υπόκειται σε σοβαρούς
περιορισμούς. Στο νομό Θεσσαλονίκης υπάρχει και κυκλοφορεί σε κοπάδια ένας
ανεξέλεγκτος αριθμός αγριογούρουνων, κάνοντας επιθέσεις σε οικόσιτα ζώα και
καλλιέργειες.
(Χρ.Ταχιάου- Protagon)
Ήδη το 2009 η χώρα μας ήταν από τις πιο άνισες στην
κατανομή πλούτου, αρκετά κάτω από υποτίθεται “νεοφιλελεύθερες” χώρες όπως
Ιρλανδία και Γερμανία. Όμως μετά από 3 χρόνια αντιμνημονιακής αντίστασης με
κύριο ζητούμενο την υπεράσπιση των πελατειακών προνομίων η κατανομή του πλούτου
επιδεινώθηκε ακόμα περισσότερο για να βρεθούμε στην χειρότερη θέση όλης της
Ευρώπης. Μόνο στην Τουρκία και Ρωσία διανέμεται ο πλούτος ακόμα πιο άδικα απ’
ότι στην χώρα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου